O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA O‘RTA

MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI MIRZO ULUG‘BEK NOMIDAGI O‘ZBEKISTON MILLIY UNIVERSITETINING JIZZAX FILIALI

Filial sirtqi bo’lim
Ijtimoiy va iqtisodiy fanlar kafedrasi
Korxonalar iqtisodiyoti fanidan
MUSTAQIL ISH

Mavzu: Milliy iqtisodiyot tushunchasi va korxonalarning mamlakat xalq xo`jaligi majmuasidagi o`rni

BAJARDI: 951-22 GURUH talabasi Jo`rayev A.T.

QABUL QILDI: ___________.

Jizzax-2023

REJA:
1. Milliy iqtisodiyot tushunchasi
2. Milliy iqtisodiyot rivojlanishida korxonalarning o`rni
3. Korxonaning belgilari
4. Korxonalarning mamlakat xalq xo`jaligi majmuasidagi o`rni

Ikkinchi Jahon urushi (1939–45) - Olmoniya, Italiya va Yaponiyaning aybi bilan boshlangan jahon tarixidagi eng yirik urush. 20-asr fojiasi sifatida insoniyat tarixiga kirdi. Bu urushning kelib chiqishida asosiy rolni fashistlar Olmoniyasi oʻynadi. Gʻarb mamlakatlari (Angliya, Fransiya, AQSH) hukmron doiralarining "kelishtirish" siyosati Avstriyani (1939 yil mart), Chexoslovakiyani (1939 yil mart) Olmoniyaga qoʻshib olinishiga va Myunxen bitimiga (1939 yil sentabr) yoʻl ochib berdi. Ikkinchi jahon urushining boshlanishida SSSRning ham aybi bor. 1939 yil 23 avgustda SSSR bilan Olmoniya oʻrtasida 10 yil muddatga hujum qilmaslik toʻgʻrisida shartnoma imzolandi. Bu shartnomaning maxfiy qoʻshimcha ahdnomasiga muvofiq, Olmoniya va SSSR Sharqiy Yevropada oʻzlarining taʼsir doiralarini boʻlib oldilar. Har ikki mamlakat manfaatlari, avvalo, Polsha davlati bilan bogʻliq edi. Sovet tomoni Gʻarbiy Ukraina, Gʻarbiy Belorussiya va Bessarabiya (1921 yilda boy berilgan) hududlarini qaytarib olmoqchi edi. Shuningdek, Olmoniya Boltiqboʻyi mamlakatlariga daʼvo qilishdan ham voz kechdi.

Olmoniya bilan SSSR shartnomaga muvofiq, Polilaga bir vaqtda qoʻshin kiritishlari kerak edi. SSSR bu majburiyatni bajarmadi. 1939 yil 1 sentabrda Olmoniyaning bir oʻzi Polshaga bostirib kirdi va Ikkinchi jahon urushini boshlab berdi. 3 sentabrda Angliya va Fransiya Olmoniyaga qarshi urush eʼlon qildi. SSSR 1939 yil 17 sentabrda Polsha hudu-diga qoʻshin kiritdi. Koʻp oʻtmay Brestda olmon qoʻmondoni T. Guderian va sovet generali S. M. Krivosheiy qoʻmondonligida Polshaning boʻlib olinishi munosabati bilan qoʻshma sovet-olmon paradi oʻtkazildi.
SSSR Ikkinchi jahon urushi bahonasida oʻz hududlarini kengaytirish va chegaralarini mustahkamlashga kirishdi. 1939 yil noyabr – 1940 yil martda SSSR bilan Finlyandiya oʻrtasida harbiy toʻqnashuv boʻldi. Bundan SSSR manfaatdor edi. Oʻzaro urush natijasida SSSR Finlyandiyaning bir qator hududlarini (Leningradga chegaradosh yerlar) tortib olib, shim.gʻarbiy chegaralarini mustahkamlab oldi. 1940 yil yozida SSSR ning rasmiy talabi bilan Ruminiya Bessarabiya va Shimoliy Bukovinani sovetlarga berishga majbur boʻldi. 1940 yil iyunda Estoniya, Latviya va Litva sovet qoʻshinlari tomonidan bosib olinib SSSRga kiritildi.
1940 yil aprel–mayda nemisfashist qoʻshinlari Daniya va Norvegiyani istilo qildi, 1940 yil 14 mayda – Niderlandiya, 28 mayda – Belgiya taslim boʻldi. Shundan soʻng fashist qoʻshinlari Lyuksemburg va Gollandiyani bosib olib, ular hududi orqali Fransiyaga (22 iyunda taslim boʻldi) bostirib kirdi.
Sovet hukumati fashistlar Olmoniyasini Yevropaning navbatdagi poytaxtini bosib olishi munosabati bilan tabriklab bordi. Internatsionalning direktivalarida fashizmga qarshi targʻibotni toʻxtatish haqidagi talablar paydo boʻldi. 1940 yil 27 sentabrda Olmoniya, Italiya va Yaponiya davlatlari Berlinda "uchlar ittifoqi"ni tuzish haqidagi shartnomaga imzo chekishdi. 1940 yil 28 oktabrda fashistlar Italiyasi Gretsiyaga bostirib kirdi. 1940 yil 20–24 noyabrda Mojariston, Ruminiya va Slovakiya "uchlar ittifoqi"ga qoʻshildi. 1941 yil martda esa Bolgariyaning monarxiyafashistik hukumati ham bu ittifoq safiga koʻshilishga rozilik bildirdi.
1940 yil 18 dekabrda Gitler SSSRga qarshi urush haqidagi 21sonli direktivasi "Barbarossa" rejasiga imzo chekdi. Fashistlar Olmoniyasi SSSRga qarshi urush boshlashdan oldin 1941 i. 6–17 aprelda Yugoslaviyani bosib oldi. Shu yilning 13 aprelda SSSR Yaponiya bilan betaraflik haqida kelishib oldi. 1941 yil 20 may – 1 iyunda fashistlar Olmoniyasi Krit o.ni egalladi. 18 iyunda esa hujum qilmaslik va hamkorlik haqida Olmoniya – Turkiya shartnomasi imzolandi.
1941 yil 22 iyunda fashistlar Olmoniyasi SSSRga qoʻqqisdan hujum boshladi. Mojariston, Ruminiya, Finlyandiya, Italiya uning tomonida turib urushga kirdi. Shu kuni Angliya hukumati SSSRni Olmoniyaga qarshi urushda qoʻllab-quvvatlashini maʼlum qildi. 24 iyunda Franklin Roosevelt AQSH xukumati SSSRga yordam berishga tayyor ekanligini bildirdi. SSSR Olmoniyaga qarshi urushning 1-davri (1941 yil iyun – 1941 yil noyabr) da, asosan, mudofaa harakteridagi janglar olib bordi.
Fashistlar Olmoniyasi va ittifoqchilarining tajovuzkorona harakatining tobora avj olishi jahon mamlakatlarini tashvishga soldi. 1941 yil yozida fashistlar Olmoniyasiga qarshi koalitsiya tuzish yoʻlida dastlabki qadam qoʻyildi. 1941 yil 12 iyulda SSSR na Buyuk Britaniya hukumatlari fashistlar Olmoniyasiga karshi urushda birgalikda harakat qilish haqida ksli-shib olishdi. 1941 yil 24 sentabrda Sh. ls Goll boshchiligida Ozod Fransiya (1942 yil iyuldan Kurashayotgan Fransiya) milliy qoʻmitasi tuzilib, fashizmga karshi kurash boshladi. 1941 yil 5 dekabrda nemisfashist qoʻshinlarining Moskva jangitsagi magʻlubiyati Gitlerning "yashin tezligidagi urush" deb atalmish rejasini puchga chiqardi va natijada unga karshi urushga kirgan mamlakatlar soni ortdi.
1941 yil 7 dekabrda Yaponiya Pyorl Harborga hujum qilish bilan Buyuk Britaniya va AQShga qarshi urushni boshlab yubordi. 8 dekabrda AQSH, Buyuk Britaniya va b. mamlakatlar Yaponiyaga, 11 dekabrda esa Olmoniya va Italiya – AQSHga, shu kuni AQSH fashistlar Olmoniyasi va Italiyaga qarshi urush eʼlon qildi.
1941 yil oxiri – 1942 yil boshida Yaponiya Malayziya, Indoneziya, Filippin, Birmani bosib olib, Avstraliyaga tavdid sola boshladi. Sharqiy frontda esa Olmonfashist qoʻshinlari yozgi hujumlar natijasida Kavkaz boʻsagʻasiga, Volga boʻyiga yetib keldi.
1942 yil 1 yanvarda Vashingtonda 26 davlat ishtirokida fashizmga karshi ku-rashuvchi davlatlarning harbiy ittifoqi tuzilib, Deklaratsiya qabul qilindi. 1942 yil 26 mayda SSSR va Buyuk Britaniya oʻrtasida fashistlar Olmoniyasi va uning Yevropadagi tarafdorlariga qarshi urushda ittifoqchi boʻlish va urushdan keyin oʻzaro yordam va hamkorlik qilish haqida shar-tnoma imzolandi. 1942 yil yoziga kelib antigitlerchi davlatlar soni yanada ortdi. 1 iyunda Meksika Olmoniya, Italiya va Yaponiyaga, 22 avgustda Braziliya Olmoniya va Italiyaga, 14 dekabrda Efiopiya – Olmoniya, Italiya va Yaponiyaga qarshi urush eʼlon qildi. Sharqda esa yapon militaristlari Gollandiya Hindistonini (12 mart), Filippin orollarini (9 iyun) qoʻlga kiritdi.
Sovet qoʻshinlari urushning 2-davri (1942 yil noyabr– 1943 yil oxiri) da Stalingrad jangi va Kursk jangilagm gʻalabalari natijasida Olmoniya qoʻ-tpnlari qoʻmondonligi strategik ta-shabbusnp butunlay qoʻldan chiqardi. SSSRda na b. hududlarda qarshilik koʻrsatish harakati avj oldi. 1943 yil 13 yanvarda Gitler urushda tashabbusni yana qoʻlga olish maqsadida ommaviy safarbarlik eʼlon qildi, lekin shunga qaramasdan 1943 yil may oyiga kelib Shimoliy Afrika (qarang Shimoliy Afrika kompaniyasi), Angliya–AQSH qoʻshinlari tomonidan ozod qilindi. 1943 yil iyul–avgust oylarida Angliya–Amerika desant qoʻshinlari Sitsiliya orolga tushirildi. 1943 yil 25 iyulda Italiyada Mussolini osib oʻldiriddi va fashistlar rejimi tugatildi. 3 sentabrda Italiya soʻzsiz taslim boʻlganligi haqidagi hujjatga imzo chekdi.
1943 yilga kelib fashizmga qarshi boʻlgan kuchlar tobora kuchayib bordi. 1943 yil 3 iyunda Jazoirda Fransiya milliy ozodlik qoʻmitasi tuzildi. 12–13 iyulda Olmoniyada Ozod Olmoniya milliy qoʻmitasi tashkil qilindi. Avgust– sentabr oylarida Bolgariya vatanparvarlari frontining milliy qoʻmitasi yuzaga keldi. 1943 yil sentabr–oktabr oylarida partizanlar bilan Kurashayotgan Fransiya harakati qismlari hamkorligida Korsika orol ozod etildi. 1943 yil 16 yanvarda Iroq, 7 aprelda Boliviya Olmoniya, Italiya va Yaponiyaga qarshi urushga kirdi. 1943 yil 13 oktabrda Italiya oʻzining sobiq ittifoqchisi Olmoniyaga qarshi urush eʼlon qildi. SSSR, Angliya va AQSH hukumatlari Italiyani "birgalikda uru-shayotgan mamlakat" deb tan oldi. 1943 yil 27 noyabrda Kolumbiya Olmoniyaga qarshi urushga qoʻshildi. SSSR, AQSH va Angliya hukumat boshliqlari Tehron konferensiyasiyaa Angliya – Amerika qoʻshinlarini Shimoliy Fransiyaga tushirish yoʻli bilan Yevropada ikkinchi frontni ochish gʻoyatda muhim ekanligini tan olishdi.
Fashizmga qarshi urushning 3-davri (1944 yil yanvar– 1945 yil may) boshlarida sovet qoʻshinlari SSSR hududining deyarli hammasini ozod qildi. Ittifoqchilar 1944 yil 6 iyunga kelibgina Fransiyaga oʻz qoʻshinlarini tushirib, Yevropada ikkinchi frontni ochdilar va sentabrda Fransiya qarshilik koʻrsatish harakati kuchlarining faol ishtiro-kida Fransiya hududining deyarli ham-masi fashist bosqinchilaridan ozod qilindi. 1944 yil 27 martda sovet qoʻshinlari Ruminiya hududiga kirib bordi. 13 martda SSSR, AQSH va Buyuk Britaniya hukumatlari Olmoniya tomonida turib urushayotgan Mojariston, Ruminiya, Bolgariya va Finlyandiyaga urushni toʻxtatish haqida murojaat qildi. Natijada bu mamlakatlarda fashizmga qarshi boʻlgan kuchlar harakati faollashdi. 1944 yil mayda Ruminiyada fashizmga qarshi Birlashgan ishchilar fronti, Mojaristonda esa Vatanparvar kuchlar fronti, (2 dekabrdan Milliy mustaqillik fronti) yuzaga keldi. 21 iyulda Polshada Milliy ozodlik qoʻmitasi tashkil boʻldi.
1944 yil 25 iyulda Gitler mamlakatda "uta ommaviy safarbarlik" eʼlon qildi. Gitlerning bu tadbiri ham yordam bermadi. U bosib olgan mamlakatlarda ozodlik harakatlari avj oldi. 1944 yil.
I avg .–2 oktabrda Varshavada, 19–25 avg . da Parijda, 23 avgustda Ruminiyada, 6– 10 sentabrda Bolgariyada fashist boskinchilariga qarshi qurolli qoʻzgʻolonlar boʻldi. Natijada, jahon urushi maydonida kuchlar nisbati tubdan oʻzgardi. Olmoniya ittifoqchilari oʻrtasida parokandalik boshlandi. 1944 yil 26 yanvarda Liberiya, 24 avgustda Ruminiya, 15 sentabrda Finlyandiya, 28 dekabrda Mojariston, 1945 yil fevralda Peru, Urugvay, Venesuela, Turkiya, Misr, Livan, Suriya, Saudiya Arabistoni, Paragvay, Ekvador, Chili kabi mamlakatlar, 27 martda esa Argentina fashistlar Olmoniyasi va Yaponiyaga qarshi urush eʼlon qildilar.
Sovet qoʻshinlari 1944 yil oʻrtalarida Markaziy va Jan.sharqiy Yevropa mamlakatlarini vatanparvar kuchlar yordamida ozod qilishga kirishdi. Shu yili ittifoqchi qoʻshinlar Shim. Italiyani va Gʻarbiy Olmoniyaning bir qator rayonlarini ozod qildi. 1945 yil 4–11 fevralda SSSR, AQSH va Angliya davlat rahbarlari ishtirokida boʻlgan Qrim (Yalta) konferensshsidz, Olmoniyani batamom tor-mor kilish rejalari, shuningdek, dunyoning urushdan keyingi siyosiy tuzilishi masalalari xususida kelishib olindi.
Amerika–Angliya kurolli kuchlari Tinch okeanidagi Marshall va Mariana orollarini (1944), Filippinni va Yaponiyaning Okinava orolni (1945) egalladi. 1945 yil 25 aprelda sovet va Amerika kushinlari Elbada uchrashdi. 3 mayda Angliya qoʻshinlari Birma qarshilik harakati kuchlari bilan hamkorlikda poytaxt – Rangunni ozod qildi.
1945 yil 2 mayda Sovet qoʻshinlari Berlinni ishgʻol qildi. A. Gitler oʻzini oʻldirdi. 8 mayda Berlin yaqinidagi Karlsxorstda Olmoniya oliy qoʻmondonligi vakillari fashistlar Germaniyasining Ikkinchi jahon urushida soʻzsiz taslim boʻlganligi haqidagi hujjatga imzo chekdi. 9 mayda sovet qoʻshinlari, chex qarshilik harakati kuchlari ishtirokida Chexoslovakiyaning poytaxti Pragani ozod qildi.
SSSR, AQSH va Angliya xukumatlari boshliklarining Berlin konferensiyasitsa, asosan, Olmoniya masalasi, uning keyingi taqdiri va taraqqiyot yoʻli, uni demilitarizatsiyalash va demokratiyalash masalasi koʻrildi. Konferensiyada SSSR hukumati Yaponiyaga qarshi ittifokchilar bilan birgalikda urushga kirishini yana bir bor taʼkidladi. AQShning havo kuchlari harbiy zaruriyat yoʻqligiga qaramay Yaponiyaning Xirosima (1945 yil 6 avgust) va Nagasaki (9 avgust) shaharlariga atom bombalari tashladi. Buning natijasida har ikki shahar aholisidan 102 mingga yaqin kishi halok boʻldi, 16 ming kishi bedarak ketdi, 61 ming kishi yarador va 324 ming kishi kuchli radiatsiya bilan zaharlandi.
1945 yil 8 avgustda SSSR olgan majburiyatiga binoan Yaponiyaga urush eʼlon qildi va 9 avgustda unga qarshi harbiy harakatlarni boshladi. SSSR bilan birgalikda, 10 avgustda Mongoliya Xalq Respublikasi (MXR), 11 avgustda Xitoy xalq ozodlik armiyasi yapon bosqinchilariga qarshi urushga kirishdi.
Manjuriyadagi yapon qoʻshinlari sovet armiyasi tomonidan tor-mor qilingach, Yaponiya 1945-yil 2-sentabrda soʻzsiz taslim boʻlganligi haqidagi hujjatga koʻl qoʻydi. Shu tariqa Ikkinchi jahon urushiga yakun yasaldi.
Nyurnberg sud jarayoni (1945-yil 20 noyabr – 1946-yil 1 oktabr)da natsist harbiy jinoyatchilari ustidan xalqaro sud oʻtkazilib, unda 20 kishi: G. Gering (u oʻzini oʻldirdi), V. Keytel, E. Kaltenbrunner, I. Ribbentrop, G. Gess va boshqa adolatli jazolandi. Fashistik tashkilotlar: Natsional-sotsialistik partiya (natsistlar), Gestapo, SS, SD, butun insoniyatga qarshi qaratilgan jinoyatchi tashkilotlar deb eʼlon qilindi. Nyurnbergda boʻlib oʻtgan bu xalqaro sud Ikkinchi jahon urushiga soʻnggi nuqtani qoʻydi.
Ikkinchi jahon urushi.ga 72 davlat jalb etildi. Urushda ishtirok qilgan mamlakatlarning 110 mln. aholisi unga safarbar etildi. Harbiy qarakatlar 40 davlat hu-dudida boʻlib oʻtdi, barcha harajatlar 4 trillion dollarni tashkil etdi. Urush davomida 62 mln. kishi (shu jumladan 27 mln. SSSR fuqarosi) halok boʻldi.
1941 yil 22 iyunda Olmoniya SSSRga hujum qilgach, SSSR tarkibida boʻlgan Oʻzbekiston xalqlari ham bu urush girdobiga majburan tortilgan edi. Oʻsha kuni mamlakatda harbiy holat joriy etildi.
Gitlerchilarning Sharqqa doir harbiy rejalarida SSSRni qisqa muddatli kompaniya jarayonida magʻlub qilish va urushni 1941 yil kuzida tamomlash moʻljallangan edi. Yashin tezligida boshlangan urush sovet rahbariyatida sarosimani yuzaga keltirdi. 29 iyundagina Xalq Komissarlari Soveti (XKS) nomidan joylarga koʻrsatmalar yuboriddi. I. V. Stalin faqat 3 iyuldagina xalqqa murojaat bilan chikdi.
1941 yil 30 iyunda Davlat mudofaa qoʻmitasi (DMQ) tuzildi. Uning raisi I. V. Stalin 8 avgustda SSSR Qurolli kuchlari Oliy Bosh qoʻmondoni lavo-zimini egalladi. Urushning dastlabki kunlari mamlakatning barcha iqtisodiymaʼnaviy kuchlarini zudlik bilan mudofaa manfaatlariga boʻysundirish, xalq xoʻjaligini toʻliq harbiy izga solish lozimligi xususida qarorlar, koʻrsatmalar qabul qilindi.
Urush davrining musibatlarini oʻz boshidan kechirgan kishilarning xotiralaridan maʼlum boʻlishicha, odamlar oʻsha vaqtda sovet rejimini himoya qilish zaruriyati haqida kam oʻylar edilar. Xalqning aksariyat qismi mus-tabid tuzumni qoralar edi. Chunki, xalqning xotirasidan hali Turkiston Muxtoriyatinij qonga belanganligi, istitslolchilik harakatining zoʻravonlik bilan bostirilishi, diniy eʼtiqod uchun taʼqib qilishlar esdan chiqmagandi. Jamoalashtirishning stalincha zoʻravonlik bilan amalga oshirilishi natijasida yuz bergan jinoyatlar xotiradan koʻtarilmagan edi. Mustabid tuzumning ommaviy qatagʻonlaridan qolgan yaralar hali bitmagan edi. Birok., oʻzbek xalqining fashizmga boʻlgan nafrati mustabid tuzum yetkazgan gʻam-alamni orqa oʻringa surib qoʻydi va u dushmanga qarshi otlandi. Shuningdek, mustabid tuzumning "mafkura mashinasi" ham benuqson ishladi – u SSSR tarkibidagi barcha mustamlaka xalqlarni fashizmga qarshi kurashga safarbar qila oldi. Oʻzbek xalqining Ikkinchi jahon urushidagi ishtirokining axloqiy-maʼnaviy jihatdan asosi shundaki, bu urushda oʻzbek xalqi fashizmdan faqat SSSRnigina emas, eng avvalo, Oʻzbekistonni himoya qilishni, uni yana bir bosqinchidan saklab qolishni maqsad qilib qoʻygan edi.
Sovet–olmon urushi boshlangʻich davrining eng murakkab vazifalaridan biri iqtisodiyotni harbiy izga solish edi. Bu masʼuliyatli vazifani SSSRning qariyb 40% aholisi istiqomat qiladigan, koʻmirning 63% qazib olinadigan, poʻlatning 50% ishlab chiqariladigan, donning 38% yetishtiriladigan, ayniqsa, koʻpgina mudofaa korxonalari joylashgan hududni fashistlar bosib olgan bir paytda hal qilish kerak edi. Front yaqinidagi hududlardan mamlakat ich-karisiga koʻchirilayotgan aholi, sanoat korxonalari, oʻquv-yurtlari va boshqaning koʻpchiligi Oʻzbekistonga yuborildi. Chunonchi, Oʻrta Osiyo va Qozogʻistonga evakuatsiya qilingan 308 sanoat korxonasining 104 tasi ("Lentekstilmash", "Rostselmash", "Krasniy Aksay", Moskvadagi "Elektrokabel" va "Podʼyemnik", Chkalov nomidagi aviatsiya zavodi, "Krasniy put", Kiyev "Transsignal" zavodlari, Stalingrad kimyo kombinati va b.), 30 dan ortiq harbiy gospital, harbiy artilleriya (toʻpchi) akademiya, bir necha harbiy bilim yurtlari koʻchib keldi.
Rossiya hududidan turli millatga mansub 200 ga yaqin yozuvchi va shoirlar (mas, A. Axmatova, A. Tolstoy, V. Yan, M. Shaginyan va b.) Toshkentga koʻchib kelib, shu yerda ijod qildilar. Rossiya, Ukraina va Belorussiyaning fashistlar bosib olgan hududlaridan 1 mln.dan ortiq kishi, jumladan 200 ming bola Oʻzbekistonga evakuatsiya qilinib, ularga 135 ming kv.m hajmda uy-joy ajratib berildi. Kupgina oʻzbek oilalari ikkita va undan ortiq yetim bolalarni oʻz tarbiyalariga (jumladan, Sh. Shomahmudovlar oilasi – 14, H. Samadovlar oilasi – 12, M. Joʻrayeva va Ashurxoʻjayevlar oilasi 8 tadan bolalarni oʻz tarbiyalariga oldilar. 1943 yil oxiriga kelib shaharlarda 4672 bola, qishloqlarda esa 870 bola oʻzbek oilalari tomonidan tarbiyaga olinib, ularga xaqiqiy insonparvarlik va mehr-shafqat namunasi koʻrsatildi.
Oʻzbekistonga koʻchirib keltirilgan sanoat korxonalari nixoyatda qisqa muddatda ishga tushirildi. 1941 yil dekabrda evakuatsiya qilingan korxonalarning qariyb 50 tasi, 1942 yil 1 yanvarda esa barchasi qayta qurilib toʻla quvvat bilan mahsulot bera boshladi. Bu harbiy korxonalarni ishga tushirishga shaharliklardan tashqari qariyb 500 ming kolxozchi dehqonlar jalb qilindi. Korxonalarni harbiy izga oʻtkazish harbiy kommunistik usulda amalga oshirildi: 1941 yil 26 iyundan boshlab mamlakatda ishchilar va xizmatchilar uchun ishdan tashqari vaqtda majburiy ishlab berish, katta yoshdagilar uchun xaftada 6 kunlik ish joriy etildi, ish vaqti 11 soatgacha uzaytirildi, taʼ-tilga chiqish bekor qilindi. Idora xizmatchilari, uy bekalari, oʻquvchilar i.ch.ga jalb qilindi. Agar 1940 yilda sanoat ishchilari orasida xotin-qizlar salmogʻi 34%ni tashkil qilgan boʻlsa, 1942 yilda bu koʻrsatkich 63,5% ga yetdi. Mehnat intizomini buzganlar uchun jazo choralari keskin qoʻyildi. Korxonalardan oʻzboshimchalik bilan ketib qolganlar 5 yildan 8 yilgacha muddatga qamoqqa hukm qilindi. 1941 yil dekabrda Oʻzbekiston sanoat korxonalaridan 230 tasi (birgina Toshkentda 63 korxona) harbiy izga kuchirilib, front uchun qurol-yarogʻ i.ch.ga kirishdi.
Oʻzbekistonda harbiy mahsulotlar ishlab chiqaruvchi sanoatning oʻsishi va rivojlanishi bilan birga xom ashyo va yoqilgʻi-energetika bazasini kengaytirish vazifasi ham keskin boʻlib turdi. Ayniqsa, rangli metallarga, neft va koʻmirga boʻlgan ehtiyoj kuchaydi. 1942 yilda Langar molibden koni zaminida molibden fabrikasi barpo etildi. Qoʻytosh va Qoratepa rangli metallar konining quvvati keskin oshirildi. Olmaliqda mis va b. rangli metallarning boy konlari topildi. Angren koʻmir koni respublikaning birinchi koʻmir markaziga aylandi. 1942 yil boshlarida l-Oqtepa va Z-Oqqovoq GESlari, shuningdek, Farhod GES umumxalq hashari bilan bunyod etilishi respublikada front ehtiyojlari uchun ishlayotgan sanoat korxonalarini elektr energiyasi bilan taʼminlashda muhim rol oʻynadi.
Oʻzbekistonda urush yillarida 280 ta yangi korxona barpo etildi. Respublikaning sanoat potensiali 1945 yilga kelib 1940 yildagiga nisbatan deyarli 2 barobar koʻpaydi, neft kazib olish 4 barobardan ziyod, metall ishlash tarmoqlari mahsulotlari 4,8 barobar, mashinasozlik mahsulotlari 13,4 barobar, koʻmir qazib chiqarish 30 barobardan kuproq, poʻlat va prokat eritish 2 barobar, elektr energiyasi i.ch. 2,42 marta ortdi. Buning natijasida Oʻzbekiston urush yillarida front uchun 2100 ta samolyot, 17342 ta aviamotor, 2318 ming dona aviabomba, 17100 ta minomyot, 4500 birlikdan iborat minalarni yoʻq qiluvchi qurol, 60 mingga yaqin harbiy-kimyoviy apparatura, 22 mln. dona mina va 560 ming dona snaryad, 1 mln. dona granata, dala radiostansiyalari uchun 3 mln. radio lampa, 330 mingga parashyut, 18 ta harbiy-sanitariya va hammom kir yuvish poyezdi, 2200 ta Koʻchma oshxona va koʻpgina harbiy anjomlar yetkazib berish imkoniga ega boʻldi. Respublika yengil sanoat komissarligi korxonalari 1941–45 yillar mobaynida jangchilar uchun 7518,8 mingta gimnastyorka, 2636,7 mingta paxtali nimcha, 2861,5 mingta armiya etigi tayyorlab berdi.
Ikkinchi jahon urushi yillarida fashizmga qarshi qulga qurol olib jang qilgan oʻzbekistonlik jangchilarning umumiy tarkibidan 263000 dan ziyod kishi qalok boʻldi, 132670 kishi bedarak yoʻqoldi, 60452 vatandoshimiz urushdan nogiron boʻlib qaytdi. Shuningdek, un minglab oʻzbekistonlik jangchilar asirlikda boʻldi. Mustabid tuzum ular bilan "ochik,chasiga" gaplashdi. Demak, frontga safarbar qilinganlarning xar uchtasidan bittasi uyiga qaytmadi. Umuman, SSSR boʻyicha urush davrida fashistlar qoʻlida 6,2 mln. kishi asirlikda boʻlgan. Urush oxiriga kelib ulardan 4 mln. kishi halok boʻlgan. Omon qolgan asrlar soni 1 mln.dan sal koʻproq edi. Ulardan 60% dan koʻprogʻi GULAG qamokxonalariga tashlandi. Aybsiz sur-gun qilinib, sovet konslagerlariga joʻnatilgan yoki otib tashlanganlar orasida Oʻzbekistonliklar ham oz emasdi. taxminan hisoblarga qaraganda, oʻzbekistonlik harbiy asirlardan 15 mingdan ortigʻi sovet konslagerlariga yuborilgan. Ikkinchi jahon urushidagi bu gʻalaba millionlab begunoh kishilarning , jumladan, Oʻzbekiston xalqining qoni, haddan ziyod mashaqqatli mehnati va uning buyuk insonparvarligi tufayli qoʻlga kiritildi.
Oʻzbekiston Respublikasi mustaqillikka erishgach, 35 jildli Xotira kitobi tayyorlanib, nashr qilindi. Toshkentdagi Mustaqillik maydoni xiyobonida maxsus majmua qurildi (2000). 9 may – gʻalaba kuni yurtimizda Xotira va Qadrlash kuni sifatida har yili nishonlanadigan boʻldi
Ikkinchi jahon urushida 61 ta davlat qatnashgan (47 tasi aksihitler ittifoqining tarafida va 14 tasi Oʻq mamlakatlari tarafida). Ulardan ayrimlari faol harbiy harakatlarni olib borishardi, boshqalari oʻz ittifoqdoshlariga oziq-ovqat yetkazib berardi, koʻpchilik esa urushda faqat nominal holda ishtirok ishtirok etardilar.

Aksihitler ittifoqiga quyidagilar kirardilar: SSSR (1941-yildan), AQSh (1941-yil, 7-dekabrdan), Buyuk Britaniya, Fransiya, Xitoy, Polsha, Avstraliya, Kanada, Yugoslaviya, Niderlandlar, Norvegiya, Yangi Zelandiya, Janubiy Afrika Ittifoqi, Chexoslovakiya, Belgiya, Yunoniston, Efiopiya, Daniya, Braziliya, Meksika, Moʻgʻuliston, Luksemburg, Nepal, Panama, Argentina, Chili, Kuba, Peru, Gvatemala, Kolumbiya, Kosta Rika, Dominika Respublikasi, Albaniya, Gonduras, Salvador, Gaiti, Paragvay, Ekvador, San Marino, Turkiya, Urugvay, Venesuela, Livan, Saudiya Arabistoni, Nikaragua, Liberiya, Boliviya. Urush davrida ularga fashist blokidan chiqqan bir necha davlat qoʻshildi: Eron (1941-yildan), Iroq (1943-yildan), Italiya (1943-yildan), Ruminiya (1944-yildan), Bolgariya (1944-yildan), Mojariston (1945-yili), Finlandiya (1945-yili).

Boshqa tarafdan urushda Oʻq davlatlari: Olmoniya, Italiya (1943-yilgacha), Yaponiya, Finlandiya (1944-yilgacha), Bolgariya (1944-yilgacha), Ruminiya (1944-yilgacha), Mojariston (1945-yilgacha), Slovakiya, Tailand (Siam), Iroq (1941-yilgacha),Manchjou-Go, Xorvatiya, Serbiya. Bosib olingan mamlakatlar hududida fashist ittifoqiga qoʻshilgan marionetkaviy davlatlar yaratilar edi: Vishi Fransiyasi, Salo respublikasi, Albaniya, Chernogoriya, Ichki Moʻgʻuliston, Birma, Fillipinlar, Vyetnam, Kambodja, Laos. Shuningdek, Olmoniya va Yaponiya tarafida qarshilik koʻrsatayotgan tarafning fuqarolaridan yaratilgan koʻpgina kollaboratsion qoʻshinlar jang qilardi: ROA, RONA, SSning xorijiy diviziyalari (rus, ukrain, eston, latish, dat, belgiyalik, fransuz, alban), "Ozod Hindiston". Shuningdek, Oʻq davlatlari qurolli kuchlari tarkibida rasman neytral qolayotgan davlatlarning ixtiyoriy kuchlari bor edi: Ispaniya (Havorang diviziya), Shvetsiya va Portugaliya.
Barcha harbiy harakatlarni 5ta harbiy harakatlar teatriga boʻlish mumkin.

Gʻarbiy Yevropa teatri: Gʻarbiy Olmoniya, Daniya, Norvegiya, Belgiya, Luksemburg, Niderlandlar, Fransiya, Buyuk Britaniya (aviabombardimonlar), Atlantika, AQSh va Kanadaning Atlantika qirgʻogʻidagi shaharlar (aviabombardimonlar).

Sharqiy Yevropa teatri: SSSR (gʻarbiy qismi), Polsha, Finlandiya, Shimoliy Norvegiya, Chexoslovakiya, Ruminiya, Mojariston, Bolgariya, Yugoslaviya, Avstriya (sharqiy qismi), Sharqiy Olmoniya, Barensev dengizi, Boltiq dengizi, Qora dengiz.
Oʻrta Yer dengizi teatri: Yugoslaviya, Yunoniston, Albaniya, Italiya, Oʻrta Yer dengizi orollari (Malta, Kipr va b.), Misr, Liviya, Fransiya Shimoliy Afrikasi, Suriya, Livan, Iroq, Eron, Oʻrta Yer dengizi.
Afrika teatri: Habashiston, Italiya Somalisi, Britaniya Somalisi, Keniya, Sudan, Fransiya Shimoliy Afrikasi, Fransiya Ekvatorial Afrikasi, Madagaskar.
Tinch okeani teatri: Xitoy (sharqiy va shimoli-sharqiy qismi), Quriya, Yaponiya, Janubiy Saxalin, Kuril orollari, Aleut orollari, Moʻgʻuliston, Gonkong, Fransiya Hindixitoyi, Birma, Andaman orollari, Malayya, Singapur, Saravak, Gollandiya Hindistoni, Sabax, Bruney, Yangi Gvineya, Papua, Sulaymon orollari, Fillipinlar, Avstraliya (aviabombardimonlar), Gavayi orollari, Guam, Ueyk, Miduey, Marian orollari, Karolin orollari, Marshall orollari, Gilbert orollari, Tinch okeanining koʻpgina mayda orollari, Tinch okeanining kattagina qismi, Hind okeani.