|
İÇİndekiler dış ticaretin tanımı ve amaçları
|
səhifə | 1/29 | tarix | 08.09.2018 | ölçüsü | 1,85 Mb. | | #67032 |
|
İÇİNDEKİLER Dış ticaretin tanımı ve amaçları, Dış ticaret politikaları, Ulusal ihracat stratejimizi temel unsurları, İhracat stratejisi hedef sektörler konusundaki önerileri, İhracatı arttırıcı faaliyetleri destekleyin devlet politikaları, 1930’lu yılların başlarından sonlarına doğru ithalatın yapısı, İhracat stratejisi raporu, Cumhuriyetten günümüze dış ticaretimiz,
İÇİNDEKİLER İhracat şekilleri, Satıcının sorumlulukları, Alıcının sorumlulukları, Uluslar arası teslim grupları, İthalat ve ihracat işlemlerinde kullanılan belgeler, İthalat ve ihracat işlemlerinde ödeme şekilleri, İhracata yönelik örgütleme modelleri, Uluslar arası taşımacılıkta kullanılan belgeler,
DIŞ TİCARETİN TANIMI ticaretinin tümüdür. Dış ticaret, ithalat ve ihracat hareketlerinin toplamından oluşmaktadır. Dış ticaret rejimi olarak da adlandırılan ve iktisat politikasının bir bütünü olan bu kavram, bir ülkenin hükümetinin, ülkenin doğrudan dış ticaret akımlarını sınırlandırmak veya özendirmek ve bu işlemlerin yapılış şekillerini düzenlemek için almış olduğu önerilerin oluşturduğu sistematik bir bütündür.
a. Dış ödemeler dengesizliklerinin giderilmesi: Dış ödemeler dengesizlikleri açık veya fazla biçimde karşımıza çıkar. Dış açık veren ülkeler döviz rezervlerinin tükenmesi tehlikesiyle karşı karşıya oldukları için bu ülkelerin hükümetleri kıt dövizlerin ülke dışına çıkışına sebep olan ithalatı kısıtlayıcı politika önlemlerine başvurabilirler. Dış açığın giderilmesi döviz gelirlerinin artması yoluyla da olur.
b. Yerli Sanayiyi Dış Rekabetten Koruma; Hükümetler, ülkede uzun vadede ihracat potansiyeli taşıyan ama henüz yeni gelişen ve dolayısıyla yüksek maliyetlerle çalışan sanayi dallarını yurtdışı rekabetin yıkıcı etkisinden korumak ithalat vergileri, kotalar, çoklu kur, hatta ithalat yasakları gibi politikalar uygulayarak genç yerli sanayini ürettiği malların ithal olanlarının yurt içi fiyatını yükselterek iç talebi yerli sanayisine yönelik olacak şekilde tutmak isterler.
c. İktisadi Kalkınma; İktisadi kalkınma için, birbirinden farklı iki tür sanayileşme politikası uygulanır. Bunlar; İthal ikameci sanayileşme, Dış açık sanayileşmedir. izlerken, ikinci tür sanayileşmede hükümet, ihracatı teşvik edici politika izleyerek kısa vadede ülkenin döviz gelirini artırmayı ve elde edilen içinde üretilmeyen yatırım mallarının ithal edilebilmeleri için gerekli döviz rezervlerini artırmayı hedefler.
d. Piyasada Aksaklıkların Giderilmesi; Ülke içinde herhangi bir malın piyasası monopolistik ise tüketiciler düşük kaliteli mala yüksek fiyatlar ödemek zorunda kalabilirler. Çünkü monopol piyasada üretim miktarı belli bir fiyattan diğer piyasalara nispeten daha düşük ve üstelik maliyetler daha yüksektir. Üretimi artırmak için fiyatlarında artması gerekir.
e. Yurtiçi İktisadi İstikrarın Sağlanması; Hükümet örneğin, istihdamın artırılması için gümrük tarifeleri, kotalar, vb. engeller koyarak iç talebi ithal mallardan yerli mallara çekmektedir. Böylece işsizlik gibi, yurtiçi makro ekonomik istikrarsızlık unsuru önlenmiş olur.
f. Hazineye Gelir Sağlamak; hazinenin gelir kaynaklarından birini oluşturur. Hazinenin gelir elde etmesi özellikle gelişmekte olan ülkelerde önem taşır.
g. Dış Piyasalarda Monopol Gücünden Yararlanmak; Eğer bir ülke herhangi bir malın üretiminde monopol konumundaysa ve dış ticaret hadlerini kendi lehine değiştirmek ihtiyacını duyuyorsa,
Dostları ilə paylaş:
|
|
|