АМЕА-nın Xəbərləri (biologiya və tibb elmləri), cild 70, №1, səh. 87-93 (2015)
87
Quraqlıq Və Duz Stresləri Şəraitində Buğda Genotiplərində Rubisko, Rubisko
aktivaza Və Fosfoenolpiruvat karboksilazanın Zülal Səviyyələrinin Dəyişilməsi
Ş.M. Bayramov
AMEA Botanika İnstitutu, Badamdar şossesi, 40, Bakı AZ 1073, Azərbaycan;
E-mail: sbayramov@hotmail.com
Məqalədə nəzarət olunan şəraitdə və eyni zamanda quraqlıq və duz stresinin təsiri zamanı bərk (Bə-
rəkətli-95, Qaraqılçıq-2) və yumşaq (Əzəmətli-95, Qiymətli-2/17) buğda genotiplərinin ilkin cücərti-
lərində və yetkin bitkilərin müxtəlif orqanlarında Rubisko, Rubisko aktivaza və fosfoenolpiruvat
karboksilaza fermentlərinin zülal miqdarlarının dəyişilməsi immunoblotinq metodu ilə öyrənilmişdir.
Açar sözlər: Buğda, Rubisko,Rubisko aktivaza, fosfoenolpiruvat karboksilaza, abiotik stres
GIRIŞ
Rubisko aktivaza fermenti təbiətdə ən cox rast
gəlinən və CO
2-
nin
fotosintetik assimilyasiyasının
ilkin reaksiyasını kataliz edən Rubisko fermentinin
aktivləşməsi reaksiyasını kataliz edərək, bitkilərin
böyüməsinin tənzimlənməsində mühüm rol oyna-
yır. Rubisko aktivaza Rubiskonun aktiv mərkəzinin
konformasiyasını tənzimləyərək, möhkəm rabitə ilə
birləşmiş inhibitorları kənarlaşdırır və fermentə
sürətlə karboksilləşmə imkanı yaradır (Carmo-Silva
and Salvucci, 2013).
Fosfoenopiruvat karboksilaza (FEPK) fermenti
C
3
bitkilərdə karbon və azot metabolizmində mü-
hüm rol oynayaraq, fosfoenolpiruvatın dönməyən
karboksilləşmə reaksiyasını katalizə edərək onu
oksalasetata çevirir (O’Leary et al., 2011). Bitki
FEPK-azaları hüceyrənin sitoplazmasında bitkinin
inkişaf fazalarından asılı olaraq müxtəlif fizioloji
rol oynayırlar .
Bizim əvvəllər apardığımız tədqiqatlarda gös-
tərilmişdir ki, sahədə normal suvarma şəraitində
yetişdirilmiş buğda genotiplərinin flaq yarpaq-
larında və sünbül elementlərində bitkilərin inkişaf
mərhələlərindən asılı olaraq FEPK və Rubisko
fermentlərinin fəallıqları paralel dəyişir və onların
fəallıqları ilə bitkinin dən məhsuldarlığı arasında
müsbət korrelyasiya müşahidə olunur (Aliyev et al.,
1996). Ədəbiyyatda buğdanın flaq yarpaqlarında
Rubiskonun ümumi fəallığının çiçəkləmə mərhə-
ləsində quraqlıq stresinin təsirindən azaldığı qeyd
edilmiş, eyni zamanda ümumi zülalın və xlorofilin
miqdarının da azaldığı göstərilmişdir (Holaday et
al.,1992). Sahə şəraitində quraqlıq stresi tədricən
baş verdiyindən karbon qazının fotosintetik assimil-
yasiyası və əmələ gələn assimilyantların paylan-
ması və onların sərfi atmosferdən daxil olan CO
2
-
nın diffuziya sürətinin azalması ilə paralel olaraq
məhdudlaşdığı güman edilir. Belə ki, yay fəslində
təbii quraqlığın təsirindən üzüm bitkisinin yarpaq-
larında ağızçıqların qismən bağlanması nəticəsində
CO
2
-nın xloroplastlara daşınmasının məhdudlaşma-
sının artması eyni zamanda Kalvin-Benson tsiklinin
müxtəlif fermentlərinin fəallıqlarının azalmasına
səbəb olur (Maroco et al., 2002). Quraqlığın təsi-
rindən buğda bitkisinin sünbül elementlərində su-
yun nisbi miqdarının və su potensialının flaq yar-
paqlarla müqayisədə nisbətən az aşağı düşdüyü
qeyd olunmuşdur (Tambussi et al., 2007). Həmçi-
nin dən dolmanın son mərhələlərində fotosintezin
sürəti sünbül elementlərində flaq yarpaqlarına
nisbətən yüksək olması da göstərilmişdir. Ona görə
də CO
2
-nın ilkin karboksilləşmə reaksiyasını kataliz
edən FEPK, Rubisko və onun katalitik fəallılğının
tənzimlənməsində iştirak edən Rubisko aktivazanın
zülal miqdarının quraqlıq zamanı buğda genotip-
lərində öyrənilməsi mühüm əhəmiyyət daşıyır.
MATERIAL VƏ METODLAR
Tədqiqat obyekti kimi quraqlığa davamlığına
görə fərqlənən iki yumşaq (Əzəmətli-95 (davamlı),
Giymətli-2/17 (həssas)) və bərk (Bərəkətli-95 (da-
vamlı), Qaraqılçıq-2 (həssas) buğda genotipləri
götürülmüşdür. Toxumlar öncə sterilizə olunmuş və
torf qarışığı olan torpaqda vegetasiya qablarında
əkilmişdir. Bitkilər temperaturu və işıq rejimi
tənzimlənən kamerada yerləşdirilmişdir. Gündüz-
gecə temperaturu uyğun olaraq 24°/18°C saxla-
nılmışdır. Bitkilər gundəlik 50%-li Hoagland məh-
lulu ilə suvarılmışdır.Tədqiqat üçün ilkin cücərti-
lərdən və yetkin bitkilərdən istifadə olunmuşdur.
Bitkilər quraqlıq və duz stresinə vegetasiyanın
müxtəlif mərhələlərində məruz qalmışdır. Ferment-
lərin miqdarı immunoblotinq metodu ilə tədqiq
edilmişdir (Bayramov and Guliyev 2014). Yarpaq-
larda suyun nisbi miqdarı Beytin metoduna görə
təyin olunmuşdur (Bate et al., 1972). Denatura-
siyaedici poliakrilamid gel elektroforezi (SDS-
PAAG) Laemmli metoduna əsasən həyata keciril-
mişdir (Laemmli et al., 1970).
Quraqlıq Və Duz Stresləri Şəraitində
88
Bitki ekstraktlarında həllolan zülalın miqdarı
Bradford üsulu ilə təyin olunmuşdur (Bradford et
al., 1976).
NƏTİCƏLƏR VƏ ONLARIN MÜZAKİRƏSİ
Normal suvarma şəraitində yetişdirilən buğda
genotiplərinin ilkin cücərtilərində Rubisko akti-
vazanın molekul kütlələri 42 və 46 kDa olan izo-
formaları ekspressiya olunur. 100 mM NaCl məh-
lulu olan mühitə keçirilmış Bərəkətli-95 genotipinin
ilkin cücərtilərinin yarpaqlarında Rubisko aktivaza
fermentinin hər iki izoformasının miqdarı duz
stresinin davametmə müddətindən asılı olaraq
əhəmiyyətli dərəcədə artır. Lakin bu artım Rubisko
aktivazanın 46 kDa olan izoformasının miqdarında
daha güclü olur. Lakin quraqlıq stresinə məruz
qalmış cücərtilərdə hər iki izoformanın miqdarla-
rında normal suvarılan cücərtilərlə müqayisədə əhə-
miyyətli dəyişiliklik müşahidə olunmur (Şəkil 1).
Lakin kollanma mərhələsinin başlanğıcında 3 gün
quraqlıq stresinə məruz qalmış bitkilərdə stresin
davametmə müddətindən asılı olaraq yarpaqlarda
suyun nisbi miqdarının azalması ilə paralel olaraq
(cədvəl 1) Rubisko aktivazanın hər iki izoforması-
nın miqdarı bərk və yumşaq buğda genotiplərində
fərqli dəyişir. Yumşaq buğda genotiplərində 46 kDa
olan izoformanın miqdarı stresin ilk günündə
normal suvarılan bitkilərlə müqayisədə dəyişməz
qalsa da, molekul kütləsi 42 kDa olan izoformanın
miqdarı stresin müddəti artdıqca tədricən azalır.
Bərk buğda genotiplərində isə əksinə quraqlıq
stresinin təsirindən 42 kDa olan izoformanın
miqdarı 46 kDa olan izoformanın miqdarından
dəfələlərlə az olur. Stresin ilk iki günündə 46 kDa
olan izoformanın miqdarı normal suvarılan bitki-
lələrə nisbətən dəyişilməsə də, quraqlıq stresinə
məruz qalmış bitkilərin yarpaqlarında suyun nisbi
miqdarının 70%-dən aşağı duşməsi nəticəsində
onun miqdarı azalır. Bu azalma daha çox Bərəkətli-
95 genotipində müşahidə olunur. Bərk və yumşaq
buğda genotiplərinin kollanma mərhələsində May
ayının axırlarında istixana şəraitində yetişdirilmiş
və təbii günəş işığı ilə işıqlanan, gündüz saatlarında
Cədvəl 1. Buğdanın müxtəlif genotiplərində vaxtan asılı olaraq quraqlıq stresinin (QS) və normal suvarılan (NS)
bitkilərin yarpaqlarda suyun nisbi miqdarının dəyişməsi
Buğda genotipləri
I gün
II gün
III gün
Qiymətli2/7kontrol 90,1
93,0
89,0
Qiymətli 2/7stres
89,1
73,0
50,0
Qaraqılçıq-2 kontrol
97,2
92,5
91,0
Qaraqılçıq-2 stres
82,9
80,2
68,0
Əzəmətli-95 kontrol
89,5
93,7
91,0
Əzəmətli-95 stres
86,5
77,2
46,0
Bərəkətli-95 kontrol
97,0
92,0
86,0
Bərəkətli-95 stres
94,0
80,0
65,0
Şəkil 1. A) Normal su təminatı şəraitində buğdanın müxtəlif genotiplərinin (Bə-Bərəkətli 95,
Qiy-Qiymətli, Əzə-Əzəmətli və Qar-Qaraqılçıq2) ilkin cücərtilərinin yarpaqlarında;
B) Bərəkətli-95 genotipinin ilkin cücərtilərində tədricən quraqlıq və 100 mM NaCl təsirindən;
Kollanma mərhələsinin ortalarında yumşaq (C) və bərk buğda genotiplərində (D)
Rubisko aktivazanın izoformalarının zülal miqdarlarının dəyişməsi.
Hər bir nümunədən 10 µg zülal götürülərək 10%-li SDS-PAAQ elektroforez aparılmışdır.
Ş.M. Bayramov
89
temperaturun 28-30
0
C olan şəraitdə böyüyən
bitkilərin su stresinə məruz qalmış nümunələrinin
yarpaqlarında isə Rubisko aktivazanın isoforma-
larının miqdarı stresin davametmə müddətindən və
yarpaqlarda suyun nisbi miqdarının azalmasına
cavab olaraq müxtəlif cür dəyişmişdir (Şəkil 1,C).
Üç gün su stresindən sonra yarpaqlarda suyun nisbi
miqdarı daha çox Əzəmətli-95 və Bərəkətli-95
genotiplərində azalmışdır. Su stresinin birinci və
ikinci günündə Qiymətli2/17 və Bərəkətli-95 geno-
tiplərdə Rubisko aktivazanın hər iki izoformasının
miqdarı normal suvarılan bitkilərə nisbətən fərqli
dəyişir. Normal suvarılan bitkilərdə hər iki izofor-
manın miqdarı bir-birinə yaxın olsa da, su stresinin
birinci günü Qiymətli 2/17 genotipində hər iki
izoformanın miqdarı artır, ikinci gün isə molekul
kütləsi 42 kDa olan izoformanın miqdarı əvvəlki
günə nisbətən azalır. Stresin üçünçü günündə 46
kDa izoformanın miqdarı azalaraq 42 kDa olan
izoformanın intensivliyinə yaxın olur. Bərəkətli-95
genotipində isə stresin davametmə müddətindən
asılı olmayaraq 46 kDa izoformanın miqdarı
dəyişməz qalır. 42 kDa izoformanın miqdarı stresin
ilk günündə kəskin azalaraq sonrakı günlərdə
ekspresiya olunmur. Hər iki bərk buğda genotipində
42 kDa olan izoforma daha çox ekspressiya olunur.
Molekul kütləsi 46 kDa olan izoformanın yalnız
izinə rast gəlinir. 42 kDa olan izoformanın miqdarı
hər iki genotipdə su stresinin birinci və ikinci günü
dəyişməsə də stresin üçüncü günündə azalır. Lakin
bu azalma daha cox Əzamatli-95 genotipində
müşahidə olunur. Quraqlıq stresinin təsirindən
yumşaq buğda genotiplərində daha çox Rubisko
aktivazanın 46 kDa olan izoforması ekspresiya
olunsada, bərk buğda genotiplərində əksinə onun 42
kDa izoforması ekspresiya olunur. Bərk buğda
genotiplərində 42 kDa isoformanın miqdarı 46 kDa
olan izoformaya nisbətən dəfələrlə artıqdır (Şəkil
1, D). Görünür ki, təbii günəş işığı ilə işıqlanma və
temperaturun gündüz vaxtlarında 28-30ºC arasında
dəyişən şəraitdə yetişdirilən bərk və yumşaq buğda
genotiplərində onun izoformalarının bir-birindən
fərqli dəyişməsi təkcə su stresinin təsirindən deyil,
eyni zamanda buğda üçün normadan yüksək olan
istilik stresinin birgə təsirlərindən baş verir.
Rubisko aktivazanın zülalının miqdarının və
geninin ekspressiyasının duz stresinin təsirindən
şəkər çuğundurunda artdığı göstərilmişdir (Yang et
al., 2012). Tədricən quraqlıq stresininə məruz qal-
mış və 100 mM NaCl məhlulu ilə suvarılan B.
distachyon bitkisinin ilkin cücərtilərinin yarpaqla-
rında və yaşıl gövdələrində Rubisko aktivazanın
izoformalarının zülal miqdarlarlarının fərqli dəyiş-
diyi göstərilmişdir. Rubisko aktivazanın böyük izo-
formasının miqdarının yarpaqlarda su və duz stres-
lərinin təsirindən artığı, lakin bu artmanın daha cox
duz stresinə məruz qalmış cücərtilərdə olduğu
göstərilmişdir (Bayramov and Guliyev, 2014).
Əvvəllər aparılan tədqiqatlarda qarğıdalı bitkisinin
5-ci və 6-cı yarpaqlarınının əmələ gəlmə mərhələ-
lərində Rubisko aktivazanın 43/41 kDa polipep-
tidlərinin bir-birinə nisbətinin su stresinə məruz
qalmış bitkilərdə normal suvarılan bitkilərə nisbə-
tən 50%-ə qədər azaldığı qeyd olunmuşdur (Aya-
la-Ochoa et al., 2004). Lakin son tədqiqatlar göstər-
mişdir ki, Rubisko aktivazanın geninin transkript
səviyyələri quraqlığın təsirindən və quraqlıqdan
sonra rehidratasiya zamanı dəyişmir və quraqlığa
davamlığına görə fərqlənən iki genotip arasında
zülalını miqdarında fərq müşahidə olunmur (Xu et
al., 2013).
Buğdanın Bərəkətli-95 və Qiymətli2/17 geno-
tiplərinin ilkin cücərtilərinin yarpaqlarında FEPK
fermentinin polipeptidlərinin dəyişmə dinami-
kasının müqayisəli tədqiqi göstərmişdir ki, normal
su təminatı olan nümunələrdə fermentin 103 kDa
olan polipeptidinin miqdarı 108 kDa olan polipep-
tidin miqdarından həmişə çox olur (Şəkil 2).100
mM NaCl təsirinə məruz qalmış nümunələrdə hər
iki polipeptidin miqdarı ilk gündə kəskin azalsa da,
sonrakı iki gün ərzində nisbətən artaraq normal
suvarılan bitkilərə yaxın olmuşdur. Lakin duz
stresinin əksinə olaraq, 24 saat quraqlıq stresindən
sonra hər iki polipeptidin miqdarı artsa da, sonrakı
iki gün ərzində tədricən azalaraq normal cücərti-
lərdəki səviyyəyə düşmüşdür. Tədricən quraqlıq
stresinə məruz qalmış ilkin cücərtilərin köklərində
FEPK-aza fermentinin polipeptidlərinin miqdarı
normal su təminatı olan nümunələrdən fərqlənməsə
də, 100 mM NaCl duzunun təsirlərindən FEPK-aza
fermentinin 103 kDa olan polipeptidinin miqdarı
kəskin azalır (Şəkil 2, C). Quraqlıq stresinə məruz
qalmış cücərən toxumlarda stresin müddətindən
asılı olmayaraq FEPK-azanın polipeptidlərinin
miqdarı normal suvarılan cücərtilərin toxumlarına
nisbətən əsaslı dəyişmir. Lakin yarpaqdan fərqli
olaraq, cücərən
toxumlarda 100 mM NaCl duzunun
təsirlərindən FEPK-aza fermentinin polipeptid-
lərinin miqdarı tədricən azalır (Şəkil 2, D) və 103
kDa polipeptid daha çox ekspresiya olunur. Bu hal
eyni zamanda yetişən dənlərdədə müşahidə olun-
muşdur.
Bərəkətli-95 genotipinin flaq yarpaqlarında və
sünbül elementlərində zamandan asılı olaraq FEPK-
nın polipeptidlərinin miqdarı fərqli dəyişmişdir.
Südyetişmə mərhələsindən başlayaraq 10-15 gün
müddətində flaq yarpaqlarında, qılçıq və pulcuq-
larda onun miqdarı tədricən artsa da, lakin yetişən
dənlərdə zaman keçdikcə tədricən azalır (Şəkil 3,
B). Lakin Rubiskonun böyuk subvahidinin miqdarı
yetişən dənlərdə aşkarlanmasa da, digər öyrənilən
orqanlarda zamandan asılı olaraq sabit qalmışdır.
Quraqlıq Və Duz Stresləri Şəraitində
90
Şəkil 2. Bərəkətli-95 (A) və Qiymətli-2/17 (B) genotiplərinin ilkin cücərtilərinin
yarpaqlarında və Bərəkətli-95 genotipinin cücərtilərinin ilkin köklərində (C)
və cücərən toxumlarda (D) tədricən quraqlıq (Q) və 100 mM NaCl duzunun
təsirlərindən FEPK-aza fermentinin zülal miqdarının dəyişməsi. Hər bir nümunədən
15 µg zülal götürülərək 10%-li SDS-PAAG elektroforez aparılmışdır.
Şəkil 3. Normal suvarma şəraitində yetişdirilən Əzəmətli-95 (B) genotipinin
flaq yarpaqlarıda (F-L-), qılcıqda (Gil-), pulçuqda (pul-) və yetişməkdə olan
dənlərdə (Gr-) Rubiskonun (A)böyük subvahidinin və FEPK-aza
(B)
polipeptidlərinin çiçəkləmədən 15 gün sonra sonra zamandan asılı
miqdarlarının dəyişmə dinamikası.
Şəkil 4. Kollanma mərhələsinin sonlarında 4 gün quraqlıq (D) və duz (S)
stresinə məruz qalmış buğda genotiplərində Rubisko aktivazanın, FEPK-aza
və Rubiskonun böyük subvahidinin miqdarlarının dəyişmə dinamikası.
Ş.M. Bayramov
91
Şəkil 5. Çiçəkləmədən 4 gün sonra Bərəkətli-95 genotipinin flaq
yarpaqlarında və sünbül elementlərində Rubisko aktivaza (10 µg zülal),
FEPK (15µg zülal) və Rubiskonun böyük subvahidinin (5 µg zülal )
miqdarının müqayisəli analizi.
4 gün paralel olaraq quraqlığın təsirinə məruz
qalmış və 100 mM NaCl ilə suvarılmış buğda
genotiplərində Rubisko aktivazanın və FEPK-
azanın izoformalarının və Rubisko fermentinin
böyük subvahidinin miqdarının dəyişməsi tədqiq
edilmişdir (Şəkil 4).Yumşaq buğda genotiplərində
Rubisko aktivazanın 42 kDa izoformasının miqdarı
46 kDa olan izoformanın miqdarından dəfələrlə çox
olmaqla, hər iki stresin təsirindən normal bitkilərə
nisbətən artır. Lakin bu artma daha çox quraqlıq
stresinə məruz qalan variantlarda müşahidə olunur.
Yoxlanılan hər iki bərk buğda genotipində isə istər
normal suvarılan və istərsə də, quraqlıq və duz
stresinin təsirindən 42 kDa izoformanın miqdarı 46
kDa izoformanın miqdarından kəskin fərqlənmir.
Quraqlıq və duz streslərinin təsirindən hər iki bərk
buğda genotiplərində Rubisko aktivazanın
izoformalarının miqdarı bir-birində fərqli dəyişir.
Hər iki genotipdə quraqlıq stresinin təsirindən 42
kDa izoformanın miqdarı azalır, duz sresinin
təsirindən isə nisbətən artır. 46 kDa izoformanın
miqdarı isə normal və stresə məruz qalmış
bitkilərdə ciddi dəyişmir. FEPK-aza fermentinin
hər iki polipeptidinin miqdarı bərk buğda
genotiplərində yumşaq buğda genotipləri ilə
müqayisədə daha çox olur. Duz və quraqlıq
streslərinin təsirindən onların polipeptidlərinin
miqdarı qismən fərqlənsə də, onların miqdarının
bir-birinə nisbəti sabit qalır. Lakin Rubiskonun
böyük subvahidinin miqdarı eyni genotipdə
yoxlanılan bütün variantlarda nisbətən dəyişməz
qalır.
Çiçəkləmədən 4 gün sonra Bərəkətli-95 geno-
tipinin flaq yarpaqlarında və sünbül elementlərində
(sünbül oxunun açıq və qapalı hissələrində, pulcuq,
qılcıq və yetişən dəndə və flaq yarpaqlarının
ayasında və qıfında) hər üç fermentin zülal
miqdarının dəyişməsi müqayisəli öyrənilmişdir
(Şəkil 5). Sünbülün qılcığında və pulcuğunda
Rubisko aktivazanın hər iki izoformasının miqdarı
bir-birinə yaxın nisbətdə olsa da, digər orqanlarda
kiçik izoformanın miqdarı daha çox olur. Flaq
yarpaqlarda və onun qıfında, sünbül oxunun açıq
hissəsində və qılçıqda Rubisko aktivazanın ümumi
miqdarı pulcuq və sünbül oxunun qapalı hissəsi ilə
müqayisədə daha yüksəkdir.
Bitkinin öyrənilən hissələrində Rubisko
fermentinin böyük subvahidinin zülal miqdarının
dəyişməsi ilə Rubisko aktivazanın izoformalarının
ümumi miqdalarının dəyişməsi arasında müsbət
korelyasiya var. Belə ki, hər iki fermentin zülal
miqdarlarının ümumi dəyişməsi eyni orqanda bir-
birinə oxşardır. Onların zülal miqdarının səviyyəsi
karbon qazının fotosintetik assimilyasiyasının aktiv
olduğu orqan və toxumalarda daha yüksəkdir.
FEPK-aza fermentinin polipeptidlərinin miqdarı isə
daha çox sünbül oxunun açıq və qapalı hissələrində
və flaq yarpağının ayasında və qıfında müşahidə
olunur.
NaCl mühitində cücərən sorqo toxumlarında
FEPK-azanın zülal miqdarının və onun fosforlaşma
dərəcəsinin dəfələlə azaldığı, lakin onun fosforlaş-
masını həyata keçirən FEPK-kinaza fermentinin
miqdarının dəyişilməz qaldığı qeyd olunmuşdur
(Nhiri et al., 1999). Həll olan zülallara görə immu-
noblottinq metodu ilə yoxlanmış Rubiskonun nisbi
miqdarının çəltik dəninin süd və mum yetişmə
mərhələlərində flaq yarpaqlarda qılcığa nisbətən
yüksək olduğu göstərilmişdir. Lakin mum yetişmə
mərhələsinin əvvəlində Rubiskonun miqdarının flaq
yarpaqlarında və qılçıqlarda azaldığı geyd olun-
muşdur. Süd yetişmə mərhələsində həll –azan olan
zülala görə FEPK-azanın miqdarı hər iki orqanda
oxşar dəyişsə də, mum yetişmə mərhələsinin əvvə-
lində onun miqdarı flaq yarpaqlarında sabit qaldığı
və qılcıqlarda isə artdığı qeyd olunmuşdur (Lopes
et al., 2006). Buğdanın sünbül orqanlarında FEPK-
azanın fəallığının dəyişmə dinamikası haqqında
Quraqlıq Və Duz Stresləri Şəraitində
92
ədəbiyyat məlumatları azdır. Zanq və başqaları
(Zhang et al., 2008) buğdanın sünbül orqanlarında
yüksək FEPK-aza fəallığının olduğunu və onun
pulcuq və dəndə toplanan ümumi zülalının qatılığı
və dənin kütləsi ilə müsbət korelyasiya etdiyini
göstərmişlər. Əvvəlki tədqiqatlarda göstərilmişdir
ki, buğdanın sünbül orqanları onun dən çıxımında
(Araus et al., 1993), xüsusilə quraqlıq zamanı
(Алиев, 2002; Abbad et al., 2004) əhəmiyyətli rol
oynayırlar.Çəltiyin yetişən dənlərində FEPK-azanın
zülal miqdarının dəyişməsi ilə fəallığı arasında
müsbət korrelyasiyanın olması aşkar edilmişdir
(Yamamoto et al., 2015).
Beləliklə,kollanma mərhələsində istilik və
quraqlıq streslərinin birgə təsirinə məruz qalmış
yumşaq və bərk buğdanın öyrənilən genotiplərində
Rubisko aktivazanın izoformalarının miqdarı fərqli
dəyişsə də, suyun nisbi miqdarının azalması ilə
paralel olaraq onun ümumi miqdarı azalır. Eləcə
də,buğdanın öyrənilən genotiplərinin ilkin cücərti-
lərinin yarpaqlarında, köklərində və cücərən toxum-
larında FEPK-azanın hər iki polipeptidinin miqdarı
quraqlıq stresinin təsirindən normal suvarılan
cücərtilərə nisbətən əsaslı dəyişmir. Lakin cücər-
tiləri 100 mM NaCl olan mühitdə yetişdirdikdə,
FEPK-azanın polipeptidlərinin miqdarı azalır və bu
azalma daha çox ilkin cücərtilərin köklərində və
cücərən toxumlarında müşahidə olunur. Sünbülün
və flaq yarpaqların öyrənilən hissələrində Rubisko
aktivaza ilə Rubiskonun böyük subvahidinin zülal
miqdarlarının ümumi dəyişməsi eyni orqanlarda
bir-birinə yaxın olur. Alınan nəticələr buğda
genotiplərinin quraqlıq və duz stresinə uyğunlaşma
mexanizmilərində karbonun ilkin karboksilləş-
məsini həyata kecirən Rubisko və FEPK-azanın
fermentlərinin əhəmiyyətli rolunu güman etməyə
əsas verir.
ƏDƏBIYYAT
Abbad H., El Jaafari S., Bort J., Araus J.L.
(2004) Comparativerelationship of the flag leaf
and ear photosynthesis with the biomassand grain
yield of durum wheat under a range of water
conditions anddifferent genotypes. Agronomie,
24: 19-28.
Aliev J.A., Guliev N.M., Kerimov S.Kh., Hida-
yatov R.B. (1996) Photosynthetic enzymes of
wheat genotypes differing in productivity.
Photosynthetica, 32(1): 77-85.
Aliyev J.A. (2001) Diversity of photosynthetic
activity of wheat genotypes and breeding of high-
yield varieties tolerant to water stress.
Proceedings of 12
th
International Congress on
Photosynthesis, Australia: Brisbane, S28-006.
Araus J.L., Brown H.R., Febrero A., Bort J.,
Serret M.D. (1993) Earphotosynthesis, carbon
isotope discrimination and the contribution
ofrespiratory CO
2
to differences in grain mass in
durum-wheat. Plant,Cell and Environment, 16:
383–392.
Ayala-Ochoa A., Vargas-Suárez M., Loza-Tave-
ra H., León P., Jiménez-García L.F., Sánchez-
de-Jiménez E., (2004) In maze, two distinct
ribulose 1,5-bisphosphate carboxylase/ oxygenase
activase transcripts have different day/night
patterns of expression. Biochimie, 86: 439-449.
Bayramov Sh., Guliyev N. (2014) Changes in
Rubisco activase gene expression and polypeptide
content in Brachypodium distachyon. Plant Physi.
and Biochem., 81: 61-66.
Carmo-Silva A.E., Salvucci M.E. (2013) The
regulatory properties of Rubisco activase differ
among species and affect photosynthetic induc-
tion during light transitions. Plant Physiology,
161: 1645-1655.
Xu L., Yu J.Han L.,Huang B. (2013) Photosyn-
thesis enzyme activities and gene expression
associated with drought tolerance and post-
drought recovery in Kentucky bluegrass.
Environmental and Experimental Botany, 89: 28-
35.
Laemmli U.K. (1970) Cleavage of structural pro-
teins during theassembly of the head of
bacteriophage T4. Nature, 227: 680-685.
Lopes M., Cortadellas N., Kichey T., Dubois F.,
Habash D., Araus J. (2006) Wheat nitrogen
metabolism during grain filling: comparative role
of glumes and the flag leaf. Planta, 225(1): 165-
181.
Nhiri M., Bakrim N., Bakrim N., El Hachimi-
Messouak Z., Echevarría C., Vidal J. (2000)
Posttranslational regulation of phosphoenolpyru-
vate carboxylase during germination of Sorghum
seeds: influence of NaCl and L-malate. Plant Sci.,
151: 29-37.
O’Leary B., Park J., Plaxton W.C. (2011). The
remarkable diversity of plant PEPC (phospho-
enolpyruvate carboxylase): recent insights into the
physiological functions and post-translational
controls of non-photosynthetic PEPCs. Biochem
J., 436: 15–34.
Tambussi E.A., Bort J., Guiamet J.J., Nogues S.,
Araus J.L. (2007) The photosynthetic role of ears
in C
3
cereals: metabolism, water use efficiency
and contribution to grain yield. Critical Reviews
in Plant Sciences, 26: 1-16.
Yamamoto N., Tatsuya K., Takehiro M., Nao-
masa Sh., Kunisuke T., Toshio S., Yoshikiyo O.
(2014) Molecular cloning, gene expression and
functional expression of a phosphoenolpyruvate
carboxylase Osppc1 in developing rice seeds:
Ş.M. Bayramov
93
implication of involvement in nitrogen accumu-
lation. Seed Science Research, 24: 23-36.
Yang Z., Lu Q., Wen X., Chen F., Lu C. (2012)
Functional analysis of the rice rubisco activase
promoter in transgenic Arabidopsis. Biochemical
and Biophysical Research Communications, 418:
565-570.
Изменение Уровней Рубиско, Рубиско-Активазы и Фосфоенолпируваткарбоксилазы
Генеотипов Пшеницы при Засухе и Солевом Стрессе
Ш.М. Байрамов
Институт ботаники НАНА
В статье описывается определение методом иммуноблоттинга содержания белка ферментов Рубиско,
Рубиско-активазы и фосфоенолпируваткарбоксилазы в различных органах проростков и взрослых
растений твердых (Баракатли-95, Гарагылчыг-2) и мягких (Азаматли-95, Гийматли-2/17) генотипов
пшеницы в нормальных условиях и под воздействием засухи и солевого стресса.
Ключевые слова: Пшеница, Рубиско, Рубиско-активаза, фосфоенолпируваткарбоксилаза, абиоти-
ческий стресс
Changes In The Protein Levels Of Rubisco, Rubisco Activase And Phosphoenolpyruvate
In Wheat Genotypes Under Drought And Salt Stress
S. M. Bayramov
Institute of Botany, ANAS
Changes in the protein levels of Rubisco, Rubisco activase and Phosphoenolpyruvate have been studied
using immunoblotting method in different organs of initial seedlings and mature plants of durum (Barakatli-
95,Garagylchyg-2) and bread (Azamatli-95, Giymatli-2/17) wheat genotypes under controlled, drought and
salt stress conditions.
Key words: Wheat, Rubisco, Rubisco activase, phosphoenolpyruate carboxylase, abiotic stress
Dostları ilə paylaş: |