I bölmə.
IX əsr müəlliflərinin Talış haqqındakı
qeydlərinin təhlili
IX əsrdə yaşayıb-yaratmış ərəb coğrafiyaşünas
səyyahlarının əsərlərində əks olunmuş məlumatların
təhlilinə
başlamazdan
əvvəl,
Azərbaycan
və
ümumilikdə Xilafətdə o zaman mövcud siyasi, iqtisadi,
ictimai, mədəni proseslərə nəzər salmaq yerinə düşərdi.
Bu zaman Xilafət taxtı Abbasilərin əlində idi.
Abbasilərin Xilafət taxtına sahib olması islam
dünyasında böyük dəyişikliklərə səbəb olmuşdu. 750-ci
ildə Abbasilərin hakimiyyət başına keçməsindən sonra
soy kökləri ilə Peyğəmbər səlavətullahın xanədanına
bağlı olan Abbas və Əli oğulları arasında ziddiyyətlər
kəskinləşdi və onlar bir-birilərinə düşmən oldular. O
zamandan başlayaraq müsəlmanların rəhbər seçimində
təfriqə daha da gücləndi. Rəhbər seçimində demək olar
ki, müsəlmanlar 2 hissəyə ayrıldılar:
I. Abbasi hakimlərinin “əmir-əl-mömün”lüyünü həm
zahirdə, həm də batində qəbul edənlər.
II. Abbasilərin “əmir-əl-mömün”lüyünü üzdə qəbul
edib, batində peyğəmbərin nəslindən olanları (Əli
oğullarını) rəhbər hesab edənlər.
Ə r ə b m ü ə l l i f l ə r i T a l ı ş h a q q ı n d a
- 1 0 -
IX əsrdə hakimiyyətdə olmuş Abbasi xəlifələrinin ən
məhşurlan bunlardır:
1. Harun ər-Rəşid (170 hicri-qəməri/786 miladi - 193
hicri-qəməri/809 miladi)
2. Məhəmməd Əmin (809-813 miladi)
3. Abdullah əl-Məmun (193 h.q./809 m. - 218 h.q./833
m.)
4. Əl-Mötəsim (218 h.q./833 m. - 227 h.q/842 m.)
5. Mötəsimin oğlu Vasiq (227 h.q/842 m. - 232 h.q/847
m.)
6. Vasiqin qardaşı Mütəvəkkil (232 h.q/847 m. - 248
h.q/861 m.)
7. Mütəvəkkilin oğlu Müntəsir (248 h.q/861-862)
8. Müntəsirin əmisi oğlu Müstəin (248 h.q/862 m. -
252 h.q./866 m.)
9. Əl Mötəzz Billah (252 h.q./866 m . - 255 h.q/869 m.)
Diqqətlə nəzər yetirdikdə görmək olur ki, iki Abbasi
xəlifəsi Məhəmməd Əminin və Abdullah əl Məmunun
hakimiyyətnin ilk illəri üst-üstə düşür. İş burasındadır
ki, xəlifə Harun ər-Rəşid öldükdən sonra vəsiyyətinə
görə, onun böyük arvadı Zibeydədən olan oğlu Əmin
taxta çıxarılmışdı. Xilafətin şərq əyalətləri isə xəlifənin
anası fars olan digər oğlu Mə'munun ixtiyarına
verilmişdi. Elə ilk günlərdən qardaşlar arasında gərgin
mübarizə gedirdi. Mübarizədə Mə'mun qələbə qazanır.
Lakin Mə'munun apardığı fars təmayüllü siyasətə qarşı
çıxan Əmin tərəfdarları da dinc oturmurlar. Nəhayət,
Mə'mun ərəblərin maraqlarını nəzərə alaraq, siyasi
kursunu dəyişib, 819-cu ildə paytaxtı Xorasandan
Ə r ə b m ü ə l l i f l ə r i T a l ı ş h a q q ı n d a
- ll -
Bağdada keçirdikdən sonra çəkişmələrə son qoyulur və
yalnız bu vaxtdan e'tibarən o, xilafətin daxili işləri ilə
məşğul olmaq imkanı qazanır8.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, şiə müsəlmanları Abbasi
xəlifələrinə deyil, Peyğəmbər nəslindən olan İmamlara
beyyət edirdiLu. IX əsrdə yaşamış şiə imamları
aşağıdakılardır:
1. VII İmam - Museyi Kazım aleyhissəlam (128
h.q/746 m. - 183 h.q/800 miladi.)
2. VIII İmam - Rza əleyhissəlam (148 h.q./765 m
-2 0 3 h.q./818 m.)
3. IX İmam —
Məhəmməd Təqi əleyhissəlam (195
h.q/811 m .-2 2 0 h.q/835 m.)
4. X İmam - Əliyyən Nəqi əleyhissəlam (212
h.q./828 m. - 254 h.q./868 m.)
5. XI İmam —
Həsən Əskəri əleyhissəlam.
IX əsrin əvvəllərində Xilafətdə başlanan narazılıqlar
əsrin ortalarına doğru kuliminasiya nöqtəsinə çatdı.
Xürrəmilər hərəkatı isə Abbasilərə ciddi zərbə vurdu.
IX əsrin sonlarında Xilafətdə separatizm meylləri
gücləndi. Yerli hakim və canişinlərin hər biri mərkəzi
hakimiyyətin üzləşdiyi çətinliklərdən istifadə edərək
ayrılmağa, yarımmüstəqil və yaxud müstəqil dövlət
qurumu yaratmağa can atırdı9. Mərkəzi hakimiyyətdən
ayrılan ilk ölkələr sırasında Mərakeş, Əlcəzair, Tunis,
Liviya, İranla yanaşı Azərbaycanın da adı çəkilir.
/
f
Ə r ə b m ü ə l l i f l ə r i T a l ı ş h a q q ı n d a
8 az.wikipedia.org
9 Azərbaycan tarixi, 7 cilddə II cildi, B. , 1998, s. 283 .
- 1 2 -
Bütün
bu
proseslərə
baxmayaraq
IX
əsrin
ortalarından başlamış - X əsrin ortalarına qədərki dövr
“Müsəlman mədəniyyəti”nin tərəqqi dövrüdür. Ərəb
Şərqinin mədəni və elmi mərkəzləri Bağdad, Kufə,
Bəsrə, Dəməşq, Qahirə kimi şəhərlər idi. Müxtəlif
ərazilərdə yeni-yeni təhsil ocaqları, kitabxanalar
yaradılırdı. Bununla bağlı olaraq tarix elmləri doktoru
Nailə xanım Vəlixanlı 7 cildlik “Azərbaycan tarixi”nin
II cildində dövrün elm və fəlsəfi fikir tarixi bəhsində
qeyd edir:
“Artıq IX əsrdən başlayaraq Xilafətin ən böyük şəhərləri -
Dəməşq, Bağdad, Hələb, Bəsrə, o cümlədən Azərbaycanın
Ərdəbil, Marağa, Şamaxı və b. təhsil ocaqları, kitabxanaları,
məsçidləri olan mədəni mərkəzlərə çevrildilər.”
Xilafətdə bu zaman digər elmlərlə yanaşı tarix və
coğrafiya elmləri daha sürətlə inkişaf edirdi. Artıq qeyd
edildiyi kimi, bu cəhətdən dövrün coğrafiyaşünas
səyyahlarının
əsərlərində
talış
torpaqlarının
və
ümumilikdə, Azərbaycanın tarixi və tarixi coğrafiyasına
aid qiymətli məlumatlar vardır.
Dövrümüzə qədər əsəri gəlib çatan ilk ərəbdilli
coğrafiyaşünas —
səyyahı Əbul-Qasim Übeydullah ibn
Abdullah ibn Xordadbehdir ( 205-ci hicri-qəməri/820
miladi ili - 300-cü hicri-qəməri/912-ci miladi ili). Adlı-
sanlı İranlı ailəsində anadan olmuş İbn-Xordabeh
Bağdadda təhsil almışdır. Onun atası xəlifə Abdullah
əl-Məmunun hakimiyyəti illərində bir
müddət Təbəristanın hakimi vəzifəsində çalışmışdır. O,
özü də Xilafətdə bir çox yüksək vəzifələri tutmuşdur.
Bir müddət atası kimi onun da Talış torpaqlarının bir
ə r ə b m ü ə l l i f l ə r i T a l ı ş h a q q ı n d a .
- 1 3 -