İmamların siması tarix guşəsində
.....................................................................................................................
150
edir və müsəlmanları çıxılmaz vəziyyətdən qurtarırdı. Buna dair aşağıdakı
bir nümunəni göstərməklə kifayətlənirik.
Rahibin ə
li açılır
Bir il Samirrada bərk quraqlıq düşür. Xəlifə Mötəmid əmr edir ki, camaat
istisqa (Yağış diləmək) namazına çıxsın. Camaat üç gün dalbadal istisqa
namazına gedib dua etsə də, lakin yağış yağmır. Dördüncü gün isə xristian
yepiskoplarının baş katoliki, rahiblər və xristianlarla birlikdə səhraya gedir.
Rahiblərdən biri hər dəfə əlini göyə qaldırıb dua etdikdə dolu yağmağa
başlayırdı. Sonrası gün baş katolik də həmin işi təkrar edir. O qədər yağış
yağır ki, camaat daha yağış istəmir. Bu iş camaatın təəccübünə və
müsəlmanların böyük bir qisminin slam dininə şəkk edib xristianlığa meyl
etməsinə səbəb olur.
Xəlifə bu işdən narahat olur, məcbur olub zindanda olan
mam Həsən Əskəriyi (ə) saraya çağırtdırıb deyir: “Cəddin Peyğəmbərin (s)
ümməti yolunu azır, onların dadına çat!” mam Həsən Əskəri (ə) buyurur:
“Baş katolik və rahiblərə de ki, sabah səhraya gəlsinlər.” Xəlifə deyir:
“Camaat daha yağış istəmir. Kifayət qədər yağış yağıb, daha səhraya
getməyin nə mənası var?” mam buyurur: “Şəkk-şübhəni aradan götürmək
istəyirəm.” Xəlifə əmr edir ki, sabah xristianların başçısı rahiblərlə birlikdə
səhraya getsin. mam Həsən Əskəri (ə) də çoxsaylı müsəlmanlarla birlikdə
səhraya gedir. Baş katolik və rahiblər yağış yağması məqsədilə əllərini duaya
qaldırırlar. Göy üzü tutularaq yağış yağmağa başlayır. Bu vaxt mam Həsən
Ə
skəri (ə) buyurur ki, gedin, filan rahibin əlində nə varsa, çıxarın. Onun
ovcunda bir parça qara rəngli adam sümüyü var idi. mam (ə) sümük
parçasını bir parçaya büküb rahibə buyurur: “Yenə də Allahdan istə ki, yağış
yağsın!”. Rahib yenə əlini göyə qaldırır. Ancaq bu dəfə əvvəlkindən fərqli
olaraq, bulud çəkilir və günəş çıxır. Camaat hamı təəccüblənib mat qalmışdı.
Xəlifə mamdan soruşur: “Bu sümük nədir?” mam Həsən Əskəri (ə)
buyurur: “Bu, peyğəmbərlərdən birinin sümüyüdür, onu qəbirdən
çıxarmışlar. Hansı peyğəmbərin sümüyü görünərsə, həmin an mütləq yağış
yağmalıdır.” Xəlifə mamı alqışlayır. Sümüyü yoxlayıb görürlər ki, o,
həqiqətən də, peyğəmbər sümüyüdür. Bu hadisə mamın zindandan azad
olmasına və o Həzrətin camaatın yanında hörmətinin daha da artmasına
səbəb olur. mam Həsən Əskəri (ə) bu fürsətdən istifadə edib onunla bir