Jako studenci I nauczyciele akademiccy ciągle wykorzystujemy myśli sformułowane przez innych. Jest to sedno pracy naukowej w naukach społecznych

Jako studenci i nauczyciele akademiccy ciągle wykorzystujemy myśli sformułowane przez innych. Jest to sedno pracy naukowej w naukach społecznych.

• Jako studenci i nauczyciele akademiccy ciągle wykorzystujemy myśli sformułowane przez innych. Jest to sedno pracy naukowej w naukach społecznych.

• Kiedy prezentujemy nie swoje idee, musimy powoływać się na ich oryginalnych autorów.

„Po raz pierwszy w tym sensie [przywłaszczenie autorstwa - DJ] termin »plagiarus« pojawił się w czasach rzymskich. W I wieku p.n.e. użył go poeta Martialis wobec swojego konkurenta Fidentiusa, który recytował jego wiersze jako własne. Wtedy określano tak porywaczy ludzi – analogia była uzasadniona, jeśli przyjąć, że mamy do czynienia z »porwaniem« cudzego utworu w celu wykorzystania jako własny.”

• „Po raz pierwszy w tym sensie [przywłaszczenie autorstwa - DJ] termin »plagiarus« pojawił się w czasach rzymskich. W I wieku p.n.e. użył go poeta Martialis wobec swojego konkurenta Fidentiusa, który recytował jego wiersze jako własne. Wtedy określano tak porywaczy ludzi – analogia była uzasadniona, jeśli przyjąć, że mamy do czynienia z »porwaniem« cudzego utworu w celu wykorzystania jako własny.”

• (Sybilla Stanisławska-Kloc. 2011. Plagiat i autoplagiat, "Infos" Nr 16, Biuro Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu.)

„użycie lub wierna imitacja języka i myśli innego autora, i zaprezentowanie ich jako własnej oryginalnej pracy” (1995 Random House Compact Unabridged Dictionary)

• „użycie lub wierna imitacja języka i myśli innego autora, i zaprezentowanie ich jako własnej oryginalnej pracy” (1995 Random House Compact Unabridged Dictionary)

• ”nieuczciwe przywłaszczenie sobie, […] i opublikowanie jako własnych, cudzych myśli lub wyrażeń tych myśli” (1999 Oxford English Dictionary)

• Oba cytaty zostały przetłumaczone przez nas angielskiego, podajemy za Wikipedią (dostęp 30.03.11)

Krzywdzi studentów, którzy pracują uczciwie

• Krzywdzi studentów, którzy pracują uczciwie

• Krzywdzi oryginalnych autorów, których idee lub wyrażenia zostały skradzione

• Powoduje, że ocenienie pracy osoby plagiatującej staje się niemożliwe

Niezaliczenie przedmiotu

• Niezaliczenie przedmiotu

• Zgłoszenie do komisji dyscyplinarnej, która decyduje o dalszych sankcjach, w tym o usunięciu z listy studentów.

• Może zostać uznane jako naruszenie prawa (bezprawne używanie tytułu lub stopnia) i spotkać się z reakcją prawną.

ZAWSZE należy podawać pełny zapis źródła, z którego pochodzi wykorzystywana przez nas cudza idea lub wyrażenie

• ZAWSZE należy podawać pełny zapis źródła, z którego pochodzi wykorzystywana przez nas cudza idea lub wyrażenie

• ZAWSZE należy zaznaczać początek i koniec cytatu (inaczej będzie to plagiat!)

• NIGDY nie należy zgłaszać tego samego eseju (lub jego części) dwa razy (autoplagiat)

Użycie cytatu musi mieć powód

• Użycie cytatu musi mieć powód

• Cytowanie musi być zgodne z uznanymi standardami bibliograficznymi

„Cytowanie” to metoda zakomunikowania czytelnikom, że dana część materiału w naszej pracy pochodzi z innego źródła, czyli, że nie jest to nasza oryginalna idea. Cytowanie daje także czytelnikom wszystkie informacje konieczne do odnalezienia źródła, jeśli byliby nim zainteresowani.

• „Cytowanie” to metoda zakomunikowania czytelnikom, że dana część materiału w naszej pracy pochodzi z innego źródła, czyli, że nie jest to nasza oryginalna idea. Cytowanie daje także czytelnikom wszystkie informacje konieczne do odnalezienia źródła, jeśli byliby nim zainteresowani.

Cytowania pokazują nauczycielowi, że student zna literaturę przedmiotu. A także jest jednym z dowodów, że student włożył wysiłek w przygotowanie pracy.

• Cytowania pokazują nauczycielowi, że student zna literaturę przedmiotu. A także jest jednym z dowodów, że student włożył wysiłek w przygotowanie pracy.

• Jest podbudową myśli własnych i analiz studenta

Nie cytuj z drugiej ręki. Np. jeśli Jemielniak pisze o J. Pfefferze, należy odwołać się do tego, co napisał Jemielniak, a nie bezpośrednio do Pfeffera (Jemielniak mógł źle rozumieć lub zinterpretować)

• Nie cytuj z drugiej ręki. Np. jeśli Jemielniak pisze o J. Pfefferze, należy odwołać się do tego, co napisał Jemielniak, a nie bezpośrednio do Pfeffera (Jemielniak mógł źle rozumieć lub zinterpretować)

ZAWSZE zaczynaj i kończ cytat cudzysłowem lub kursywą, podaj numer strony, nazwisko autora i rok wydania:

• ZAWSZE zaczynaj i kończ cytat cudzysłowem lub kursywą, podaj numer strony, nazwisko autora i rok wydania:

• According to those analyses (Gephart, 2002, p. 334), the advances in the new technologies: ”[T]ransform the nature, form, and temporal aspects of work”

Kiedy NIE musimy podawać numeru strony? Kiedy odwołujemy się do jedynie do czyjejś myśli, np.:

• Kiedy NIE musimy podawać numeru strony? Kiedy odwołujemy się do jedynie do czyjejś myśli, np.:

• According some authors (Gephart, 2002), the advances in the new technologies result in major transformation of workplace and the very essence of work itself.

Internet może być doskonałym źródłem wartościowej wiedzy akademickiej

• Internet może być doskonałym źródłem wartościowej wiedzy akademickiej

• Myśli opublikowane w internecie również mają swoich właścicieli!

• Źródła internetowe MUSZĄ być cytowane, tak samo jak tradycyjne źródła biblioteczne.

Istnieje wiele stylów cytowania (najpopularniejsze: styl harwardzki, APA).

• Istnieje wiele stylów cytowania (najpopularniejsze: styl harwardzki, APA).

• W różnych dyscyplinach akademickich funkcjonują różne style.

• Zapytaj swojego nauczyciela, jakiego stylu wymaga.