94
günlərin məsələsində də N.Tusi özündən əvvəlki orta əsr müəllif-
lərinin yazdıqlarını təsdiqləyir. Axırıncı beş gün ilin sonunda
(isfənd ayının) hər 4 ildən bir ilin üstünə bir gün əlavə olunur.
Bununla da, il bütövləşir, 365 gündən ibarət olur.
Məşhur özbək astronomu Uluqbəy özünün bütün dünyada
diqqəti cəlb etmiş «Gürkanın yeni astronomiya cədvəli» əsərində
orta əsrlər müəlliflərinin marağına səbəb olmuş bu təqvim islahatı
barədə yazmağı unutmamışdır. Uluqbəy yazır ki, Cəlaləddin Məlik
Şahın dövrü Günəşin Qoç bürcünə daxil olduğu günün yarısına
uyğun gəlir, bu dövrün ayları da, həmçinin Günəşin zodiakın ayrı-
ayrı bürclərindən keçməsindən asılıdır. Bu səbəbdən bu dövrün
ayları və illəri günəşli olmalıdır. Ancaq efemerid təqviminin düz-
gün olması üçün aylar dəqiq müəyyən edilmiş 30 gündən hesab-
lanır (39, l24). Buradan bir daha görürük ki, əksər orta əsr müəllif-
ləri Novruz təqvimi barədə yekdil fikirdə olmuş və Xəyyamın
bərpa etdiyi təqvimi təqdir etmişlər. Bu alqışlama, təqvimin
dəqiqliyinə söykənir. Ö.Xəyyamın təqvimində uzun il əvvəlki uzun
ildən 4 il deyil, 5 il fasilə ilə ayrılır. Həmişə 8-ci hesab olunur,
nəticədə 33 il dövrlü son dərəcə sadə bir təqvim olduğunu görərik.
Burada ilin 4, 8, 12, 16, 20, 24, 28 və 33-cü illəri uzun hesab
olunur. Bu halda, ilin orta müddəti 365,2224 günə bərabərdir, yəni
həqiqi Günəş ilindən sapmalar 0, 0002 günə bərabərdir. Deməli,
5000 il ərzində bir daha əyani şəkildə təqvimin son dərəcə dəqiq və
mükəmməl olduğunu bir daha təsdiqləyir. Bu gün inkişaf etmiş
dünyanın istifadə etdikləri müasir təqvimdə ilin orta müddəti
365,2425 günə bərabərdir, yəni həqiqi ildən sapmalar 0,0003 günə
bərabərdir. 3333 il ərzində 1 gün səhv olunması mümkündür. Bu
analogiya da həmin təqvimin bir daha mükəmməlliyini göstərir.
Yüksək inkişaf mərhələsini yaşayan bəşəriyyətin istifadə etdikləri
müasir astronomik təqvim «Avesta» təqvimindən faydalanır.
Novruz bayramı Məlik şah Səlcuqinin dövründə yenidən bərpa
olunmuş təqvim əsasında yazın ilk günündən rəsmən bayram kimi
də qanuniləşdi.
95
Ö.Xəyyam «Novruznamə» əsərində bir məsələyə də aydınlıq
gətirmişdir. Bir çox tədqiqatçılar fərvərdin sözünü feruherlər-ata-
baba ruhu kimi qəbul edirdilər. Düzdür, Novruz sisteminin
tərkibinə ata-baba ruhu günü, əcdad günü də daxildir. Ancaq
fərvərdin Günəş ilinin başlanğıc ayı, Novruzun təntənəii qeyd
olunduğu aydır. Xəyyam göstərir ki, fərvərdin Günəşin həməl
(quzu) bürcündə olduğu və bitkilərin cücərdiyi aydır (31, 104).
Tam əminliklə deyə bilərik ki, XI əsrdə Ö.Xəyyam tərəfindən
«Avesta» təqviminə əsasən yaradılmış yeni təqvimdə Novruz
sabitləşdi. Həmin tarixdən Novruz bayramının yeni erası başlandı.
Demək olar ki, «Novruznamə»də Novruz kompleks halında tədqiq
olunmuşdur. Xəyyam, Novruz bayramının keçirilmə prosedurunu
və özəlliklərini də lazımınca tədqiqata cəlb etmişdir. «Novruz-
namə»də göstərilir ki, il təhvil olarkən, birinci olaraq baş kahin
hökmdarın yanına gəlir. O, özü ilə hökmdara meyvə dolu qızıl cam,
üzük, qızıl sikkələr, yaşıl budaq, qılınc, ox və kaman, mürəkkəb-
qabı, qələm, at və başqa şeylər gətirirdi. İslama qədərki Novruz
bayramı təntənəsini özündə cəmləyən bəzi mənbələrdə qeyd
olunurdu ki, Novruz bayramı başlayan günü səhər tezdən hökmdar
təzə paltarla təkbaşına saraya gələrdi. Axşamdan sarayın qabağında
gecələyən xeyirxah, gülərüz, şirinsöhbət ağsaqqal kişi icazəsiz
hökmdarın yanına gələrdi. Onu görən hökmdar soruşardı ki,
kimsən, haradan gəlirsən, adın nədir və gətirdiyin nədir?
«Mən qabiliyyət və zəfər qüvvəsiyəm, Allah tərəfindən gəli-
rəm. Adım Xoşyumidir. Gətirdiyim zəfər və yardımdır. Mənimlə
gələn yeni ildir. Yol yoldaşım səlamətlik və şahlıqdır» – deyən
Xoşyumi bayram süfrəsində otururdu. Süfrədə gümüş qabda buğda,
arpa, darı, qarğıdalı, noxud, mərci, düyü, lobya və s. hazırlanmış
balaca fətirlər və üzərlik dəstəsi olurdu (31, 114). «Novruznamə»də
bayram süfrəsində təqdim edilən şeylər haqqında belə bir orijinal
təsvir vardır. Qızıl qiymətli metalların əşrəfidir. İl təhvilində ona
baxanın gözü işıqlı olar. Ona baxan sevinər və hünərli olar.
96
Xəyyam bayram süfrəsini də ətraflı təsvir etmişdir . Kainat və
yerin ünsürlərinin vəhdətindən yaranmış bitkilər haqqında xüsusi
söhbət açmışdır. Bayram süfrəsində arpa göyünün olmasını ən
yaxşı bir adət kimi dəyərləndirir. Arpa ilə bağlı dini rəvayətlərə də
yer ayrılmışdır. Xəyyam yazır ki, əfsanəyə görə, Adəm peyğəmbər
buğda yediyindən behiştdən qovulmuşdur. Allah buğdanı onun
azuqəsi etmişdir, lakin Adəm nə qədər buğda yeyirdisə, doymurdu.
Buna görə də Allaha yalvarıb şikayətlənmişdir. Allah rəhm edib
ona arpa göndərmişdir. Adəm arpa çörəyini yedikdən sonra
doymuşdur. Ə.Biruninin yazdığına görə, ilin məhsuldar, yaxşı
olub-olmamasını arpa ilə müəyyənləşdirmək olurdu. Xəyyam bu
inancı qeyd etmişdir. Arpa göyü şax və yaxşı göyərmiş olarsa,
həmin il məhsulun bol olacağı ehtimal edilirdi. Əgər arpa göyü
zəif, ölgün olarsa, qıtlıq gözlənilirdi. Xəyyama qədər də Novruz
bayramında yeddi növ dənli bitki göyərdirdilər. Bayrama beş gün
qalmış hökmdarların sarayında, həyətlərində kərpicdən on iki sütun
düzəldirdilər.
Hər sütunda bir növ dənli bitki göyərdilirdi. Bayramın altıncı
günü həmin əkilən bitkilərə diqqət yetirilirdi. Bu xüsusi diqqəti
yetirməkdə əsas məqsəd arpanın necə göyərməsini yoxlamaq idi.
Yoxlamadan sonra musiqi və nəğmə sədaları altında göyərtilər
toplanardı. Ə.Biruni bu sütün və göyərdilən bitkilərin sayının yeddi
olduğunu göstərir (31, 115). Arpa bitkisinin faydalı olması, digər
dənli bitkilərə nisbətən az zəhmət tələb etməsi və erkən yetişməsini
insanlar bilirdilər. «Avesta»nın «Vəndidad» hissəsində arpanın
sehrli qüdrətindən, onun Əhrimənin düşməni olmasından danışılır.
Deyirlər ki, taxıl zəmisində arpa göyərdikcə Əhrimən bağırır. Arpa
döyülüb başa gəlib xırmandan aparıldıqda Əhrimən ağlayır. Onu
dəyirmana apardıqda Əhrimən nalə çəkir, un əmələ gəldikdə
Əhrimən kədərin gücündən ölür. (31,116) Xəyyamın yazdığına
görə, ari tayfaları xırmandan-xırmana bir il hesab etmiş və ilin
başlanğıcını arpa biçinindən qəbul etmişlər. Xəyyam arpa bitkisinin
tibbi müalicəvi əhəmiyyətini də qeyd etmişdir. O, xalq təbabətində
Dostları ilə paylaş: |