Microsoft Word zulfikar tez doc

 

 

15 

yardımıyla  bir  saat  etüvde  bekletildikten  sonra  iç  odacıktaki  çözelti  alınarak 

spektrometrede  450  nm’de  suya  karşı  absorbansları  okunur.  Bu  yöntem  ön  tarama 

testi  olarak  toksikoloji  laboratuarlarında  kullanılmaktadır  (Güley  ve  Vural,  1975; 

Feldstein ve Klendshoj, 1957).   

 

1.4.2.2. Enzimatik Yöntem 

 

Bu  yöntemde  prensip  ADH  enzimi  katalizörlüğünde  etil  alkolün  NAD  tarafından 

oksitlenmesi ve NADH oluşumu ve oluşan bu NADH’nin doğrudan UV alanda (340 

nm) spektrometrik veya florimetrik olarak ölçülmesine dayanır. Bir diğer enzimatik 

yöntemde ise alkol oksidaz ve peroksidaz enzimleri kullanılıp, renk reaksiyonu fenol 

ve 4-amino antipirin ile gerçekleştirilir (Vural, 2000). 

 

1.4.2.3. Gaz Kromatografisi Yöntemi 

 

Bu yöntem kanda alkol tayini için ilk olarak 1958 yılında uygulanmıştır. Daha sonra 

birçok araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Gaz kromatografisiyle çok az miktarda 

(0,2 ml ve daha az) örnekle çalışılarak, etil alkol, metil alkol ve asetaldehidin kalitatif 

ve  kantitatif  analizleri  yapılabilmektedir.  Headspace  tekniği  çok  sayıda  numune  ile 

otomatik olarak çalışma imkanı vermektedir (Vural, 2000). 

 

1.4.2.4. Alkolmetre Yöntemi 

 

Adli  olaylarda  (antemortem)  ve  özellikle  trafik  kazalarında  kişilerin  alkol  alıp 

almadığı  önce  solunum  havasında  etil  alkol  tayini  yapılarak  araştırılır.  Bu  amaçla 

geliştirilmiş  birçok  teknik  vardır.  Son  zamanlarda  analitik  teknolojideki  gelişmeler 

solunum  alkol  cihazlarına  da  yansımıştır  ve  üreticiler  bu  gelişmeleri  dikkate  alıp 

---

 

 

16 

cihazlarında  uygulayarak  dünya  pazarına  sunmaktadırlar  (Jones  ve  Pounder,  1998; 

Gulberg, 2000). 

 

Günümüzde yaygın olarak kullanılan bu cihazlarla solunum havası alkol tayini 

yapılmaktadır.  Ancak  sonuçlar  kandaki  alkol  miktarına  göre  kalibre  edilmektedir. 

Kinetik  olarak  ortalama  “solunum  havası  alkol  düzeyi/kan  alkol  düzeyi”  oranı, 

literatüre göre değişmekle birlikte 1/2100 olarak bildirilmiştir. Bu cihazlar kan alkol 

konsantrasyonunu  100  ml  kanda  mg  cinsinden  göstermektedir  (Kayaalp,  2002; 

Vural, 2000; Jones ve Pounder, 1998). 

 

 

 

 

 

1.5. Postmortem Alkol (Etanol) Tayini 

 

Trafik,  ev  ve  işyeri  kazaları  sonucu  ya  da  cinayetlere  bağlı  ölümlerde  şahsın  alkol 

alıp  almadığının  ya  da  ölüm  sırasında  alkol  etkisi  altında  olup  olmadığının 

belirlenmesi  yasal  olarak  önem  taşımaktadır.  Bundan  dolayı  adli  otopsilerde 

postmortem alkol düzeylerinin tespiti ve kişinin ölmeden önce alkol alıp almadığının 

belirlenmesi  oldukça  önemlidir.  Ancak  postmortem  alkol  tayini  ve  ölçümlerini 

etkileyen birçok faktör bulunmaktadır. Bunlar; 

 

1-Örneğin alınmasında ve/veya analizinde gecikme, 

2-Alınan örneğin hava ile teması, 

3-Şiddetli travmalara bağlı kontaminasyonlar, 

4-Uygun  olmayan  (yanlış)  örneklerin  toplanması  veya  steril  olmayan 

tekniklerin kullanılması, 

5-Endojen alkol oluşumu olarak sayılabilir. 

 

 

1 promil = 1 gr alkol / L kan = 100 mg / 100 ml kan 

 

---

 

 

17 

Bu  nedenlerle,  yapılan  otopsilerde  örneklemenin  kısa  zamanda  doğru  olarak, 

doğru bölgelerden yapılması gerekmektedir. Ayrıca alınan örneklerin uygun şartlarda 

saklanması  ve  bekletilmeden  işleme  konulması  da  önem  taşımaktadır  (Cantürk  ve 

ark., 2003; Đnanıcı ve ark., 2001). 

  

Ölümden  sonra,  cesetlerde  kokuşmanın  başlamasıyla  birlikte  etil  alkolün 

oluştuğu  bazı  araştırmacılar  tarafından  ileri  sürülmüş,  buna  karşılık  cesetlerden 

oluşan  ya  da  kişinin  ölmeden  önce  alıp  kan  ve  dokularına  geçen  alkolün  bazı 

bakteriler  tarafından  kullanıldığı  ve  alkol  düzeyinin  düşebileceği  ileri  sürülmüştür. 

Bu  bakterilerden  biri  “Clostridium  Kluvyei”dir  ve  alkolü  karbon  kaynağı  olarak 

kullanarak  mikroorganizmanın  sekonder  metaboliti  olan  bütirik  asit  ve  heksonik 

asitlerini  sentezler.  Ayrıca  ölmeden  önce  alkol  alan  kişilerde,  mideye  yakın 

bölgelerden,  örneğin  kalpten  alınan  kanın,  difüzyonla  mideden  yakın  bölgelere 

alkolün yayılması nedeniyle bulunması beklenen miktarın çok üstünde alkol içerdiği 

ileri  sürülmüştür.  Bu  gibi  hatalı  ölçümlerin  önlenmesi  için  kanın  cesetlerin  alt 

ekstremitelerindeki  venlerden,  örneğin  vena  femoralisten  alınması  gerektiği  ifade 

edilmiştir (Baban ve ark., 2003). 

 

Cesetlerde  kokuşmanın  başlamasıyla  birlikte  bakteri  ve  fungusların  etkisi  ile 

kan  ve  dokularda  alkol  oluştuğu  saptanmıştır.  Bakteri  ve  funguslar  önce  kan 

glikozunu,  daha  sonra  da  dokulardaki  glikojeni  yıkarak  açığa  çıkan  glikozu 

kullanarak alkole çevirirler (Baban ve ark., 2003). 

 

Postmortem  kanda  plazmanın  miktarı  canlıya  oranla  yüksektir;  alkol  kanın 

plazma kısmına geçtiğinden saptanan miktar canlı iken saptanacak miktardan yüksek 

olacaktır.  Postmortem  alınan  kan  pıhtılaşmayacağından  antikoagülan  eklenmesine 

gerek yoktur. Sadece % 1’lik NaF (sodyum florür, 250 mg/30 ml sıvı için) eklemek 

ve  tüpün  ağzını  sıkı  bir  şekilde  kapatarak  buzdolabına  (+4  °C)  koymak  güvenilir 

sonuç  almak  için  yeterli  olacaktır  (Soysal  ve  Çakalır,  1999;  Soysal  ve  ark.,  1999; 

Balseven,  2002).  Deneysel  araştırmalar  ve  adli  otopsiler,  fenobarbital  ve  alkolün 

subletal dozlarda aynı zamanda alındıklarında birbirleri üzerine öldürücü sinerjik bir 

---