15
/ ōçak, ūd‐ “uymak, izləmək” fe’li (s. 38)
ud‐, udī‐ “uyumaq” fe’li
(s. 42) ūdı‐, al “ön” ismi (s. 121) āl, bakā “qurbağa” sözü (s. 311)
bāka, bukā sözü (312)
būka olarak düzəldilməlidir.
Əski Türkcə və Qaraxanlı Türkcəsinin söz dağarcıqlarını
içərməkdə olan bu sözlük günümüzə qədər Türk dilinin
etimolojisi üzərinə yazılmış ən dəyərli əsərlərdən biridir.
1974’də Etimologiçesskiy slovar’ tyurkskix yazıkov (Türk Dillərinin
Etimolojik Sözlüyü) adlı əsərin səsliləri içinə alan ilk cildi
yayınlandı. Sözlüyün qapağında müəllif adı olraq sadəcə
Sevortyan’ın adı keçmişsə də, onun hazırlanmasında SSCB
Bilimlər Akademisi Dil Bilimi Ənstitüsünün Türk Dilləri Bölümü
üzvlərinin (N. Z: Gadjiev G. İ. Donidze, A. K. Koklyanova, L. İ.
Lebedeva, L. S. Levitskaya, L. A. Pokrovskaya, A. A. Yuldaşev,
Kısmen F. D. Aşmin) də qatqıları olmuşdur. Sözlüyün
günümüzə qədər beş cildi (I. Səslilər, II. v, g, d, III. b, IV. c, j, y, V.
k, q) yayınlanmışdır. Son cild 1997’də
Etimologiçeskij slovar’
Tjurkskix jazıkov. Obşçetjurkskie i meztjurkskie osnovy na bukvu “k”,
“ķ” adı ilə Moskova’da nəşr edilmişdir. Onun digər cildlərinin
hazırlanması işi Sevortyan’ın ölümündən (23 Mart 1978) sonra
anılan bilim adamları tərəfindən sürdürülməkdədir. Talat
Tekin’in bu əsəri tanıtma mahiyətində yayınladığı yazısında (T.
Tekin, 1975‐76: 274‐285) əsərin zəngin bir bibliyografyaya (14
sayfa) sahib olmasına rəğmən Clauson’un sözlüyü ilə Doerfer’in
khaladj Materials adlı əsərindən faydalanmamış olması anlaşılır.
“Sözlüyün maddələrinin 1‐ci və 2‐ci Bölümləri, gənəl olaraq
yaxşı hazırlanmış və düzənlənmişdir. Sözlərin Türk dil və
diyalektlərindəki çeşidli şəkilləri diqqətlə səbt edilmiş və bir
araya gətirilmişdir. Əski qaynaqlar da diqqətlə taranmış,
sözlərin Ərəb hərfli yazılışları verilmiş və keçdikləri yerlər,
səhifə nümrələri də bəlirtilmək sûrətiylə göstərilmişdir. Bununla
birlikdə bütün sözlər üçün bütün qaynaqların tarandığı və bütün
verilərin səbt edildiyi söylənə bilməz.... Bu etimolojik sözlüyün
ən zəyif yanı, nə yazıq ki, sözlük maddələrinin 3‐cü Bölümü olan
“etimolojik açıqlamalar”dır. Bu bölümlərdə müəllif, böyük bir
qərarsızlıq, hətta çaşqınlıq içindədir. Əsasən, Sevortyan gərçək
anlamı ilə etimoloji yapmır, yə’ni sözlərin Ana Türkcədəki ilk
şəkillərini tasarlamır (tərh etmir); müəllifin yapdığı, sözlərin
Türk dil qruplarındakı çeşidli şəkillərini növbətləşən şəkillər
olaraq yan‐yana gətirməkqən ibarətdir.”
16
Sevortyan’ın sözlüyünün hazırlanması 25‐30 il zaman
almışdır. Sözlük yalnız Türk diyalektlərində işlədilən ortaq
kökləri qapsamaqdadır və Rusca yazılmıştır.
1988’də İsmət Zəki Əyuboğlu’nun yazdığı Türk Dilinin
Etimoloji Sözlüğü bütün qusurlarına və ehtiva etdiyi yanlış
bilgilərə rəğmən son illərə qədər bir Türkiyəli tərəfindən
yazılmış tək etimolojik sözlük sayılırdı. Bu sözlük Türkoloqlar
tərəfindən dəfələrcə tənqidə məruz qalmışdır.
Təqribən 25 ildən bəri Türkcənin etimoloji sözlüyü üzərində
çalışan Hasan Eren’in Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü adlı
çalışması 1999’da yayınlanmışdır. Türkcədə işlədilən əski və
yeni sözlərin yer aldığı bu sözlükdə kələmələrin kökəni və
keçmişi üzərinə geniş bilgi verilmiş, yabançı dillərdən keçən
kələmələr, eyni zamanda Türkcədən qonşu dillərə keçən
ünsürlər araşdırılmışdır. Çuvaşca və Yakutca’ya özəl bir dəyər
verən bu əsərin ən zəyif tərəfi çağdaş diyalektlərin sadəcə bir
bölümünün dəyərlələndirilmiş olmasıdır. Sözlükdə kökəni
bilinən sözlər yanında soyu‐ sopu bilinməyən ünsürlər də yer
almaqdadır. Əski və yaşayan diyalektlərdə keçən kələmələrin
yazılışında Türk əlifabası işlədilmişdir. Ancaq Azərbaycan
Türkcəsində açıq ə səsi ə hərfiylə ayırd edilmişdir. Çuvaşca və
Yakutca verilərdə Latin əlifbasına dayanan bir transkripsiyon
işlədilmişdir.
Hasan Eren’in bü sözlüyü Türk dilinin etimolojisinin yeni bir
sınamasıdır. G. Doerfer’in “Türk Dilinin İdeal Etimolojik
Sözlüyü” tam anlamı ilə gərçəkləşincəyə qədər yayınlanan
bütün sözlüklər bir “sınama‐dənəmə” mahiyətində olacaqdır.
Əsərin müəllifi də kitabın giriş bölümündə bunu etiraf etmişdir
(H. Eren, 1999: xı‐xxvııı). H. Eren Türkcənin etimolojisi ilə ilgili
onlarca məqalə və çalışmanın sâhibi olaraq Türkiyə’nin ən
tanınmış etimoloji uzmanıdır. Onun Türk Dilinin Etimoloji
Sözlüğü bu sahədə yapılmış ən dəyərli çalışmalar içərisində yer
almaqdadır.
1997’dən bəri Türk dilinin etimolojisinə aid bir neçə əsər
yayınlanmışdır. Onlardan biri də A.M. Şçerbak’ın mövzuyla
ilgili dəyərli muşahidələrlə dolu olan Rannie tjurksko‐mongol’skie
jazykkovye svjazi (VIII‐XIV vv., Sankt‐Peterburg 1997) adlı
çalışması, bir digəri isə Rus Bilimlər Akademisi xəbərləşmə
üzvü E.R. Tenişev’in aparıcılığı ilə yayınlanan Sravnitel’no‐
istoriçeskaja grammatika tjurkskix jazykov adlı qramerin Leksika
başlığı altında dördüncü cildidir. Rus Bilimlər Akademisi Dil