17
Dini icmanın başında mən təkcə Abelyara vuruldum. Mən necə də monstram! Ey
Allah!
Məni maarilfləndir, mən etiraf
edirəm ki, günahkaram, lakin öz günahlarıma
görə ağlamaqdan uzağam, yalnız öz sevgilim üçün ağlayıram.
Xeyirxah Allah! Bütün bunlar nədir? Mən səhvlərimə görə özümü
danlayıram, səni isə öz səhvlərinə və niyyətinə görə ittiham edirəm. Mən köhnə
ehtirasın qəlbinə hakim kəsildiyinin gücünü daha möhkəm hiss edirəm. Mən
hisslərimə məğlub oldum. Məhəbbət mənim ağlımı narahat etdi və iradəmi pozdu
(Sonra Abelyara müraciət qaydasında yazır – tərcüməçi). Mən qərara gəlmişəm ki,
səni daha sevməyim, məni sənə bağlayan zəncirləri qırıb dağıtmağa çalışanda mən
özümü aldatdım və bütün cəhdlərim sənə daha sıx bağlanmağıma xidmət etdi.
Yazığın gəlmək xatirinə bədbəxtə kömək et ki, öz arzularından imtina etsin –
özündən və bu mümkünsə, hətta səndən imtina etsin!
Əgər sən sevgili bir atasansa, məşuqənə kömək et, uşağa təskinlik ver.
Əgər sən mənim xahişimi yerinə yetirsən, mən dindarlığımı davam etdirəcəyəm.
Mən burada məktubu yekunlaşdırmağı düşünürdüm, lakin bu vaxt sənin
əleyhinə şikayətlənirəm ki, ürəyimi boşaldım və sənə bütün paxıllıqları və
məzəmmətləri danışım.
Mən Göylərə yalvarıram ki, sən mənim üstümdə belə hakimiyyətə malik
olmayasan, hətta burada da mən səni dünyada heç vaxt sevmədiyin kimi sevirəm.
Mənim 22 yaşım var idi, burada başqa kişilər də mövcud idi. Mən isə sevgilim
Abelyardan məhrum oldum və indi mən özümü qadın monastırında diri-diri
basdırıram. Mən ötüb keçən gözəlliyimin bu qalıqlarını, bu dul qalmış gecələri və
darıxdırıcı günləri sənə görə qurban verirəm. Onlara sahib ola bilmədiyin vaxtdan
Göylərə təklif etmək üçün onları sənin üstündən götürürəm, heyif ki, belə olur!
Lakin bu, mənim ürəyimin, mənim günlərimin, mənim həyatımın ikinci dərəcəli
qurban verilməsidir.
Mən qətiyyətsiz olsam da, indiyədək səni sevirəm, lakin artıq heç nəyə
ümid bəsləmirəm. Mən sevgilimi itirsəm də, məhəbbətimi indiyədək qoruyub
saxlayıram. Mənim ürəyim həbsimdən heç də daşa dönməmişdir.
Hə, Abelyar, mən burada daşıdığım zəncirlərə and içirəm, onların
çəkisini azalt, onları mənim üçün dözülməli olan et.
Qoy biz şərqilərimizi və himnləri oxumağı tərk edək. Qoy biz
ürəklərimizi Allaha doğru qaldıraq, lakin onun mərhəməti üçün biz həm də heç bir
vasitəyə malik deyilik.
Allah özünün yaratdığı böyük adamların ürəyi üzərində xüsusi hüquqa
malikdir. Mərhəmət anı gəlib çatana qədər mənim barəmdə düşün, – məni unutma,
– məhəbbətimi, sədaqətimi və daimiliyimi xatırla. Məni öz məşuqən kimi sev; öz
uşağın, öz bacın, öz arvadın kimi əzizlə! Yaddan çıxarma ki, mən hələ də səni
sevirəm və həm də mübarizə aparıram. Mən dəhşətli hisslər içərisində titrəyirəm və
ürəyim indi dediyimə qarşı üsyan qaldırır. Mən yazdığım kağızı göz yaşları ilə