Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
1
Beynəlxalq iqtisadiyyat kafedrası
Hazırladı: Əhliman Abbasov
Qeyd: Bu leksiya materialı Frederick P.Stutz və Barney Warf tərəfindən yazılmış “World Economy”
dərsliyi əsasında UNEC-in Beynəlxalq İqtisadiyyat kafedrasının müəllimi Əhliman Abbasov
tərəfindən universitetin tələbələri üçün hazırlanmışdır.
Dünya iqtisadiyyatı fənni
III Mövzu – Dünya əhalisi və onun inkişaf xüsusiyyətləri
III BÖLMƏNİN MƏQSƏDLƏRİ
• Əhalinin dünya üzrə paylanmasını təsvir etmək;
• Əhali dəyişikliyinin iqtisadi səbəb və nəticələrini şərh etmək;
• Maltusun nəzəriyyəsinin arqumentlərini, onun yetərsiz tərəflərini şərh etmək;
• Əhalinin başlıca demoqrafik və iqtisadi xarakteristikasını şərh etmək;
• Demoqrafik Ke.id nəzəriyyəsini izah etmək;
• “Uşaq bumu”nu və onun təsirlərini müzakirə etmək;
• İqtisadi miqrasiyanı anlatmaq.
Qlobal əhali paylanması
Dünya üzərində əhali müxtəlif coğrafi bölgələr üzrə qeyri bərabər paylanmışdır. Dünya əhalisinin
əksər hissəsi sahil bölgələrdə və böyük çay sistemlərinin yataqlarında məskunlaşmışlar. Şərqi Asiya,
Cənubi Asiya, Avropa, ABŞ-ın şərqi və Kanada əhalinin ən çox məskunlaşdığı bölgələrdəndir. Eyni
zamanda, Cənub-Şərqi Asiya, Latın Amerikası, Afrika və ABŞ-ın Sakit Okean sahilində də əhalinin sıx
məsunlaşdığı mərkəzlərə rast gəlmək mümkündür. Əhali sayına görə ilk on ölkə siyahısında olan
Çin, Hindistan, İndoneziya, Yaponiya, Banqladeş, Pakistan Şərqi, Cənubi və Cənub-Şərqi Asiya
bölgəsində yerləşərərək dünya əhalisinin 60 faizinə yaxınını təşkil edirlər. Dünya üzrə 200-dən çox
ölkədən 10 ölkə dünya üzrə əhalinin 2/3-ni təşkil edirlər. Beş ölkədə - Çin, Hindistan, ABŞ,
İndoneziya və Braziliya- isə dünya əhalisinin yarısı cəmləşib. Çin ən çox əhaliyə sahib olan ölkədir.
Hindistan isə ikinci sıradadır, lakin yaxın 30 ildə Hindistanın əhali sayının Çini ötəcəyi
proqnozlaşdırılır. İndoneziya ən çox əhalisi olan müsəlman ölkəsidir: 243 milyon. Braziliya (201
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
2
mln), Pakistan (184 mln), Banqladeş, Nigeriya, Rusiya, Yaponiya, Meksika əhalisi 100 milyondan
çox ölkələr sırasına daxildir.
Əhali sıxlığı
Əhali sıxlığı- bir vahid əraziyə (1 km
2
ya 1 mil
2
) düşən əhali sayını ifadə edən anlayışdır. Çox kiçik
ərazili ölkələri çıxmaq şərtilə, Banqladeş ən böyük sıxlığın müşahidə olunduğu ölkədir. 10 ən sıx
ölkədən 3-ü – Hollandiya, Yaponiya, Belçika- inkişaf etmiş ölkələrdir, 3-ü isə yeni sənayeləşən
ölkələrdir – Cənubi Koreya, Tayvan, İsrael. Digərləri isə inkişaf etməkdə olan ölkələrdir. Bu fakt bizə
inkişaf səviyyəsi və əhali sıxlığı arasında əlaqə olmadığını göstərir.
Geniş yayılan fikrin əksinə olaraq, heç də bütün sıx məskunlaşmış ölkələr kasıb ölkələr deyil.
Əksinə, Saxara Afrikasında ölkələrdə sıxlıq aşağıdır. Sinqapur və Hollandiya ərazinin az, əhalinin çox
olmasına baxmayaraq, yüksək inkişaf tempi göstərirlər. Həmin ölkələrin tarixi inkişaf prosesi,
müasir dünya sistemindəki yeri, dövlət idarəçilikləri, tarixi ticarət münasibətləri və coğrafi mövqeyi
onların inkişaf səviyyələrini müəyyən etmişdir.
ABŞ və Kanada isə yüksək əhali sayına malik olsalar da, əhalinin seyrək məskunlaşdığı
ölkələrdəndirlər.
Əhali sıxlığına təsir edən amillər
Əhali sıxlığına təsir edən amillərdən biri ətraf mühit şəraitidir. İnsanlar daha çox sahillərdə,
subtropik iqlim şəraitində, çay dərələrində məskunlaşıblar. Əkinçiliyə yararsız olan bölgələrdə əhali
sıxlığı azdır (məsələn, Sahara). Çox soyuq bölgələrdə əhali sıxlığı aşağıdır- Rusiya, Kanada,
Skandinaviya ölkələri. Lakin əhali sıxlığını təkcə iqlim və təbii şərait kimi sadə amillərin aspektindən
izah etmək doğru deyil. Ölkələrdəki iqtisadi və siyasi sistemlərdə əhali sıxlığını müəyyən edən
faktorlardır. İqtisadi imkanlar inkişaf etmiş ölkələrdə əhali sıxlığının artımına səbəb olur. İqtisadi
mühit (məsələn vergi siyasəti), müharibələr, miqrasiya, təbii artım tempi kimi amillər də əhali
sıxlığına təsir göstərən amillərdir. Eyni zamanda, ölkələrin tarixi inkişafı da əhali sıxlığına və
paylanmasına təsir göstərən amildir (Sənayeləşmənin Şimali Amerika və Avropada əhali sayına
təsiri; Çində tarixən formalaşan kənd təsərrüfatı ənənəsi, irriqasiya infrastrukturu, sosial sistemin
yüksək əhali sayına olan təsirləri; müstəmləkə sisteminin də inkişafdan qalmış ölkələrdə əhali
paylanmasına təsiri).
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
3
Əhali sayında dəyişmə
Dünya əhalisinin sürətli artımı son dövrlər ortaya çıxan məvhumdur. Dünya əhalisinin sayı bir
milyarda yalnız 1850-ci ildə çatmışdır. Lakin cəmi 80 il sonra (1850-1930) dünya əhalisi daha bir
milyard, 30 il sonra (1931-1960) daha bir milyard, 16 il sonra (1960-1976) daha bir milyard, 11 il
(1976-1987) sonra daha bir milyard, növbəti 12 (1987-1999) ildə isə daha bir milyar artaraq 1999-
cu ildə 6 milyard olmuşdur.
Dünya əhalisinin artımı əsasən inkişaf etməkdə olan ölkələrin hesabınadır. Afrika qitələr arasında
ən böyük artım tempinə sahibdir. 2008-ci ildə Afrikada əhali artımı 2.4 faiz təşkil edirdi. Malavi isə
dünyada əhalisi ən böyük artım tempinə malik ölkədir: 3.2 faiz. BMT 2050-ci ildə dünya əhalisinin 9
milyard olacağını proqnozlaşdırır. Və bu artım təxminən bütövlükdə inkişaf etmiş ölkələrin
hesabına olacaq. Daha çox əhali sayına malik olduğundan artımın mütləq sayı Asiyada daha çox
olacaq. 2010-cu ildə dünya əhalisinin 80 faizi inkişaf etməkdə olan ölkələrə aid idisə, 2050-ci ildə
dünya əhalisinin 90 faizinin inkişaf etmiş ölkələrin payına düşəcəyi gözlənilir.
Ölkə yaxud da region üçün təbii artımın səviyyəsi doğulanlarla ölənlərin fərqinə bərabərdir. Doğum
və ölümlə yanaşı əhali dəyişməsinə təsir göstərən üçüncü amil də miqrasiyadır. Beləliklə, ölkə və ya
region üçün əhali dəyişməsini belə ifadə etmək mümkürdür:
Əhali dəyişməsi= Doğulanlar- Ölənlər + İmmiqrasiya – Emiqrasiya
Doğulanlar – Ölənlər= Xalis Təbii Artım
İmmiqrasiya – Emiqrasiya= Xalis Miqrasiya Səviyyəsi
Əhali Dəyişməsi= Xalis Təbii Artım + Xalis Miqrasiya Səviyyəsi
Doğum səviyyəsi hər ildə 1000 nəfərə düşən uşaq doğumu sayını ölçür. Ölüm səviyyəsi isə hər ildə
1000 nəfərə düşən ölüm sayını ölçür. Məsələn, ABŞ-da 2010-da doğum səviyyəsi 14, ölüm
səviyyəsi isə 8 idi. Təbii artım səviyyəsi beləliklə 6 idi (hər 1000 nəfərə 6 nəfər artım). Bu da 0.6 faiz
təbii artım səviyyəsi demək idi.
Maltus nəzəriyyəsi
Brintaniyalı Tomas Robert Maltus əhali artımını və onun doğuracağı nəticələr üzərində çalışan ilk
sosial sahə alimlərindədir. Britaniyada yüksək əhali artımından narahat olan Maltus öz fikirlərini
sənayə inqilabının ilkin dövrlərində, 1798-ci ildə dərc olunan kitabında (Əhali Artımın Prinsipləri
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
4
barədə Esse) ifadə etmişdir. Maltus ərzaq istehsalının sürətinin əhali artımının sürətindən çox aşağı
olduğunu qeyd edirdi. Maltus ərzaq istehsalının ədədi silsilə ilə artdığını iddia edirdi. Yəni ərzağın
artımı daimi olaraq eyni miqdarda baş verir. Maltus eyni zamanda ərzaq istehsalında daha
pessimist gözlənti kimi isə azalan marjinal faydalar prinsipinin də ortaya çıxdığını müdafiə edirdi.
Yəni, istehsalı genişləndirmək üçün təsərrüfatçılar yeni əkin sahələri, yeni istehsal vasitələri əldə
edə bilərlər. Lakin hər növbəti dövrdəki ərzaq artımı bir öncəki dövrdən daha aşağı səviyyədə
müəyyənləşir.
Beləliklə, Maltus iddia edir ki, ədədi silsilə ilə artan, hətta azalan marjinal faydaların ortaya çıxa
biləcəyi ərzaq artımı həndəsi silsilə ilə artan əhalinin ehtiyaclarını qarşılaya bilməz. Yəni müəyyən
bir müddətdən sonra əhali sayı ərzaq ehtiyatından daha çox olacaq, və əhali artımı aclıqla
nəticələnəcək. Beləliklə, Maltus Yer Kürəsinin əksər problemlərinin səbəbi kimi əhali artımını
göstərirdi. Daha sonralar Ondan təsirlənən başqa nəzəriyyəçilər də cinayyət səviyyəsindən qeyri-
adi ictimai davranışlara qədər ictimai problemləri əhali artımı ilə izah etməyə çalışmışlar.
Baxmayaraq ki, Maltusun nəzəriyyəsi 19-cu əsrin sonlarında populyar nəzəriyyə olmuşdur, bir
çoxları onun əhali artımı və nəticədə geniş yayılacaq aclıq konsepsiyasını doğru hesab etmirdilər.
19-cu əsrdə sənaye inqilabının gətirdiyi dəyişikliklərdən ərzaq təklifi artımış, qiymətlər aşağı
düşmüş, aclıq və az qidalanma artıq Avropada aradan qalxmışdı. 20-ci əsrin əvvəllərində artıq
Maltus nəzəriyyəsi ciddi qəbul olunmurdu.
Təndiqçiləri Maltusun öz nəzəriyyəsini irəli sürərkən üç məqamda yanıldığını qeyd edirlər. İlk
olaraq o, Sənaye İnqliabı və onun gətirəcəyi məhsuldarlıq artımını proqnozlaşdıra bilməmişdi.
Sənaye inqilabının ortaya çıxardığı yüksək məshuldarlıq nəticəsində ərzaq istehsalı səviyyəsi artıq
əhali artımının səviyyəsini üstələmişdi. İkincisi, Maltus Şimali Amerikada, Avstraliyada, Argentinada
kəşf olunan yeni torpaqlarda yeni münbit sahələrin əkin sahələrinə çevrilməsi, və bunun da dünya
taxıl ehtiyatının artımına təsir göstərəcəyini nəzərə ala bilməmişdi. Üçüncüsü, və ən əhəmiyyətli
məqamlarda biri də Maltus əhali artımını təbii amil hesab edirdi və bunun daima artan temple baş
verəcəyini düşünürdü. Lakin Sənaye İnqlibı illərində doğum səviyyəsi aşağı düşməyə başladı.
Növbəti periodlarda da Avropa qitəsində təbi artım səviyyəsi azalan xəttlə davam etdi. Beləliklə,
doğum səviyyəsi Maltusun düşündüyü kimi təbii-bioloji yox, sosial bir fenomen olduğu ortaya çıxdı.
1960-cı illərdə dünya əhali 2.6 faizdən yuxarı artım səviyyə nümayiş etdirməyə başladığında
Maltusun fikirlər Neo-Maltusçu nəzəriyyə adı altında canlanmağa başladı. Neo-Maltusçular
Maltusun bir neçə məsələdə yanlış olduğunu qəbul etməklə yanaşı, onun proqnozlarının qısa
dövrdə olmasa da uzun dövrdə doğru olduğunu iddia edirdilər.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
5
Demoqrafik Keçid Nəzəriyyəsi
1950-ci illərdə Ameriikalı demoqraflar tərəfindən formalaşdırılan Demoqrafik keçid nəzəriyyəsi
demoqrafik problemləri izah etmək baxımından Maltus nəzəriyyəsinin önəmli alternativlərindən
biridir. Bu nəzəriyyə cəmiyyət üçün əhalinin artımını, doğum səviyyəsini, ölüm səviyyəsini müxtəlif
periodlar üzrə modelləşdirir. Bu nəzəriyyə Qərbi Avropa və Şimali Amerikanın keçdiyi tarixi inkişaf
dövrlərinə əsasən formalaşdırılmışdır. Bu nəzəriyyə cəmiyyətlərin kasıb, aqrar mərhələdən yüksək
sənayeləşmiş, zəngin mərhələyə keçid periodundan doğum səviyyəsinin, ölüm səviyyəsinin, təbii
artımın necə dəyişdiyini göstərir.
Demoqrafik keçid nəzəriyyəsi demoqrafik mənzərədəki dəyişikliyi cəmiyyətin 4 inkişaf mərhələsi
konteksində təqdim edir.
1.
Sənayeləşmədən öncəki mərhələ
Ənənəvi, sənayeləşməmiş və aqrar istiqamətə əsaslanan iqtisadiyyata malik bu cəmiyyətlərdə
doğum səviyyəsi çox yüksəkdir və geniş ailələr xarakterikdir. Məsələn, Ruanda kimi kasıb ölkələrdə
ailə fərdlərinin sayı çox yüksəkdir. Doğum səviyyəsinin xəritəsini nəzərdən keçirsək Afrika və Orta
Şərqin yoxsul cəmiyyətlərində yüksək doğum səviyyəsini görə bilərik. Xəritədən Şimali Amerika,
Rusiya, Yaponiya, Avstraliya, Yeni Zelandiyada isə bunlardan fərqli olaraq aşağı doğum səviyyəsini
müşahidə edə bilərik. Yüksək doğum səviyyəsi müşahidə olunan cəmiyyətlərdə, gənc əhali və yaşı
18-dən aşağı olanlar üstünlük təşkil edirlər.
Bununla yanaşı bu mərhələdəki cəmiyyətlərdə ölüm səviyyəsi də yüksəkdir. Yəni həm də aşağı
ömür səviyyəsi xarakterikdir. Düzgün qidalanmanın olmaması, içməli su və digər sanitar
probemlər, yolxucu xəstəliklər bu yüksək ölüm səviyyəsinin səbəbləridir. Dünyada ölüm səviyyəsini
əks etdirən xəritə görə bilərik ki, ölüm səviyyəsi yoxsul cəmiyyətlərdə zəngin cəmiyyətlərdən fərqli
olaraq yüksək həddədir. Ən yüksək ölüm səviyyəsi, və nəticəsində ən aşağı ömür səviyyəsi Sub-
Saxara Afrikasında, Əfqanıstan,Pakistan, Banqladeş, Rusiya, mərkəzi Asiya ölkələrində müşahidə
olunur. İnkişaf etmiş ölkələr, və eyni zamanda, Çin, Hindistan, Latın Amerikasında aşağı doğum
həddi müşahidə edilir.
Bu ənənəvi, sənayeləşmədən öncəki cəmiyyətlərdə yüksək doğum həddinin olmasına baxmayaraq,
yüksək ölüm həddi təbii artımın aşağı səviyyəsinə səbəb olur.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
6
2.
İlkin sənaye cəmiyyətləri
Bu ilkin sənaye dövrü şəhər yerlərində yeni fabriklərin formalaşdırılması və istehsalatda iş
yerlərinin artımı ilə xarakterizə olunur. Bu mərhələyə Maltusun dövründəki Britaniyanı, 19-cu əsrin
əvvəllərindəki ABŞ-ı, və günümüzdə bəzi inkişafa olan ölkələri (məsələn Meksika və Filippin)
göstərmək olar.
İlkin sənaye cəmiyyətlərində də öncəki mərhələdə olduğu kimi yüksək doğum səviyyəsi
xarakterikdir. Fərqlilik isə ölüm səviyyəsinin azalmasında, nəticədə ömür səviyyəsinin
uzanmasındadır. Ölüm səviyyəsindəki azalmasını sənayeleşmənin bu ilkin mərhələsində səhiyyənin
daha təkmilləşməsi ilə izah edə bilərik. Lakin, tarixi faktlar ilkin sənaye dövrlərində xəstəxanaların
pis vəziyyətdə olmasını, geniş yayılan yolxucu xəstəliklərin vaksinlərinin 20-ci əsrin 20-ci illərindən
sonra kəşf olunduğunu göstərir. Bu baxımdan bu mərhələdəki bolluğun gətirdiyi daha yaxşı
qidalanmanı, həyat standartlarının daha yaxşılaşmasını ölüm səviyyəsinin aşağı düşməsi və ömür
səviyyəsinin uzanmasının səbəbi kimi göstərmək daha doğru olardı.
İlkin sənaye cəmiyyətlərində yüksək doğum səviyyəsi şəraitində ölüm səviyyəsinin aşağı düşməsi,
yüksək təbii artımla nəticələnmişdir.
3.
Yetkin sənaye cəmiyyəti
Bu dövrdə səhiyyə şəraitinin təkmilləşməsi, həyat standartlarının yüksəlməsi, qidalanma səviyyəsi
və keyfiyyətinin yaxşılaşması nəticəsində ölüm səviyyəsi azalır. Lakin, bununla yanaşı bu
mərhələdəki cəmiyyətlərdə aşağı doğum səviyyəsi müşahidə olunur. Bu mərhələdəki urbanizasiya,
sənayeləşmə səviyyəsi, qadının cəmiyyətdəki rolunun dəyişməsi və digər səbəblər doğum
səviyyəsinin azalmasına səbəb olan amillərdir. Tarixən, ilk olaraq Qərbi Avropada, daha sonra
Şimali Amerikada, və sonra Yaponiyada və Avropanın digər hissələrində doğum səviyyəsi azalmağa
başlamışdır. Bu mərhələdə ölüm səviyyəsinin aşağı olması, doğum səviyyəsinin isə azalmağa
başlaması fonunda əhali artımı da müşahidə olunur.
4.
Post-sənaye cəmiyyəti
Demoqrafik keçid nəzəriyyəsində dördüncü mərhələ zəngin və yüksək urbanizasiya səviyyəsinə
malik post sənaye cəmiyyətlərini təsvir edilir. Bu mərhələyə, Avropa, Yaponiya, Şimali Amerikda
olduğu kimi, çox aşağı ölüm səviyyəsi və yüksək ömür səviyyəsi səciyyəvidir. Sıraladığımız
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
7
cəmiyyətlərin bugünkü reallığında olduğu kimi, doğum səviyyəsi getdikcə azalmağa, ailələrin
miqyası kiçilməyə başlayır, hətta bəzi insanlar uşaqsız ailələrə üstünlük verirlər. Bu səbəblərdəndir
ki qarşıdakı 50 ildə Yaponiya əhalisinin 30 faiz azalacağı proqnozlaşdırılır. Bu mərhələdəki
cəmiyyətlərə yaşlıların sayının çoxluğu, orta yaş həddinin yüksəkliyi, uşaqların isə azlığı
xarakterikdir. Əhali azalmasının ya da çox aşağı əhali artımın müşahidə olunduğu bu cəmiyyətlərdə
bəzən dövlətlər doğum səviyyəsinin artımına təsir etmək üçün kampaniyalar və stimullaşdırıcı
siyasətlər müəyyən edirlər.
Görüldüyü kimi Demoqrafik keçid nəzəriyyəsi və Maltus nəzəriyyəsinin fərziyyə və nəticələri
fərqlidir. Maltus nəzəriyyəsi doğum səviyyəsini təbii-bioloji faktor kimi nəzərə alır. Demoqrafik
keçid nəzəriyyəsində isə doğum səviyyəsi birbaşa sosial (iqtisadi, siyasi, mədəni) şərtlərdən
təsirlənir.
Maltus dünya əhalisinin daim yüksələn xətlə artımını proqnozlaşdırırdı. Demoqrafik keçid
nəzəriyyəsi isə dünya əhalisinin tədricən azalacağını qeyd edir. Bu fikirə dəstək olaraq qeyd
edilməlidir ki, 1960-cı ildə dünyada əhali artımı 2.6 faizə qalxmışdır. 1990-cı ildə artım 1.7 faiz,
2010-cu ildə isə 1.2 faiz olmuşdr.
Demoqrafik keçid nəzəriyyəsinə tənqidi yanaşmalar
Əsas tənqid ondan ibarətdir ki, bu nəzəriyyə Avropa, Şimali Amerika, Yaponiyanın tarixi
demoqrafik inkişaf xüsusiyyətlərini öyrənərək, eyni təcrübənin digər ölkələrdə də yaşanacağını
iddia edir. Tənqidçilər, inkişaf etməkdə olan ölkələrdə də Qərb cəmiyyətlərinin bu inkişaf yolunun
və hər perioddakı qeyd olunan səciyyəvi cəhətlərin təkrarlanacağının əminliklə qeyd edilməsinin
yanlış olduğunu hesab edirlər. Onlar müstəmləkəçilik və digər faktorların təsirilə, inkişaf etməkdə
olan ölkələrin Qərb ölkələrindən bir xeyli fərqli cəhətlərinin olduğuna diqqət çəkirlər.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
8
Əhalinin strukturu
Şəkil 1. İEO və İEÖ-də əhalinin yaş və cins strukturunu göstərən yaş piramidası.
Əhali piramidasının oturacağı ən gənc, təpəsi isə ən yaşlı əhalini ifadə edir. İnkişaf etməkdə olan
ölkələrdə yüksək doğum səviyyəsi, gənc əhalinin çoxluğu və aşağı orta yaş, yaşlı əhalinin aşağı
səviyyəsi müşahidə olunduğundan bu ölkələrin yaş piramidası üçbucaq formasındadır. Bu
ölkələrdə təbii artımın yüksək səviyyəsi müşahidə olunur.
İqtisadi olaraq inkişaf etmiş ölkələrdə isə əhalinin aşağı artım səviyyəsi səciyyəvidir. Bu ölkələr
üçün yaş piramidası azalan doğum və ölüm səviyyəsini təqdim edir. Aşağı doğum səviyyəsi inkişaf
etmiş ölkələr üçün olan piramidanın oturacaq hissəsinin kiçikliyindən görsənir. İnkişaf etmiş
ölkələrdə bir qayda olaraq ömür müddəti uzun, doğum səviyyəsi isə aşağı olduğundan, orta yaş
yuxarıdır və başqa sözlə bu həmin cəmiyyətlərin yaşlanmasına səbəb olur.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
9
Miqrasiya
Miqrasiyanın səbəbləri
Miqrasiya daimi yaşayış yerinin dəyişilməsilə nəticələnən insan köçüdür. Əksərən insanlar iqtisadi
səbəblərə görə köç edirlər. Belə ki, onlar iş əldə etmək, daha yüksək əmək haqqı əldə etmək,
kasıblıqdan, aşağı həyat səviyyəsindən və çətin siyasi mühitdən yaxa qurtulmaq üçün miqrasiya
edirlər.
Miqrasiyanın səbəblərini daxili və xarici faktorlar olaraq iki yerə ayırmaq mümkündür. Daxili
faktorlara ölkədəki işsizlik, aşağı əmək haqqı, aclıq, torpaq çatışmazlığı, müharibə kimi səbəblər aid
edilə bilər. Məsələn, 1970-80-ci illərdə Kambodca, Vyetnam, Laosdan 1 milyona yaxın insan
kommunist sistemin doğurduğu çətinliklərindən qaçaraq ABŞ, Kanada, Avstraliya, Çin, Honk-Konq-
da məskunlaşmışdılar.
Xarici faktorlara isə, bir şəhərdə və ya ölkədə yüksək səviyyəli iş, gəlir və təhsil imkanlarının
olmasını aid edə bilərik. Orta Şərqdəki neftlə ixrac edən zəngin ölkələrdəki imkanları immiqrantlar
üçün xarici faktor kimi qeyd edə bilərik. BƏƏ və Küveytdə yüksək gəlirli iş imkanlarından Cənubi
Asiya və Filippindən gələn 1 milyondan çox xarici işçi yararlanır.
Miqrasiyanı səbəblərinə görə könüllü və məcburi kimi də iki istiqamətə ayıra bilərik. Əksərən
miqrasiya könüllü formada həyata keçirilir. Məcburi miqrasiyada isə köç insanların sağ qalmaq
üçün yeganə çıxış yoludur yaxud da digərləri tərəfindən güclə məcbur edilir. Məcburi miqrasiyaya
Afrikadan məcburi qul köçünü, Britaniyada məhkumların 18-ci əsrdə Şimali Amerikaya, 19-cu əsrdə
Avstraliyaya sürgününü nümunə göstərə bilərik. 1980-ci illərdə Nikaraqua və Salvadordakı
vətəndaş müharibəsi səbəbindən yüzminlərlə insanın ABŞ-a, günümüzdə Suriyadan milyonlarla
insanın Türkiyəyə və Avropaya mühacirətini məcburi miqrasiya nümunələri kimi qeyd edə bilərik.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
10
Miqrasiyanın iqtisadiyyatı
Şəkil 2. Miqrasiya ilə bağlı neo-klassik nəzəriyyəni ifadə edən qrafik təsvir
Şəkil 1-də inkişaf etmiş və inkişaf etməkdə olan ölkələr üçün miqrasiyanın iqtisadi səbəbləri və
nəticələri təsvir edilmişdir. Burada Meksika (B) inkişaf etməkdə olan ölkələri, ABŞ (A) işə inkişaf
etmiş ölkələri təmsil edir. Beləliklə Meksika əmək bazarında əmək tələbi və əmək təklifinin
kəsişməsindən yaranan əmək haqqı səviyyəsi, ABŞ-dakı eyni yolla yaranan əmək haqqı
səviyyəsindən aşağıdır. Nəticədə Meksika işçilər ABŞ-a daha yüksək əmək haqqı əldə etmək üçün
köç edirlər. Bu Meksikada əmək təklifinin azalmasına, ABŞ-da isə çoxalmasına səbəb olur.
Meksikada əmək təklifinin azalması nəticəsində əmək haqqılar yüksəlir, ABŞ-da isə miqrasiya
nəticəsində əmək təklifi artdığından əmək haqqı səviyyəsi aşağı düşür.
Miqrasiyanın bu neo-klassik nəzəriyyəsi qeyd edilən formada dünya üzərində əmək haqqı
bərabərsizliyinin azalacağını güman edir. Yəni inkişaf etməkdə olan ölkələrdən edilən miqrasiya o
ölkələrdə əmək təklifini azalaraq əmək haqqıları yüksəldəcək. İnkişaf etmiş ölkələrdə isə miqrasiya
nəticəsində əmək təklifi artıdığından əmək haqqıların səviyyəsi azalacaqdır. Nəticədə hər iki bölgə
arasında əmək haqqı səviyyəsi yaxınlaşacaqdır.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
11
Lakin real dünyada bunlar əsasən baş vermir. Çünki, real dünyada neo-klassik nəzəriyyənin fərz
etdiyi kimi əməyin mütləq azad hərəkəti və informasiya tamlığı yoxdur. İnkişaf etməkdə olan
ölkələrdə heç də hamı inkişaf etmiş ölkələrdəki iş və gəlir imkanlarından xəbərdar deyil. Heç də
hamı inkişaf etməkdə olan ölkələrdə iş əldə etmək üçün olan tələblərdən xəbərdar deyil. Bu
baxımdan neo-klassik nəzəriyyənin fərz etdiyi informasiya tamlığı mövcud deyil.
Eyni zamanda, mədəni fərqlilik və bunun nəticəsində ortaya çıxan “mədəni şok”, dil fərqliliyi
miqrasiyanı məhdudlaşdıran amillərdəndir. Bu təbii barierlərlə yanaşı, siyasi iradənin də müəyyən
etdiyi miqrasiya məhdudiyyətləri mövcuddur. Bu səbəblərdən neoklassik nəzəriyyənin
proqnozlaşdırdığı kimi miqrasiya dünya üzərində əmək haqqı səviyyəsini bərabərləşdirmir. Buna
misal kimi, inkişaf etmiş Avropa, Şimali Amerika ölkələrindəki adam başına düşən gəlirin inkişaf
etməkdə olan ölkələrdəkindən ciddi şəkildə fərqləndiyini göstərmək olar.
Miqrasiyanın nəticələri
Miqrasiya ölkələrdə demoqrafik mənzərəni dəyişdirir. Miqrasiya nəticəsində bəzi ölkələrdə əhali
sayı azalır, bəzilərində artır. Bəzi ölkələrdə orta yaş həddinin, ölüm və doğum səviyyəsinin
dəyişməsinə təsir göstərir.
İmmiqrasiya nəticəsində sosial konkfliklət ortaya çıxa bilər. 1840-cı illərdə ABŞ-dakı ilk katoliklər
olan irlandlar Boston və Nyu-Yorka köçərkən sosial qarşıdurmalar baş qaldırmışdı. İmmiqrantlar
bəzən rasist və ksenofob cərəyanların hücumlarına məruz qala bilirlər. Həmin cərəyanlar
ölkələrindəki iqtisadi problemlərin səbəbkarı kimi immiqrantları göstərirlər. Müasir dövrdə də
dünya maliyyə böhranının doğurduğu iqtisadi çətinliklər fonunda bəzi ölkələrdəki ifrat sağ və
millətçi qruplaşmalar kasıb ölkələrdən gələn miqrantları işsizliyin, aşağı əmək haqqının və digər
problemlərin səbəbkarları kimi təqdim edirlər.
Miqrasiyanın iqtisadi nəticələri isə fərqli ola bilər. Xırda istisnalarla, miqrantlar getdikləri ölkələrin
iqtisadiyyatlarına müsbət tövhə verirlər. 1960-70-ci illərdə Türkiyə və Yuqoslaviyadan olan
immiqrantlar Almaniyanın iqtisadi həyatına önəmli tövhə vermişlər. Eyni zamanda, ABŞ-dakı
meksikalı miqrantların da Texas və Kaliforniyada kənd təsərrüfatı sahəsində, xidmət sahəsində
önəmli müsbət xidmətləri var.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
12
Emiqrasiya (bir ölkədən əhali köçü) isə bəzən işçi təklifini azaldaraq yoxsulluq səviyyəsinin
azalmasına təsir göstərə bilər. 1950 və 60-cı illərdə Yamayka və Puerto-Rikodan olan miqrasiya
həmin ölkələrdəki yoxsulluq səviyyəsinin qismən azalmasına təsir göstərmişdir. Lakin, emiqrasiya
iqtisadiyyata həm də mənfi təsir göstərə bilər. “Beyin axını”- ölkədən bacarıqlı və savadlı
mütəxxəsislərin, işçilərin axını həmin ölkədəki iqtisadi problemləri daha da dərinləşdirə bilər.
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
13
ƏSAS ANLAYIŞLAR
• körpə bumu (baby boom)
• doğum səviyyəsi (birth rate)
• ölüm səviyyəsi (death rate)
• demoqrafik keçid (demographic transition)
• azalan marjinal məhsuldarlıq (diminishing marginal returns)
• ikiqat zaman (doubling time)
• uşaq ölümü səviyyəsi (infant mortality rate)
• iş qüvvəsi (labor force)
• əmək miqrasiyası nəzəriyyəsi (labor migration theory)
• İqtisadi Artımın Limitləri (Limits to Growth)
• Maltusçululuq (Malthusianism)
• miqrasiya (migration)
• təbii artım səviyyəsi (natural growth rate – NGR)
• mənfi əhali artımı (negative population growth)
• Neo-maltusçuluq (neo-Malthusianism)
• xalis miqrasiya səviyyəsi (net migration rate - NMR)
• əhali sıxlığı (population density)
• əhali pramidası (population pyramid)
• təkanverici və çəkici amillər (push-and-pull factors)
• məcmu doğum səviyyəsi (total fertility rate)
• sıfır əhali artımı (zero population growth)
Beyn
əlxalq İqtisadiyyat kafedrası
“THE WORLD ECONOMY: Geography, Business, Development”
Frederick P. Stutz, Barney Warf, Sixth Edition, Pearson, 2012
14
MÜZAKİRƏ ÜÇÜN SUALLAR
1. Dünya əhalisinin coğrafi bölgüsünü qısa şərh edin.
2. Əhalinin mütləq artımı və ölüm səviyyəsini açıqlayın.
3. Əhali artımının 4 başlıca komponentinin riyazi açıqlaması nədir?
4. Nə üçün Maltus gələcəklə bağlı pessimist olmuşdur?
5. Neo-Maltusçuluğun Maltusçuluqdan fərqli və oxşar cəhətləri hansılardır?
6. Demoqrafik keçidin 4 başlıca mərhələsi hansıdır? Hər birinə nümunə göstərin.
7. Məcmu doğum səviyyəsinin dünya xəritəsi nəyi izah edir?
8. Ölüm səviyyəsini yalnız doktorlar azaldırmı?
9. ABŞ-da ölümlərin başlıca səbəbləri hansılardır?
10. Nə üçün ən yoxsul ölkələr əhalisi ən sürətlə artan ölkələrdir?
11. Əhali pramidası nədir və inkişaf etmiş ölkələrdə əhali pramidası inkişaf etməkdə olan
ölkələrdəkindən necə fərqlənir?
12. Beynəlxalq miqrasiyanın başlıca səbəblərini göstərin.
13. Beynəlxalq miqrasiyanın bəzi nəticələri hansılardır?
14. XXI əsrdə harada əhali daha çox artacaq və nə üçün?
15. ABŞ-da immiqrasiyanın 2 ən üzün dövrü nə vaxt olmuşdur?
Dostları ilə paylaş: |