21
həyata keçirmək üçün neft layının arxasından 1-1,5 km məsafədə yerləşmiş inceksiya
quyularının
köməyi ilə laya su vurulur ki, burada da əsas məqsəd layda olan nefti
istismar quyularına doğru hərəkət etdirməkdən ibarətdir;
2
İkincisi - yatağın yüksək hissəsinə və yaxud «qaz şapkası»na qaz vurulması.
Yatağın yüksək hissəsinə qaz vurulması
üçün kompressor stansiyalarından
istifadə
edilir. Qalıq neftin quyudibinə axmasını təmin etmək üçün belə kompressor
stansiyalarının yaratdığı təzyiq lay təzyiqindən 10-20% artıq olmalıdır. Bu üsulun
həyata keçirilməsi çox xərc tələb edir və ona görə də ondan neft yataqlarının
işlənməsinin son mərhələsində istifadə edilir. Bu onunla izah edilir ki, qazın laya
vurulması suvurmaya nisbətən iqtisadi cəhətdən o qədər də səmərəli deyildir.
3
Üçüncüsü - təkrar neftçıxarma üsulu. Məlumurdur ki, kompressor
və dərinlik nasosu
ilə yataqlarda olan neftin, bu və ya digər səbəblər üzündən, hamsının çıxarılması
məhduddur. Belə yataqlarda və laylarda qalan neft ehtiyatını çıxarmaq üçün təkrar
istismar üsulundan istifadə edilir. Bu məqsədlə neft layına su və ya qaz vurulur. Onu da
qeyd edək ki, neft laylarının istismarının son mərhələsində qalıq neftin çıxarılması bir
sıra çətinliklərlə əlaqədardır. /layda təzyiq həddindən artıq azaldığına görə neft
qazsızlaşır və neftin özlülüyü çoxalır ki, bu da öz növbəsində neftin laya hərəkətini
çətinləşdirir, neft yatağı sulaşır və sair/.
4
Dördüncüsü - mayenin quyudibindən sürətlə çıxarılması üsulu.
Təcrübə göstərir ki,
bəzi hallarda yataqların istismarının son mərhələsində kontur sularının hesabına
istismar
olunan lay çox sulaşır və orada çıxarılmamış çoxlu miqdarda neft ehtiyatı qalır ki, bunu
da adi təzyiqlər fərqində çıxarmaq mümkün olmur. Belə hallarda qalıq neftin çıxarılması
üçün mayenin quyudibindən sürətlə çıxarılması üsulundan istifadə edilir. Bu məqsədlə
böyük diametrli quyu nasoslarından, mərkəzdənqaçma elektrik dalma nasoslarından,
qaz-hava qaldırıcılarından və sairdən istifadə edilir. Nəticədə lay və kontur suları
intensiv surətdə quyudibindən sorulur və onlar da özləri ilə birlikdə qalıq nefti Yer
səthinə qaldırırlar. Bu üsul ilk dəfə 1943-cü ildə Novo-Qroznı neft yatağında tətbiq
edilmiş və yaxşı nəticələr əldə edilmişdir. Novo-Qroznı neft mədənlərində bu üsulun
tətbiqi nəticəsində 28 ay ərzində əlavə olaraq 28 min ton neft əldə edilmişdir. Hazırda
mayenin quyudibindən sürətlə çıxarılması üsulu müvəffəqiyyətlə Azərbaycanda və digər
neft regionlarında geniş tətbiq edilir.
5
Beşincisi - neftin vakkum-nasosla çıxarılması üsulu. Bəzən quyudibində təzyiqlər
fərqi o qədər azalır ki, mayenin hərəkəti mümkün olmur. Bunun üçün quyudibində
böyük gücə malik nasoslar vasitəsilə vakkum yaradılır. Bu məqsədlə quyu ağzını
möhkəm kipləşdirib, vakkum nasoslarına birləşdirirlər.
Bu zaman quyudibində vakkum
0,5-0,6 atmosfer təzyiqə qədər aşağı düşə bilir. Nəticədə neftin yüngül fraksiyaları qaz
fazasına keçir. Həmin məhsullar quyudibinə hərəkət edərkən özü ilə bərabər nefti də
hərəkətə gətirirlər. Azərbaycanda və keçmiş SSRİ-nin neft rayonlarında vakkum-nasos
üsulundan istifadə edilmirdi, çünki bunun üçün lazım olan avadanlıqlar və nasoslar yerli
istehsalda yox idi.
6
Altıncısı - laya istiliklə təsiretmə üsulu Laya istiliklə təsiretmə üsulu nəticəsində
bilavasitə quyu gövdəsi ətrafındakı məsamələrdə çökən parafin və qətran maddələri
əriyir və neftlə birlikdə Yer səthinə qaldırılır. Bundan sonra quyu öz hasilatını bərpa
edir. Quyudibinə istiliklə təsir etmək üçün isti neftdən, elektriklə qızdırmadan istifadə
edilir. Elektriklə qızdırma üsulunda, quyu dibinə ştanqlar vasitəsilə kontakt fonarlı -
xüsusi elektrik peçi endirilir və 380 voltluq mədən şəbəkəsindən alınan cərəyanla
qızdırılır.
7
Yeddincisi - istismar quyularının xlorid turşusu ilə işlənməsi üsulu. İstismar
quyularının xlorid turşusu ilə işlənməsi üsulu xlorid turşusunun əhəng və dolomitlərdən
təşkil edilmiş süxurlarla kimyəvi reaksiyaya girməsinə əsaslanır. Bu reaksiyaların
nəticəsində layda genişlənmiş kanallar əmələ gəlir və həmin kanallar layın içərisinə tərəf
22
yayılaraq quyudibi zonasının keçiriciliyini çoxaldır. Reaksiya nəticəsində alınan
məhsullar suda çox yaxşı həll olur ki, bu da onların quyudan çıxarılmasını xeyli
asanlaşdırır. Əhəng və dolomitlərdən təşkil edilmiş süxurlarda sulfat turşusundan
istifadə etmək olmaz, çünki reaksiya prosesində alınan duzlar həll olmur və quyunun
dibində çökərək məsamələri tutur. Quyunun xlorid turşusu ilə işlənməsi üçün 8-14%-li
xlorid turşusu məhlulundan istifadə edilir. Məhlulun qatılığı artdıqca o, quyunun metal
avadanlığı ilə reaksiyaya girib, onları tezliklə sıradan çıxarır. Məhlulun miqdarı
işlənəcək layın gücündən,
süxurun tərkibindən, məsaməlik və keçiriciliyindən və
məhlulun vurulduğu təzyiqdən asılıdır.
8
Səkkizincisi - quyuların termoturşu üsulu ilə işlənməsi. İstismar quyularında
quyudibində bəzən parafin və qətran çöküntüləri əmələ gəlir. Belə hallarda parafin quyu
dibinə çökərək kanalları tutur və quyunun məhsuldarlığını azaldır. Parafin, qətran və sair
maddələri quyudan kənar etmək üçün onlar həll edilməlidir. Bunun üçün bir sıra
üsullardan istifadə edilir. Bu üsullardan ən çox əhəmiyyətlisi və iqtisadi cəhətdən
səmərəli olanı quyudibinə kimyəvi reagentlərin yaratdığı istilik vasitəsilə təsir etməkdir.
Termokimyəvi təsir zonası həm də quyu gövdəsində gil məhlulunun və duzların
yaratdıqları qabıqları və qatları da dağıdır və təmizləyir. Quyuların termoturşusu üsulu
ilə işlənməsi zamanı 14-15%-li turşu məhlulundan istifadə etmək daha yaxşıdır.
9
Doqquzuncusu - layın hidravlik yarılması üsulu. Layın hidravlik yarılması üsulu
ən
səmərəli üsullardan biridir. Bu üsulla layın orta keçiriciliyinin və deməli,
məhsuldarlığının artırılması mümkün olur. Təcrübə göstərir ki, lay hidravlik yarıldıqdan
sonra quyuların hasilatı 10 dəfə və daha çox artır. Bu onu göstərir ki, yeni əmələ gələn
yarıqlar, layda əvvəl olan yarıqlarla birləşir və quyuya məhsul ayrı-ayrı məhsuldar
zonalardan axıb gəlir. Bu üsul Azərbaycanda ən geniş yayılmışdır. Hidravlik yarılma
üsulunun mahiyyəti ondan ibarətdir ki, quyuya içərisində çoxlu miqdar asılı vəziyyətdə
iri dənəli qum olan özlü maye vurulur və bu quyu dibində təzyiqin sürətlə artmasına
səbəb olur. Quyu dibindəki təzyiq hidravlik basqıdan təqribən iki dəfə çox olduqda lay
yarılır. Bunun nəticəsində lay ayrı-ayrı təbəqələrə ayrılır və orada yarıqlar əmələ gəlir.
İçərisində qum dənələri olan yarıcı maye, əmələ gəlmiş yarıqlara daxil olur. Hidravlik
yarılma prosesi başa çatdıqdan sonra quyudibində təzyiq azaldığından yarıqlar
tutulmağa başlayır, lakin yarıqlara vurulan qum dənələri bunun qarşısını alır. Hidravlik
yarılma üsulunu tətbiq etmək üçün quyuları seçərkən müxtəlif tektonik sahələr və ya lay
zonalarının
işlənmə dərəcəsini, qalıq neft ehtiyatını və lay təzyiqini nəzərə almaq
lazımdır. Qalıq neft ehtiyatı çox olub, lay təzyiqi nisbətən yüksək laylarda hidravlik
yarılma üsulunun tətbiqi daha əlverişlidir. Qalıq neft ehtiyatı və lay təzyiqi az olan
laylarda hidravlik yarılma üsulunun tətbiqi əksər hallarda müsbət nəticə vermir. Bundan
başqa, layın qalınlığı artıqca hidravlik yarılma üsulunun səmərəliliyi də azalır. Təcrübə
göstərir ki, layın qalınlığından asılı olaraq hidravlik yarılmaların sayı artır. Belə ki, layın
qalınlığı 10 metrədək olan hallarda bir dəfə hidravlik yarılma aparıldıqda müsbət nəticə
əldə edilir. Layın qalınlığı artıqça hidravlik yarılmaların sayı da artır;
10
Onuncusu - quyu dibinin torpedlənməsi üsulu. Quyu dibinin torpedlənməsi üsulu
quyu hasilatının artırılmasının ən səmərəli üsullarından biridir.
Məlumdur ki, quyunun
diametri artdıqda onun hasilatı da artır. Quyu dibinin torpedlənməsi prosesində quyunun
hasilatının artması ilə yanaşı, quyunun istismarına təsir edən bir sıra digər texnoloji
proseslər də əldə edilir: quyunun gövdəsi laydakı təbii yarıqlarla əlaqələndirilir; qazma
prosesi zamanı əmələ gələn gil təbəqəsi aradan qaldırılır; perforasiya zamanı açılmamış
kiçik neftli laylar quyunun gövdəsi ilə əlaqələndirilir; lay yaxşı açılır və sair.
11
Onbirincisi - quyu dibi zonasının soyudulma /dondurma/ vasitəsilə işlənməsi üsulu.
Quyu dibi zonasının soyudulma /
dondurma/ vasitəsilə işlənməsi üsulu son zamanlar
tətbiq edilməyə başlamışdır. Bu üsulun mahiyyəti ondan ibarətdir ki, qalıq neftini Yer
səthinə qaldırmaq üçün quyu dibinə alçaq
temperaturlu soyuducu agent, məsələn, maye