Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej
Nazwa kierunku
Studia doktoranckie
w dziedzinie nauk farmaceutycznych
Poziom i forma studiów
Studia III stopnia (doktoranckie)
stacjonarne
Nazwa przedmiotu
Filozofia przyrody
Punkty ECTS
1
Jednostka realizująca
Studium Filozofii i Psychologii Człowieka
Osoba odpowiedzialna
Dr hab. Jacek Breczko
Rodzaj przedmiotu
Obowiązkowy
Semestr
III
Rodzaj zajęć i liczba godzin
wykłady 21
wiczenia
0
seminaria
9
Cel kształcenia
Zapoznanie doktorantów z rozwojem historycznym myśli filozoficznej związanej z badaniem przyrody, zapoznanie z wybranymi problemami filozofii przyrody oraz z ich tłem światopoglądowym
Treści programowe
Wykłady
Początki filozoficznego badania przyrody. Koncepcje szkoły jońskiej, pojęcie „arche” i „logosu”. Filozofia przyrody pitagorejczyków. Monizm eleatów, pluralizm Empedoklesa i atomizm Demokryta oraz jego modyfikacja w doktrynie Epikura. Dualizm ontologiczny i atomizm liczbowy Platona oraz hilozoizm Arystotelesa. Ptolemejski model wszechświata. Koncepcja heliocentryczna Arystarcha, pomiary Archimedesa i Eratostenesa. Średniowieczna metafizyka światła oraz średniowieczny model wszechświata i jego destrukcja (Kopernik, G. Bruno, Galileusz). Model nauki eksperymentalnej Bacona i Galileusza. Nieskończony wszechświat Kartezjusza, przyroda jako maszyna. Fizyka Newtona i jej filozoficzne aspekty. Koncepcja Laplace’a. Fizykalizm i atomizm-XIX wieczny; model odwiecznego, nieskończonego i stabilnego kosmosu. Teoria doboru naturalnego i ewolucji Darwina i Wallace’a.
Seminaria
Filozofia nauki Poppera. XX-wieczny obraz przyrody i kosmosu: teoria względności Einsteina; koncepcja wielkiego wybuchu; fizyka kwantowa Bohra i zasada nieoznaczoności Heisenberga. Kwestia początku wszechświata: różne modele kosmologiczne. Analiza fragmentów książki St. Hawkinga Krótka historia czasu. Natura wszechświata: organizm, maszyna czy myśl (odejście współczesnej fizyki od paradygmatu mechanistycznego). Spór między kauzalizmem i finalizmem. Czym jest życie? Holizm a redukcjonizm. Ewolucjonizm naturalistyczny, ewolucjonizm teistyczny, teoria „Inteligentnego Projektu”, kreacjonizm.
Formy i metody dydaktyczne
Wykłady z elementami dyskusji
Seminaria, analiza tekstów
Forma i warunki zaliczenia
Forma zaliczenia – egzamin
Warunki zaliczenia – egzamin pisemny – testowy z pytaniami otwartymi
Literatura podstawowa
M. Heller, T. Pabjan, Elementy filozofii przyrody, Tarnów 2007.
Wł. Tatarkiewicz, Historia filozofii, Warszawa 2007.
P. Davies, Czas. Niedokończona rewolucja Einsteina, Warszawa 2003.
S. W. Hawking, Krótka historia czasu, Warszawa 2007.
Literatura uzupełniająca
R. Dawkins, Samolubny gen, Warszawa 2012.
P. Davies, Bóg i nowa fizyka, Warszawa 2006.
K. Popper, Logika odkrycia naukowego, Warszawa 2003.
M. Heller, Granice kosmosu i kosmologii, Warszawa 2005.
Przedmiotowe efekty kształcenia
W sumie od 4 do 8 efektów kształcenia podanych w kolejności: wiedza-umiejętności-kompetencje.
Każdy efekt kształcenia musi być weryfikowalny (w odniesieniu do treści programowych)
Odniesienie do
kierunkowych efektów kształcenia
P-W01
Zna główne pojęcia, zagadnienia i genezę filozofii przyrody. Zna główne antyczne filozofie przyrody.
M3-W04
P-W02
Zna główne zagadnienia i koncepcje średniowiecznej filozofii przyrody
M3-W04
P-W03
Zna główne koncepcje nowożytnej filozofii przyrody: atomizm, mechanizm, ewolucjonizm.
M3-W04
P-W04
Rozumie spór między kauzalizmem a finalizmem oraz między ewolucjonizmem naturalistycznym, teistycznym i kreacjonizmem.
M3-W04
P-U01
Zna i potrafi interpretować główne koncepcje XX-wiecznej filozofii: teoria względności Einsteina, fizyka kwantowa i teoria wielkiego wybuchu. Zna główne modele kosmologiczne
M3-U05
P-K01
Jest zdolny do wyciągania i formułowania wniosków w oparciu o nabytą wiedzę teoretyczną z zakresu filozofii przyrody, kosmologii, astrofizyki oraz teorii ewolucji
M3-K06
Bilans nakładu pracy studenta
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim
udział w wykładach
21 x 1h
21h
udział w seminariach
9 x 1h
9h
udział w konsultacjach związanych z zajęciami
6 x 1h
6h
RAZEM
36h
Samodzielna praca studenta (przykładowa forma pracy studenta)
przygotowanie do seminariów
3 x 3 h
9h
przygotowanie do egzaminu
1 x 15h
15h
RAZEM
24h
Ogółem
60h
ECTS
1
Wskaźniki ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela [21h + 9h + 6h]
36h
ECTS
1
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym
0
0
Nr efektu kształcenia
Metody weryfikacji efektu kształcenia
Formujące
Podsumowujące
P-W01
Ocena aktywności studenta na zajęciach
Egzamin
P-W02
Ocena aktywności studenta na zajęciach
Egzamin
P-W03
Ocena aktywności studenta na zajęciach
Egzamin
P-W04
Ocena aktywności studenta na zajęciach
Egzamin
P-K01
Ocena aktywności studenta na zajęciach
Egzamin
Data opracowania programu
29.06.2015 r.
Program opracował
Dr hab. Jacek Breczko
Dostları ilə paylaş: |