Konformizm-nonkonformizm



Yüklə 43,74 Kb.
Pdf görüntüsü
tarix02.10.2017
ölçüsü43,74 Kb.
#2928


Małgorzata Gamian-Wilk 

Dolnośląska Szkoła Wyższa 

 



 

1. Krótka historia badań nad konformizmem 

2. Opis klasycznych badań nad konformizmem 

3. Moderatory konformizmu 

4. Różne sposoby rozumienia konformizmu 

5. Współczesne modele konformizmu / nonkonformizmu 




 

Jenness (1932): szacowanie ilości fasolek w słoiku 

Sherif (1935), Blake i Brehm (1954), Endler (1960), Jacobs i 

Campbell (1961): informacyjny wpływ społeczny (efekt 

autokinetyczny) 

Asch (1951, 1952): normatywny wpływ społeczny 

replikacje badań Ascha: Doms i Avermaet, 1981; Frager, 1970; 

Lalancett i Standing, 1990; Lamb i Alsikofi, 1980; Larsen, 

1974, 1979, 1990; Morris i Miller, 1975; McKissack, 1971; 

Neto, 1995; Vlaander i Van Rooijen, 1985;  

Określenie moderatorów: Asch, 1952; Crutchfield, 1955; 

Latane, 1981; Nemeth i Chiles, 1988  

Nail (2000, 2006, 2010): strategiczny antykonformizm 



 

  



 

Badanie: 

  N = 123 

 

12 zadań właściwych 



 

Wyniki: 


 

76% co najmniej raz na 12 zadań zachowało się 

 

konformistycznie 



 

25% osób wykazywało całkowitą niezależność (0/12) 

 

5% osób wykazywało całkowitą zależność (12/12) 




(Gamian-Wilk i Borkowska) 

Cel badania:  

Związek  zmiennych indywidualnych (inteligencja 

emocjonalna) z przejawianiem  zachowań 

konformistycznych 



 

Osoby badane: 56 osób, studenci DSW (wiek: M = 19,8, 

SD = 1,34). 

 

Przebieg: 

5-osobowe grupy 4 pomocnikami eksperymentatora  

10 zadań dla osób badanych  

4 zadania treningowe, 6 właściwych;  

skala konformizmu: 0-

6 zachowań nonkonformistycznych 



71% co najmniej raz na 6 zadań zachowało się 

konformistycznie 

84% co najmniej raz na 6 zadań zachowało się 

nonkonformistycznie 

 

29% osób wykazywało całkowitą niezależność (0/6) 



 

16% osób wykazywało całkowitą zależność (6/6) 

 

Ponadto: 



Zachowanie konformistyczne wiąże się z niższą inteligencją 

emocjonalną (szczególnie niską regulacją nastroju) 




0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

0

1

2

3

4

5

6

Rozkład liczebności zachowań nonkonformistycznych (średnia 3,52) 

L

iczb


a o

b



 

Liczba odpowiedzi niezgodnych z odpowiedziami grupy

   



 

Profity konformizmu: pozytywnie oceniana umiejętność 

dostosowania się; pozytywne ocenianie i wzmacnianie 

ingracjacji 

 

komfort psychiczny i spadek doświadczanego niepokoju 



(obniżenie poziomu kwasów tłuszczowych: Bogdonoff, 

1961) 


 

Koszty nonkonformizmu: niespójna ocena społeczna buntu;  

 

niepokój (wzrost poziomu kwasów tłuszczowych, 



Bogdonoff, 1961)  

 

dzieci niegrzeczne, sprawiające kłopot (np. Torrance, 1965) 



 

lęk przed odrzuceniem, samotnością 




 

Konformizm a uległość a posłuszeństwo  

Konformizm powierzchowny / prawdziwy, emocjonalnie 

zdrowy / destrukcyjny, rzeczywisty / koniunkturalny, 

pozytywny / negatywny, świeży (zgoda z normą pierwotną) 

/ z wyboru (zgoda z kontrnormą) (za: Bernacka, 2005) 

 

Poziomy badania konformizmu (Halmos, 1964): 

  - 

zewnętrzne zachowania (zmiana, dostosowanie na 



poziomie obserwowalnym postaw i zachowań do norm 

społecznych lub oczekiwań) 

  - 

zachowania określonych społeczeństw (uniformizm, 



zbieżność między członkami grupy, aspekt poczucia 

tożsamości) 

  - 

struktura osobowości jednostki 




 

nonkonformizm – 

przeciwstawianie się normom, opór 



i antykonformizm – 

działanie na przekór 



zachowanie niezależne – jednostka nie podporządkowuje się 

normom grupowym 



 

Nonkonformizm powierzchowny, nietwórczy / konstruktywny 

 

Konformizm w grupach zbuntowanych (Evans, 1980), np. 



przestrzeganie norm w grupach  

  hippisowskich 




 

Konformizm wzrasta, gdy: 

  - publiczny  charakter zachowania (Deutsch i Gerard, 1955) 

  - 

duża atrakcyjność grupy 



  - 

jednomyślność grupy (np. Allen i Levine, 1971) 

  - 

zadania są niejasne (Deutch i Gerard, 1955) 



  - 

grupa jest większa 

  - kultura kolektywistyczna (Takahashi, i in., 2002; Darwish i 

Huber, 2003) 

 

Bond i Smith, 1996 




 

Konformizm wzrasta, gdy: 

  - kultura kolektywistyczna (Takahashi, i in., 2002; Darwish i 

Huber, 2003) 

 

 



ale: Japończycy w mniejszym stopniu konformistyczni (25%) niż 

Amerykanie (33%) (Frager, 1970) 

 

konformizm większy wobec małej grupy własnej (w 



kolektywizmie) 

  na poziomie indywidualnym: prywatne vs kolektywne Ja 

(niezależne vs współzalezne) 

 

silne różnice międzypłciowe  




 

Konformizm wiąże się z: 

  - nasileniem potrzeby udzielania pomocy i jej otrzymywania (Mika, 

1972) 

  - 


dużą potrzebą przynależności (Jarymowicz i Szustrowa, 1980), 

dużą potrzebą aprobaty społecznej (Snyder i Ickes, 1985) 

  - 

tradycyjnymi wartościami i postawami (Krech i in., 1962) 



  - 

niską samooceną (Crutchfield, 1955; Wylie, 1979), niepewną 

samooceną (Campbell i in., 1986; Doliński, 1993), niską 

umiejętnością oceniania siebie (Krech i in., 1962) 

  - 

niższymi ocenami innych osób (Krech i in., 1962) 



  - 

niezadowoleniem i złością (Bernacka, 2005), lękiem (Krech i in., 

1962) 

  - 


niższą inteligencją (Krech i in., 1962) 


 

Nonkonformizm wiąże się z: 

  - 


potrzebą dominacji, niezależności, kontroli (Burger, 1992; 

Mika, 1972; Tesser i in., 1983) 

  - 

bardziej niekonwencjonalnymi wartościami i postawami 



(Krech i in., 1962) 

  - realistycznym spostrzeganiem siebie (Krech i in., 1962) 

  - 

większą autonomią w relacjach interpersonalnych i 



dystansem wobec innych (Krech i in., 1962) 

  - niskim poziomem strachu (Bernacka, 2001; Krech i in., 

1962) 

  - 


wyższą inteligencją (Krech i in., 1962) 

  - 


twórczością (Bernacka, 2005; Popek, 2000) 


 

konformizm: 

 

 

konformizm 



zgoda   

 

 



 

jako reakcja 

na wpływ 

   


niezależność   

 

antykonformizm 



   

 

 



 

 

względem siebie 



 

 

   



 

 

 



  antykonformizm 

   


 

niezależność: zmiana przed – po wpływie 

 

(Nail & Van Leeuwen, 1993; MacDonald, Nail, & Harper, 2010) 



 


 

Koncepcja reakcji na wpływ społeczny (Nail & Van Leeuwen, 

1993; MacDonald, Nail, & Harper, 2010) 

 

antycypowana jest zgoda na formułowaną prośbę: 

 

jak oddziaływać?: bezpośrednio 



  jaka reakcja: 

   


przy braku wpływu: 

   


 

 

niezależność 



   

pod wpływem: 

   

 

 



konformizm ze sobą  

  



 

Koncepcja reakcji na wpływ społeczny (Nail & Van Leeuwen, 

1993; MacDonald, Nail, & Harper, 2010) 

  antycypowany jest opór 

 

jak oddziaływać?: pośrednio 



  jaka reakcja: 

   


przy braku wpływu: 

   


 

 

antykonformizm 



   

pod wpływem: 

   

 

 



antykonformizm względem siebie  


Dziękuję za uwagę 

Małgorzata Gamian-Wilk 



Document Outline

  • Przegląd Modeli konformizmu i nonkonformizmu
  • Plan wystąpienia
  • Konformizm vs Nonkonformizm – krótka historia badań
  • Klasyczne badania nad konformizmem (Asch, 1951, 1952)
  • Klasyczne badania nad konformizmem (Asch, 1951, 1952)
  • Replikacja Badania Ascha
  • wyniki
  • WYNIKI
  • Konformizm vs Nonkonformizm – konsekwencje
  • Konformizm vs Nonkonformizm
  • Konformizm vs Nonkonformizm
  • Konformizm vs Nonkonformizm – moderatory
  • Konformizm vs Nonkonformizm – moderatory
  • Konformizm vs Nonkonformizm – Jako cecha
  • Konformizm vs Nonkonformizm – jako cecha
  • Diamentowy Model Zachowań Społecznych
  • Diamentowy Model Zachowań Społecznych
  • Diamentowy Model Zachowań Społecznych
  • Dziękuję za uwagę

Yüklə 43,74 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə