həddindən kənarda qalan, təsərrüfatın operativ idarə edilməsi. Məsələn, torpağın bu
və ya digər kateqoriyaya aid edilməsi iqtisadi məsələdir, əgər belə aidiyyat ətraf
mühitin mühafızəsi və təbiətdən istifadə ilə əlaqədar qanunla müəyyən olunmuş
qaydalara zidd deyilsə, onda bu məsələ ilə bağlı qəbul edilmiş qərar hüquqi əsasa
malik deyil. Həmin qərarla razılaşmayanlar prokurorluğa müraciət edərsə, prokuror
bu qərara protest verə bilməz, belə ki, bu qanundan kənardır;
b) icraçılarm öz funksiyalarını yerinə yetirməsi üçün lazım olan vasitələrlə təmin
edilməsi. Bu idarəetmə fəaliyyəti olmadan qanun həyata keçirilməsə də, məsələn,
torpağın münbitliyi haqqmda qanun mineral gübrələrlə təmin olunması səbəbindən
reallaşmasa belə, həmçinin hüquqi təbiətə malik deyildir.
Ə
ksər hallarda tənzimləmə formaları öz təbiətinə görə qeyri-hüquqi olur, belə ki,
hüquqi formalar o yerdə tətbiq olunur ki, orda meydana çıxan ziddiyyətlər yalnız
hüquqi yolla aradan qaldırıla bilər.
Hüquqi formalar 3 əsas növdə ifadə olunur:
a) hüquq yaradıcıhğı; b) hüquq tətbiqetmə; c) hüquq mühafizə.
Hüquqi tənzimləmə metodları aşağıdakılardır: 1) Məcburi göstəriş metodu,
başqa sözlə imperativ metod. Həmin metodda idarəetmə üzrə qərarın doqiq və olduğu
kimi yerinə yetirilməsi nəzərdə tutulur, ondan hər hansı bir kənarlaşmaya yol
verilmir. Belə metod, qərarın yerinə yetirilməsi zamanı yerli şəraitin uçotu və
xüsusiyyəti tələb olunmadan tətbiq olunur. Məsələn, yer quruluşu layihəsinin
reallaşmasma görə müəllif nəzarətinin həyata keçirilməsi, yerli şəraitdən və
xüsusiyyətdən asılı olmadan qanunun məcburi tələbidir.
2)
Tövsiyə metodunun reallaşması yerli şəraitin uçotu və xüsusiyyətinin nəzərə
alınmasının yol verildiyi idarəetmə qərarlarının çıxanlmasında ifadə olunur. Belə ki,
Azərbaycan Respublikasınm Torpaq Məcəlləsinə görə torpaq kateqoriyalarınm rejimi
azsayh xalqların və etnik qrupların yaşadığı ərazilərdə dəyişə bilər, yəni torpaq
kateqoriyaları haqqmda ümumi qaydalar yerli şəraitdən və xüsusiyyətdən asılı olaraq
dəyişdirilir, Torpaq Məcəlləsinin bu müddəası tövsiyəedici xarakter daşıyır.
3)
Sanksiyalaşdırma metodu və ya məhdud özünüidarəetmə metodu zamanı
idarəetmə qərarını idarə olunan təşkilat qəbul edir, lakin onlar yalnız səlahiyyətli
qurum bu qərarı təsdiq etdikdən sonra hüquqi qüvvəyə malik olur. Məsələn, təsərrüfat
daxilində yerquruluşu haqqında qərarı kollektiv özü qəbul edir. Lakin bu layihənin
təsdiq olunması torpaq ehtiyatIarı və yerquruluşu üzrə müvafıq qurum tərəfindən
həyata keçirilir.
4) cazə metodu, orqanlarm tam özünü idarə etdiyini göstərir ki, bu zaman onlar
özləri heç kəsdən asılı olmadan idarəetmə qərarı qəbul edirlər.
Təbiətdən istifadə və ətraf mühitin mühafizəsinin dövlət tənzimləməsinin metod
və formaları, müvafiq səlahiyyətli dövlət idarəetmə funksiyaları vasitələri ilə həyata
keçirilir. darəetmə qurumlannın növündən və səlahiyyətindən asıh olmayaraq
onlardan hər biri birbaşa və ya dolayısı aşağıda adları sadalanan yeddi funksiyanı
yerinə yetirir və ya yerinə yetirilməsində iştirak edir:
1.
Təbii ehtiyatlann və digər təbii obyektlərin uçotu və dövlət kadastrının
aparılması.
2.
Təbii obyektlərin istifadəsi və mühafizəsi üzrə tədbirlərin planlaşdırılması.
3.
Təbii obyektlərin bölüşdürülməsi və yenidən bölüşdürülməsi.
4.
Təbii obyetlərin artırılması.
5.
Təbii obyektlərin məkan-ərazi quruluşu.
6.
Təbii obyektlərin istifadəsi və mühafızəsinə nəzarət.
7.
Təbiətdən istifadə hüququ haqqmda mübahisələrin həlli.
Təbii ehtiyatlara mülkiyyət hüququ
Təbii ehtiyatlara mülkiyyət hüququ Azərbaycan Respublikasınm Konstitusiyası,
Mülki Məcəlləsi və ekoloji qanunvericiliyin aktları ilə tənzimlənir. Göstərilən hüquq
təbii ehtiyatlann mənsubiyyətini möhkəmlədən hüquqi normaların məcmusu olub,
onların əldə edilməsi şərtlərini tənzimləyir, onlarla sahibkarhq, istifadə və idarəetmə
qaydalarmı həyata keçirir.
Hazırda Azərbaycan Respublikasında hüquqi cəhətdən mülkiyyətin dövlət,
bələdiyyə, xüsusi və digər formaları qəbul edilmişdir. Göstərilən formaların təsnifatı
mülkiyyət hüququnun subyektlərinə görə aparılır.
Azərbaycan Respublikasınm dövlət mülkiyyəti Azərbay-can xalqına məxsusdur.
Azərbaycan Respublikasının ərazisi hüdudlarında yerləşən torpaq, yerin təki, daxili
sular və zonalaın, bitkilər və heyvanlar aləmi, hava hövzəsi Azərbaycan
Res-publikasının müstəsna mülkiyyətidir.
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasmın 14-cü maddəsində göstərilir ki, təbii
ehtiyatlar hər hansı fıziki və ya hüquqi şəxslərin hüquqlarına və mənafelərinə xələl
gətirmədən Azərbaycan Respublikasına mənsubdur.
stər cəmiyyətin, istərsə də müəyyən ərazidə yaşayan xalqların həyat
fəaliyyətində iqtisadi və təbii xüsusiyyətlər təbii ehtiyatların rolunu və yerini
müəyyən edir, torpaq və digər təbii ehtiyatlar xalqların mülkiyyət obyekti kimi deyil,
daha çox onların həyat və fəaliyyətinin əsas yaşayış mühiti kimi mühüm əhəmiyyət
kəsb edir.
Azərbaycan dövləti ölkənin təbii sərvətlərinin əsas mülkiyyətçisidir.
Qanunvericiliyə uyğun olaraq dövlət mülkiyyət hüququnun obyektləri torpaqların
ə
ksər hissəsi, meşə və su fondu, yerin təki, vəhşi fauna və digər təbii ehtiyatlardır.
Qanunvericiliyə uyğun olaraq xüsusi mülkiyyot hüququ torpaq sahələrinə və
onlarda yerləşmiş - ayrılmış (qapalı) sututarlar və ağac-kol bitkilərinə aiddir.
Azərbaycan Respublikası qanunvericiliyində «təbii ehtiyatlar» anlayışı
dəqiqləşdirilmir. Əhəmiyyəti nəzərə alınmaqla Azərbaycan Respublikasında təbii
ehtiyatlara aid bir sıra qanunlar qəbul edilmişdir. Azərbaycan Respubilkasının Meşə
Məcəlləsi (30 dekabr 1997-ci il), Su Məcəlləsi (25 dekabr 1997-ci il), Yerin təki
haqqında Azərbaycan Respublikasmın Qanunu (13 fevral 1998-ci il), Torpaq
Məcəlləsi (25 iyun 1999-cu il) və s. belə qanunlardandır.
Təbii ehtiyatların əsas hissəsi dövlətə məxsus olduğu üçün onlar, digər
subyektlərə yalnız istifadəyə verilir. Təbiətdən istifadə hüququ, hüquqi normaların
sistemini göstərən, təbii ehtiyatların istifadəsinin qaydaları və şərtlərini, təbiətdən
istifadəçilərin hüquq və öhdəliklərini tənzimləyən ekologiya hüququnun mühüm
institutudur.
Təbiətdən istifadə hüququ təbiət obyektlərinin istifadəyə alınması ilə əlaqədar
subyektin eldə etdiyi konkret hüquq və öhdəliklərin məcmusudur.
Təbiətdən istifadə hüququnun subyekti vətəndaşlar və hüquqi şəxslər, obyekti
Dostları ilə paylaş: |