Basset Hound
Bakımı : Gereğinden fazla beslenen Basset Hound'larda fazla kilo
omurgalarına ve bacaklarına çok yük getirir. Kısa bacaklı ve uzun, ağır
bir gövdesi olduğu için topallık ve felç gibi sorunları olabilir. Mide ve
barsakları gaz yapmaya meyillidir, o yüzden onları günde 1 öğün büyük
bir yemekle beslemek yerine, 2 ya da 3 küçük öğünle beslemek daha
akıllıca olur. Düz, kısa kıllı kürkünün bakımı kolaydır. Sıkı ve sert kıllı
bir fırçayla taranıp fırçalanmalıdır. Bu ırk devamlı olarak tüy döker.
Kökeni :Basset Hound ismi Fransızcada alçak anlamına gelen "bas"
kelimesinden gelir. Bazı kaynaklarda Basset Hound köpeklerinin diğer
Fransız av tazılarının genetik olarak cüce olan yavrularından türediği
belirtilse de, bu ırkın Bloodhound köpeklerinden türeyen oldukça eski
bir ırk olduğu bilinmektedir. Araştırmalara göre, Basset Houndların ilk
ünü 1863'te Paris Köpek Şov'unda ortaya çıkmıştır. Ünü İngiltere'ye
yayılmıştır ve iki grup köpek üreticisi arasında heyecanlı tartışmalar
çıkmıştır. Bir grup bu köpekleri av köpeği olarak korumak isterken öbür
grup onları arkadaş köpeğe çevirmek istemişlerdir. Bu iki grup arasında
ise Amerikan üreticiler hem insanları çok memnun eden hem de avcılık
özelliklerini koruyan bir arkadaş köpek geliştirmişlerdir. Bu ırk,
Amerikan Köpek Kulübü (AKC) tarafından 1885'te tanınmıştır. Bu ırk
mağaralarda olduğu gibi açık alanlarda da avcılık yapar, dolayısıyla tilki,
tavşan, ve sülün avlamada kullanılır. Bassetler grup halinde ya da tek
olarak avlanırlar. Mükemmel duyma yeteneği vardır ama refleksleri
biraz yavaştır. Yavaş adımları yürüyen avcılar için uygundur ve avları
korkutup kaçırmaz. Basset'nin burnu neredeyse Bloodhound'unki kadar
iyidir. İngiltere?de de popüler olmuş ve 1883?de Köpek Klübü tarafından
bir cins olarak kabul edilmiştir. İngiltere?de köpek yetiştiricileri
arasında canlı bir tartışmaya neden olmuştur. Bir kısmı bu köpeği av
köpeği olarak yetiştirmek isterken , diğer bir kısım onu insanlara
arkadaşlık eden bir köpek olarak yetiştirmek istemiştir. Bu iki tartışma
grubuna daha sonra Amerikalı köpek yetiştiriciler de katılmış ve onu
avcı niteliklerini koruyan ve insana arkadaşlık eden bir köpek olarak
geliştirmeye karar vermişlerdir. Amerikan Köpek Kulübü tarafından
1964 yılında bir cins olarak kabul edilmiştir.
Beagle
Dayanıklı, sağlam bünyeli, köşeli hatları olan bu ufak tazı, bakımı
kolay,Beagle kaygan ve kısa tüylü bir kürke sahiptir. Tüyleri üç renkli
olur: kızıl ve beyaz, turuncu ve beyaz, sarı ve beyaz. İki cins Beagle
vardır, bunlar ancak tüylerinden ayırt edilebilir. Birinin kürkü düzdür,
ama tüyleri çok ince değildir, öbürünün ise tüyleri karışıktır. Beagle
Küçük bir İngiliz Foxhound'a benzer. Kafatası geniştir ve hafifçe
yuvarlaktır, ağzı ve burnu düz, kare biçimlidir. Ayakları yuvarlak ve
güçlüdür. Siyah burnunda koku almak için iri burun delikleri vardır.
Uzun, geniş kulakları sarkıktır. Kahverengi gözlerinin karakteristik bir
yalvaran bakışı vardır.
Karakteri : Beagle herkesi seven, nazik, tatlı, hayat dolu ve meraklı bir
köpektir. Mutlulukla kuyruk sallar, sosyaldir, cesurdur ve akıllıdır. Sakin
ve sevecendir. Çocuklarla mükemmel anlaşır, genelde diğer köpeklerle
de arası iyidir, ama kedi gibi diğer hayvanlarla ve ev hayvanlarıyla
küçüklükten beri sosyalleşmemişlerse yalnız bırakılmamalıdır. Beaglelar
ne istediklerini bilirler. Kararlıdırlar, gözlemcidirler ve sakin, sıkı bir
şekilde terbiye edilmelidirler. Bu cins yalnız bırakılmayı sevmez. Eğer
uzun süre evde olmayacaksanız, iki tane almanız tavsiye edilir.
Genellikle Beagle yüksek sesle ulur. Beagle'lar kendi burunlarının dikine
gitmeye eğilimlidirler. Eğer etrafı çevrili olmayan bir alanda onları
serbest bırakırsanız, çevreyi keşfetmek için uzaklaşabilir. Yaşam Ortamı
: Çok aktif olan bu ırk evde yaşayabilir. Ancak aktivite için haraket
edebileceği bir ortama ihtiyacı vardır.
Beagle
Egzersiz İhtiyacı : Enerjik bu köpeğe mutlaka
oynayabileceği bir alan bulunmalı ve düzenli
günlük yürüyüşler yaptırılmalıdır. Ancak
tasmasız dolaştırılması tavsiye edilmez. Çünkü
başka hayvanların peşinden gidebilir. Bakımı:
Enerjik bu köpeğe mutlaka oynayabileceği bir
alan bulunmalı ve düzenli günlük yürüyüşler
yaptırılmalıdır. Ancak tasmasız dolaştırılması
tavsiye edilmez. Çünkü başka hayvanların
peşinden gidebilir.
Kökeni : Beagle en popüler koku alan
tazılardandır, çünkü enerjiktir, isteklidir,
neşeli ve tatlı bir mizacı vardır. Bu ırk büyük
bir ihtimalle Harrier ile ingilteredeki diğer
tazıların
çiftleştirilmesinden
oluşmuştur.
Beagle köpekleri gruplar halinde, tek tek ya da
çiftler halinde tavşan, sülün ve bıldırcın
avlamak
için
kullanılmışlardır.
Ayrıca
mükemmel bir narkotik arama köpeği ve
harika bir aile dostu olmuştur.