|
Protagoras I sofiści
|
tarix | 03.10.2017 | ölçüsü | 13,34 Kb. | | #3071 |
| Protagoras i sofiści Cele lekcji Wiadomości
Wprowadzenie uczniów w drugi okres filozofii starożytnej (okres oświecenia i systemów starożytnych V–IV w. p.n.e.), określenie ram czasowych omawianej epoki. Na przykładzie poglądów Protagorasa i sofistów przedstawienie humanistycznego okresu oświecenia, który łącznie z okresem systematycznym (Platon, Arystoteles) od dawna uznany jest za okres klasyczny filozofii greckiej. Omówienie postaci Protagorasa jako pierwszego filozofa w nowym stylu, a zarazem najbardziej oryginalnego myśliciela wśród sofistów. Przedstawienie poglądów, cech charakterystycznych nowego stosunku do nauki, jaki proponowali sofiści, ich osiągnięć oraz wyjaśnienie takich pojęć jak konwencjonalizm, relatywizm, praktycyzm, sensualizm.
Umiejętności
Uczeń potrafi:
-
Przedstawić ramy czasowe omawianych zagadnień.
-
Omówić różnice w sposobie uprawiania filozofii między pierwszym a drugim okresem filozofii starożytnej.
-
Przedstawić, kim byli sofiści i kim był najsłynniejszy z nich – Protagoras.
-
Omówić cechy charakterystyczne nauki sofistów.
-
Wyjaśnić terminy: konwencjonalizm, relatywizm, praktycyzm, sensualizm.
Metoda i forma pracy
Metoda pogadanki z elementami opisu.
Środki dydaktyczne -
Tatarkiewicz W., Historia filozofii, tom pierwszy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
2. Karta pracy ucznia.
Przebieg lekcji Faza przygotowawcza -
Sprawdzenie obecności.
-
Sprawdzenie zadania domowego.
-
Przypomnienie metodą pogadanki najważniejszych zagadnień związanych z tematem poprzedniej lekcji.
(10 min.)
Faza realizacyjna
-
Przedstawienie metodą opisu ram czasowych omawianych zagadnień i wprowadzenie uczniów w drugi okres filozofii starożytnej (okres humanistyczny).
-
Przedstawienie przez nauczyciela metodą opisu, kim byli sofiści.
-
Przedstawienie sylwetki najbardziej oryginalnego myśliciela wśród sofistów – Protagorasa.
-
Omówienie poglądów sofistów i nowego stosunku do nauki (pod względem przedmiotu i metody badań, jakie sobie stawiali).
-
Przedstawienie metodą opisu minimalistycznej teorii poznania proponowanej przez sofistów.
-
Omówienie takich terminów jak: konwencjonalizm, relatywizm, praktycyzm, sensualizm.
(25 min.)
Faza podsumowująca
Zapisanie przez uczniów notatki do zeszytu.
Protagoras żył zapewne od 481 do 411 r. p.n.e., urodził się w Abderze w Trancji. Większość swojego dorosłego życia spędził najprawdopodobniej jako podróżujący po Grecji nauczyciel filozofii. Jest najbardziej znanym sofistą. Najtrwalej wpisanym w naszą tradycję zdaniem Protagorasa jest słynne: Człowiek jest miarą wszechrzeczy.
Sofiści (V w. p.n.e.) – szkoła filozoficzna w Atenach o orientacji humanistycznej, wędrowni nauczyciele przygotowujący uczniów do życia publicznego poprzez nauczanie retoryki, polityki, filozofii i etyki. Sofiści za nauczanie pobierali opłaty. Jako pierwsi opracowali metody wychowania polegające na bezpośrednim kontakcie z młodzieżą. Analizowali czynniki wychowania: zadatki wrodzone, środowisko, ćwiczenie, uczenie się, własną aktywność jednostki. Opracowali minimalistyczną teorię poznania, którą w skrócie opisują cztery terminy:
Sensualizm – wiarygodnym źródłem poznania są zmysły (empiryzm).
Relatywizm poznawczy, subiektywizm – prawda jest inna dla każdego, nie ma prawdy powszechnej (obiektywnej).
Praktycyzm – ta prawda jest ważniejsza i prawdziwsza, która ma większą użyteczność; praktyka jest kryterium prawdziwości twierdzeń.
Konwencjonalizm – przekonanie, że niektóre prawdy obowiązują powszechnie, jest wynikiem umowy.
(10 min.)
Bibliografia
Tatarkiewicz W., Historia filozofii, tom pierwszy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
Załączniki Karta pracy ucznia
Najważniejsze zagadnienia związane z tematem lekcji Protagoras i sofiści.
Dostları ilə paylaş: |
|
|