2.Qloballaşma və milli təhsil münasibətləri müstəvisində ali təhsil
Sivilizasiyanın əsas fenomenlərindən biri sayılan təhsil insanın “sosial varlıq” olaraq tarix səhnəsinə çıxdığı və ilk təcrübəsini ötürməyə ehtiyac hiss etməyə başladığı vaxtdan etibarən başlıca amilə çevrilmişdir. Bəşər mədəniyyətinin yüksəlişində müstəsna rol oynamış sivilizasiyaların meydanagəldiyi tarixi şəraitə nəzər salarkən onların hamısının təmsil etdiyi dövrə görə inkişaf etmiş təhsil sisteminin və elmin sayəsində uğur qazandığını təsbit etmək mümkündür. Bilavasitə haqqında bəhs etdiyimiz mövzuya gəlincə, elmi dövriyyədə təhsildə qloballaşmanın tarixinin hələ XIX əsrin son rübündə başladığı və onun da nəticəsində bəzi dövlətlərin sürətlə inkişaf etdiyinə, bəzilərinin isə tənəzzülə uğradığına dair müəyyən fərziyyələr mövcuddur. Bütün hallarda elmi‐texnoloji üstünlüklərə, informasiyaya malik olanların dünyaya hökmranlıq etdikləri məlumdur. Məhz bu səbəbdən, hər bir ölkənin qloballaşma şəraitində dünya təhsil sisteminə inteqrasiya olunması, öz təhsil sistemini beynəlxalq miqyasda qəbul edilmiş təhsil modellərinə uyğunlaşdırması zamanın tələbi olaraq ortaya çıxır. Təhsilin də gələcəyə yatırılan bir sərmayə olduğu nəzərə alındığında qloballaşmanın təhsilin planlaşdırılması və həyata keçirilməsi mərhələlərində müsbət və ya mənfi mənada təsirli olacağı qaçılmazdır. Belə ki, qlobal proseslər nəticəsində elitar artıq bir xidmət sahəsi olmaqdan çıxaraq kütləvi səciyyə daşıyan ali təhsildə, o cümlədən universitetlərin fəaliyyətində kifayət qədər ciddi dəyişikliklərbaş verir. Təhsil sahəsində qloballaşma ilk növbədə bir‐biriləri ilə sıx əlaqələri olan millətlərin ölkələr arasında sərbəst hərəkət etmək və müstəqil şəkildə iş yeri tapmaq, xalqların, millətlərin qarşılıqlı anlaşmasını və fəaliyyət göstərməsini, təmin etmək imkanına malik olan fərdlər yetişdirilməsində özünü göstərir. Bu qəbil insanlardan həmçinin fərqli şəraitdə yaşamaları, fəaliyyət göstərmələri və mədəniyyətlərarası dialoqun fəal iştirakçıları olmaları da gözlənilir. Başqa sözlə desək, informasiya əsrində təhsilin başlıca qayəsi milli kimliyini itirməmək şərti ilə müxtəlif mədəniyyətlərin hakim olduğu coğrafiyalarda mövcud şəraitə uyğunlaşmağı və uğur qazanmağı bacaran dünya vətəndaşları yetişdirməkdir. Belə olan halda, qloballaşma şəraitində yalnız öz ölkəsində oxumaq məcburiyyətində qalmayan hər bir vətəndaş təhsil alacağı ölkəni və tədris ocağını sərbəst şəkildə seçmək hüququ əldə edir. Artıq internet vasitəsilə reallığa çevrilən bu imkan nə ticəsində insanlar hətta evlərindən çıxmadan dünyanın hər hansı bir yerindəki şirkətdə işləyə bilirlər. Əgər biz gələcəyimizi təhsilsiz təsəvvür etmirsək, o zaman bu prosesin gələcək həyatımızdakı rolunu nəzərə alaraq qloballaşan dünyada ümumbəşəri dəyərləri mənimsəmiş, milli dəyərləri qoruya bilən fərdlərin yetişdirilməsi təhsilin başlıca səciyyəvi xüsusiyyəti olaraq qalmağa davam edir.
Qloballaşmanın təhsil üzərindəki təsirinin və ya təhsilin qlobal inkişafla əlaqəsinin
artmasının ən bariz əlamətlərindən biri də intellektual potensialın bəlli mərkəzlərdə cəmləşməsi prosesidir. Artıq universitetlərin gündəliyinə daxil olmuş E‐təhsil, tədris və araşdırma prosesində internetdən istifadə edilməsi, təhsil sahəsində müştərək beynəlxalq layihələrin həyata keçirilməsi,veb və ya video konfransların, distant (məsafədən) təhsilin təşkili təhsilin qloballaşmasına dəlalət edən amillərdir. İş şəraitinin və şərtlərinin dəyişməsi nəticəsində əmək bazarının tələblərinə uyğunlaşmaq üçün yeni peşə vərdişləri qazanmağa ehtiyacın artdığına görə fasiləsiz təhsil məsələsi də gündəmə gəlmişdir. Beləcə, internetin də verdiyi imkanlar sayəsində artıq universitetlər sadəcə yerləşdikləri ölkələrə deyil, digər ölkələrə də təhsil xidməti təklif edə bilir. Beynəlxalq münasibətlərin müasir durumu, ölkələrin və xalqların inkişaf səviyyəsi bəzi milli təhsil sisteminin xarici vətəndaşlar üçün daha cəlbedici olduğunu göstərir. Bunun da başlıca səbəbi həmin təhsil sistemlərin özünəməxsus güclü ənənələrə, elmi məktəblərə, müasir tələblərə cavab verən tədris planlarına malik olması, müəyyən hallarda isə təhsil haqqının daha sərfəli olması ilə bağlıdır. Aparılan təhlillər göstərir ki, ABŞ, Böyük Britaniya və Almaniya universitetləri ümumən beynəlxalq təhsil və xarici vətəndaşlar üçün cazibə mərkəzi halına gəlmişdir. Bu da öz növbəsində xarici tələbələr üçün açılmış proqramlardan əldə olunan vəsaitin artmasına və universitetlərin beynəlmiləlləşdirilməsi prosesinə güclü təkan verir. Lakin universitetlərin heç də hamısının beynəlxalq təhsilin təminatçısına çevrilməsinin real olmadığını irəli sürən mütəxəssislər də yox deyildir. Buna görə də keçən əsrin 70‐ci illərdə dövriyyəyə buraxılmış “dünyanı dəyişdirmək universiteti dəyişdirməkdən daha asandır” iddiasının əksinə olaraq, son illərdə ali təhsildə genişmiqyaslı və köklü dəyişikliklər baş verir. Hətta əhatə dairəsi və mahiyyəti dəyişikliklərin təkamül yolu ilə həyata keçmədiyini və inqilabi səciyyə daşıdığını söyləməyə imkan verir. Ali təhsilin təşkilində və srtukturunda ənənəvi institutlaşma və coğrafi çərçivə anlayışına sığmayan yeni rəqabət formaları tətbiq olunur. Bu da virtual, lisenziya (françayzinq), korporativ universitetlərinin, ali təhsilin ofşor zonalarının, universitet konsorsiumlarının, KİV tərəfindən təsis edilmiş şirkətlərin, kitabxanaların, muzey və bənzəri mədəni‐maarif müəssisələrinin, təhsil brokerlərinin meydana çıxmasına rəvac verdi. Eyni zamanda, distant (məsafədən) və virtual təhsil formaları ali təhsilin ümumi mənzərəsini bir xeyli dəyişdirdi. Ənənəvi olaraq biliyin aşılandığı əsas məkan kimi tanınan ali məktəblər üçün milli sərhədlər və ərazilər nisbi səciyyə daşımağa başladı. Beləliklə, yerləşdiyi ərazidən kənara çıxan universitetlər müasir cəmiyyətin bütün sahələrini, hətta onlayn təhsil proqramları vasitəsi ilə korporasiya, dövlət və hökumət qurumlarının əməkdaşlarını da əhatə edəcək dərəcədə çeviklik qazandı. Nəticədə, maddi planda universitet şəhərciyinin imkanlarından istifadə etməkdən daha çox virtual təhsil müəssisələrinin müxtəlif kommersiya, rabitə və multimedia strukturları ilə əməkdaşlıq etməsinə zərurət yarandı. Ali təhsildə klassik universitet məfhumu üçün xasolmayan transmilli korporasiyalar, yeni-yeni tərəfdaşlıq, koalisiya növləri və alyanslar meydana gəldi. Elmi‐tədqiqat işlərinin aparılması, mövcud elmi‐metodik materialların mübadiləsi və tədrisin keyfiyyətinə nəzarətin gücləndirilməsi sahəsində səylərin birləşdirilməsi məqsədi ilə 2000‐ci ilin aprel ayında Böyük Britaniya, ABŞ, Kanada, Avstraliya, Yeni Zelandiya və Sinqapurun bir sıra universitetlərini özündə birləşdirən qlobal virtual təhsil müəssisəsi təşkil olundu. Lakin bu qəbil tərəfdaşlıq nəticəsində təhsil sistemi daxilində və xaricində öz vəzifələrini bölüşmək məcburiyyətində qalan ali təhsil müəssisələri təhsilin keyfiyyəti, onun qiymətləndirilməsi və daha çox insana şamil edilməsi problemləri ilə qarşılaşmış oldu. Bu da öz növbəsində klassik mənada bilik verən tədris ocağı olmaqdan daha geniş müştəri auditoriyasına xidmət göstərən müəssisəyə çevrilən universitetlər qarşısında ciddi dəyişikliklər həyata keçirməklə yeni social-mədəni şəraitə uyğunlaşmaq tələbini qoydu. Məhz bu amil bir tərəfdən P.Skott, Z.Bauman və D.Delanti kimi tədqiqatçılara klassik universitet təhsilinin ciddi böhran keçirdiyini, digər tərəfdən isə onun mövcud vəziyyətdən çıxmaq qabiliyyətinə malik olduğunu qeyd etməyə imkan verdi. Beləliklə, qloballaşma və milli təhsil müstəvisində universitet mahiyyət və qarşısında duran vəzifələr baxımından yeni məzmun kəsb etdi. Beynəlxalq təhsilin bəlli universitetlərdə təmərküzləşməsi prosesinə paralel olaraq yerlərdə də müasir tələblərə cavab verən ali təhsil müəssisələri şəbəkəsinin inkişaf etdirilməsi təmayülü hiss olunmağa başladı. Nəticədə, bilavasitə yerlərdə fəaliyyət göstərən ali məktəblərin cəlbediciliyinin artırılması kimi başa düşülən “beynəlxalq status” məfhumu da yeni məna kəsb etmiş oldu.
Dostları ilə paylaş: |