Gültəkin-əmin Abid
Yüklə 0,55 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- VATANIM VE AŞKIM
- 28 Nisan 1924
- 15 Eylül 1923
- 15 Kanun-i evvel 1339
- 15 Temmuz 1925 37
VATANIM VE AŞKIM
Bense hala qemle.. Hala kederle... Hala beklemekteyim batan güneşi, Vicdanıma doğacak yegane eşi.. Rengten renge giriyor şen tepeler de; Matem gönlümü saran bir hazin perde. Ay, karanlık ufukta, doğ, bir kandil yak, Kainata görünsün yakılan toprak, O toprak ki kökünden Türk bir diyardır; O şimdi rusun elinde zulme düçardır Ey yurdumun üstünde titreyen gölge, Bil ki, mahkumsun elbet sen de ölmeğe. O sevimli vatana saldırdığın gün Tarihimin göğsüne saplandı süngün; Ben yaptığın vahşeti unutsam bile Tarihim bildirecek nesilden nesle.. Top unla, tüfeğinle beni korkutma, Bugün nişan aldığın kalbi unutma! Vücut yıkarsın, iman öldüremezsin, Sen git demir hisarlar arkasına sin! Eğer sevmek günahsa; ben günahkarım; Ben aşikim, maşukam: gözel diyarım. Eğer ben bir mücriysem, mücrim aşkımdır, Başarırsan, ey düşman, gel aşkımı kır...
SEVGİLİ BAKÜYE
Bir acıyan gönül yok mu derdine? Evlatların gibi öksüz kaldınsa, Ben yanarım sana, ey yetim nine! Hazerin suyunda çok göz yaşım var, Bağrına yaslanmış dertli başım var. Dünyaya geldim ben - toprağım oldun, Altaylardan indim - durağım oldun. Yeşil çimeninle - mavi göğünle- Kırmızı gönünle bayrağım oldun. Dağların mihrabım, taşın minberim, Ben senin adına secde eylerim. Ey kalbine matem bağlayan vatan, Dü şman kucağında ağlayan vatan, Azmimle ben seni kurtaramazsam Halkımla beraber sen de yan vatan! Hür olan imanın şimdi kalkanım, Helal hakkın olsun benim al kanım!
ANNEME
İstanbul mektubu Bilirsin ki anne, uzakta kaldım Yıllar aramızda oldu bir yığın Bir yapraktım, düştüm toprakta kaldım. Nerdedir, nerde o müşfik kucağın? Dertlerim çok büyük, ağırdır anne! Dinleyen yok, her şey sağırdır anne! Bari sen bana bir parçacık acı, Sen dinle ruhumu gemiren derdi; Bir cehennem şimdi içimde acı, Kader eli bana, gör neler verdi?.. Her şeye baş eğen değildim anne! Sevginin önünde eğildim anne! Doğduğum zamandan beri benim de Bir maşukam vardı, cananım vardı... Şimdi bilmem ki o hangi iklimde, Hangi bir yabancı gönüle vardı. Ben ki aşkiyle pek yorgunum anne! Vurdgunum hüsnüne, vurgunum anne! Anne, sen daha çok yakınsın ona Git bildir ki hala esiridir can. Bilmiyorsan eğer, sor da komşuna, Sevgilimin ismi: şen Azerbaycan! Azerbaycan benim gözelim, anne! Azerbaycan benim emelim, anne! Git onun bağrına yüzünü sür de Rusun çiğnediği toprağını öp;
Azeri oğlunun büyük ümidle Gömdüğü üç rengli bayrağını öp. Belki de ölürüm gürbette anne! Ruhumsa kalmasın hasrette anne.
GURBETTE BAYRAM
Ey ufuk, gecenle gel karşıma çık. Sedeften bir kadeh olan ayından Bana sun bir acı, bana sun bir kan; Göz yaşım yetmiyor, yanıyor bu can Ey gece, bir kara sel ol da boşan! İstemem bir başka el uzanmasın, Ben bu akşam keder, dert arıyorum. Yıldızlar kararsın, mumlar yanmasın Gök karşımda olsun derin uçurum... Evet, ben Gürmeden Bulmak istiyorum ruhun elini, Ararım gönlümün tek gözelini. Ey aşkımın solmaz gelini anne; Uçat bu gece sen elini anne, Uzat, bu kanayan yaramı bağla, Elini öpeyim gözyaşlarımla.. Bu gece dizinde yatmak isterdim. Kalbimi göğsüne atmak isterdim; Sensiz bu kaçıncı bayramım anne, Derdinle her sabah, akşamım anne, Bilirim sen beni çok özlüyorsun, Yollara bakıp da hep gözlüyorsun, Anne, aramızda bak, gör neler var Ufuklar önümde ol muş bir duvar; Şimdi ben yanına nasıl geleyim, Ölmeden kırıldı bütün dileğim... Titriyor gözümde bir karanlık gün Şimdi yabancıdır önce gördüğün, Şimdi göz yaşınla sen beni yad et, Gönlümde, fikrimde, ruhumda gurbet..
Yüklə 0,55 Mb. Dostları ilə paylaş:
|