21
azərbaycanlıların qədim zamanlardan sözə, sözün ecazkar qüvvəsinə, nitqə, danıĢıq
qabiliyyətinə münasibətini göstərir. Nitq mədəniyyəti nitq anlayıĢı ilə paralel
iĢlənsə də, onlar eyni məzmunda deyildir. Ümumxalq səciyyəsi daĢıyan dil və nitq
xalq mədəniyyətinin tərkib hissələridir. Xalqın mədəni inkiĢafı dildə daima yeni
söz və terminlərin yaranmasına səbəb olur. Mətbuatın, radio, televiziya
veriliĢlərinin kütləviləĢməsi xalqın nitq mədəniyyətinin yüksəlməsinə güclü təsir
göstərir. Yeni-yeni söz və terminlərin, xüsusən alınma sözlərin hesabına dilimizin
lüğət tərkibi zənginləĢir. Bu sahədə elmi-texniki və idman terminləri çoxluq təĢkil
edir. Ġnsanların ümumi mədəni səviyyəsinin inkiĢafı hesabına ədəbi dillə xalq
danıĢıq dili arasında yaxınlaĢma sürətlənir və bu prosesin nəticəsi olaraq xalqın
nitq mədəniyyəti səlisləĢir, nitq forması kimi elmi-kütləvi üslub formalaĢır. Dil
ünsiyyət vasitəsi, nitq isə ünsiyyət prosesidir. Dilsiz nitq yoxdur. Ġnsan öz
dünyagörüĢü və savad dərəcəsindən asılı olaraq dilə Ģüurlu münasibət göstərərək
onun hazır modellərindən məqsədəuyğun istifadə nəticəsində öz nitqini qurur.
Deməli, nitq yalnız dilin ifadə imkanları əsasında meydana gəlir. Dilin və nitqin
quruluĢuna eyni meyarla yanaĢmaq olmaz. Dilin quruluĢu onun böyük vahidi
cümlədə öz əksini tapır, həm də o, danıĢanın ifadəsindən, fərdi zövqündən tam asılı
deyildir. Nitqin quruluĢu isə cümlədən baĢlanır, cümlələr silsiləsini, abzasları,
bütövlükdə fikrin tamamlanmasını bildirən mətni əhatə edir. Deməli, dil sisteminin
ən böyük vahidi nitq sisteminin ən kiçik vahidinə çevrilir. Nitqin quruluĢu
danıĢanın təhsil səviyyəsi, dünyagörüĢü, fərdi zövqü və s. amillərlə bağlıdır. Nitqin
formalaĢıb kommunikativ funksiya daĢımasında bir sıra fizioloji, psixoloji və
ictimai amillər iĢtirak edir. Dilin nitqə çevrilməsi çox mürəkkəb bir proses olub
insanın sosial həyatla, onun fiziologiyası və psixologiyası ilə əlaqədardır. Bunların
qarĢılıqlı əlaqəsi əsasında nitq axını fəaliyyətə baĢlayır. Hiss üzvləri, xüsusən,
eĢitmə, görmə orqanları, danıĢıq üzvləri, xüsusən səs aparatı və Ģüurun
akkumulyatoru rolunu oynayan baĢ-beyin normal inkiĢaf etməmiĢsə, dinləyib
anlama, danıĢma, oxu və yazı formalarında mütləq qüsurlar meydana çıxacaqdır.
Əgər insan hər hansı bir dildə danıĢıb yazırsa, obyektiv və subyektiv tələbləri
nəzərə alaraq onun bu dildən istifadəetmə üsulu nitq fəaliyyətini təĢkil edir. "Nitq,
Ģəxsin müəyyən kollektiv üzvləri ilə qarĢılıqlı əlaqə saxlamaq məqsədilə dildən
istifadə etmək fəaliyyətidir. Nitqin əsas məqsədi informasiya (məlumat, xəbər)
mübadiləsi yaratmaqla informasiyanın ötürülməsi və qəbul edilməsidir. Lakin
bununla yanaĢı nitq informasiyanın qeydə alınması və saxlanılması məqsədinə də
xidmət edir" (M.Məhərrəmov. Psixologiya. Bakı, 1968, səh.110). Dil və nitq
anlayıĢları bir-biri ilə qarĢılıqlı əlaqədə olub bir-birini tamamlasa da, onların tətbiq
olunma sahələri fərqlidir. Dil mədəniyyəti anlayıĢı altında hər xalqın öz dilində
fikirlərini ifadə edə bilməsi nəzərdə tutulur. Hər dilin özünəməxsus fonemlər
sistemi, zəngin lüğət tərkibi, sabit qrammatik quruluĢu və yazı sistemi vardır. Dil
dəyiĢən, inkiĢaf edən ictimai hadisədir, dil mədəniyyəti də ona uyğundur,
dəyiĢkəndir. Elm və texnikanın inkiĢafı ilə əlaqəli dil yeni yaranan söz və terminlər
hesabına zənginləĢir. Dil ictimai həyatda qazanılmıĢ bilik və məlumatların söz və
cümlələrlə ifadəsi, fikir mübadiləsinin ən ümdə vasitəsidir. Dilin bu xüsusiyyətini
XVI əsrdə yaĢamıĢ italyan yazıçısı Makiavelli - "Dil insana öz fikirlərini açıq
22
bildirmək üçün yox, gizlətmək üçün verilmiĢdir" - ifadə edirdi, məĢhur natiq
Taleyran da elə o formada - "Dil fikri açmaq üçün yox, fikri gizlətmək üçündür" -
deyirdi. Ġmam Həzrət Əli söyləyib: "Ġnsan öz dilinin altında gizlənibdir,
danıĢmayınca onun ağıllı və ya ağılsız olması bilinmir". Xalqımız haqlı olaraq
deyir: "Dil insanın özüdür". Dil öz daxili qanunları ilə tənzimlənir, yeni milli
sintaktik konstruksiyalar yaranır, köhnə ünsürlər, elementlər, formalar dilin passiv
fonduna keçir, ya da dildən çıxır. Obyektiv aləmdə, cəmiyyətdə baĢ verən
dəyiĢikliklər dilə təsir göstərir. Dilin vəzifəsi yalnız fikir mübadiləsi aparmaq,
informasiyanı ötürmək və qəbul etmək, ünsiyyət vasitəsi olmaqla bitmir. Dil
olmasa idi, bəĢəriyyətin mənəvi ruhu sayılan yazılı və Ģifahi ədəbiyyat xəzinəsi,
bütün dünyəvi və dini əsərlər yaranmaz, təbiətin sirləri hər xalqda, hər əsrdə
yenidən tədqiq olunardı, inkiĢaf yerində sayardı, bütün bəĢəriyyətin ixtiyarına
verilməzdi. Bu xüsusiyyəti nəzərə alaraq demək olar ki, dil təbiətinə görə bəĢəri,
yalnız xidmətinə görə millidir. Fikir nitqlə ifadə olunur, nitqdə formalaĢır. Dil və
nitq arasında əlaqə obyektiv zərurətdir, çünki dil öz varlığını nitqdə, nitq isə öz
mənbəyini dildə tapır. Nitq prosesi olmazsa dil, dil olmazsa nitq prosesi təzahür
edə bilməz. Nitq dilin inkiĢafı üçün Ģərait yaradır. Dilin lüğət tərkibində və
qrammatik quruluĢunda baĢ verən yeniləĢmə nitqdə özünü göstərir. Nitqdə baĢ
verən dəyiĢikliklər dildəki köhnə sxemləri, modelləri yeniləĢdirir və bu yeniliklər
dildə öz əksini tapır. Nitq bir Ģəxs tərəfindən söylənilir, baĢqaları tərəfindən
dinlənilir. Nitq prosesində hər kəs özü bacardığı Ģəkildə danıĢır, yazır. Axı nitqin
funksiyası ünsiyyət yaratmaq, məlumat çatdırmaq, həmsöhbət tapmaqdır. Nitq də
yalnız dil vasitəsilə ünsiyyətə xidmət edir. Görkəmli Azərbaycan yazıçıları nitq və
dil məsələlərinə xüsusi diqqət yetirmiĢlər. ġah Ġsmayıl Xətai yazmıĢdır:
Söz vardır kəsdirər baĢı,
Söz vardır kəsər savaĢı.
Söz vardır ağulu aĢı,
Bal ilən edər yağ bir söz.
M.Füzuli sözü, nitq qabiliyyətini insana verilmiĢ misilsiz sərvət adlandırmıĢdır. O,
"Ənisül-qəlb" əsərində yazır ki, insanı onun dili ilə fərqləndirirlər. Nitqlə təfəkkür
arasında sıx əlaqə görən, nitqi insanın Ģüurlu fəaliyyətinin nəticəsi sayan Ģair dilin
ictimai mahiyyəti barədəki fikrini bir beytdə belə ümumiləĢdirir:
Eyləsən tutiyə təlim ədayi-kəlimat,
Nitqi insan olur, amma özü insan olmaz.
XX əsrin əvvəllərində görkəmli maarifpərvər, tənqidçi, Azərbaycanda ilk
seminariyanın təsisçisi və yaradıcısı Firidun bəy Köçərli ana dilimiz haqqında
yazırdı: "Hər millətin özünə məxsus ana dili var ki, onun məxsusi malıdır. Ana dili
millətin mənəvi diriliyidir, həyatının mayəsi mənziləsindədir. Ananın südü bədənin
mayəsi olduğu kimi, ananın dili də ruhun qidasıdır. Hər kəs öz anasını və vətənini
sevdiyi kimi, ana dilini də sevir. Bu, Allah-təalanın gözəl nemətlərindən birisidir,
onu əziz və möhtərəm tutmaq hər kəsə borcdur" (Firidun bəy Köçərli."Ana dili"
məqaləsi). Bütün bu deyilənləri belə ümumiləĢdirmək olar ki, dil və nitq bir-biri ilə
Dostları ilə paylaş: |