Cilt / Volume sayı / Issue Nisan / April 2017 Sayfa / Pages 5-48
Yüklə 272,28 Kb. Pdf görüntüsü
|
Ali Fehmi Ünal | Bilçin Tak Meydan Yönetim ve Organizasyon Araştırmaları Dergisi | Journal of Management & Organization Studies 42 Bir diğer kısıt ise atomistik uyumun birey düzeyinde ölçüldüğü ikinci araş- tırmada ideal ve gerçek örgüt kültürünü ölçen ifadelerin soru formunda tüm de- nekler için aynı sırada yer almış olmasından kaynaklanmaktadır. Bu çalışmada deneklerin önce ideal ve daha sonra da mevcut örgütün kültürünü değerlendir- meleri istenmiştir. Gelecek çalışmalarda ideal ve mevcut örgütün kültürünü ölçen ölçeklerinin soru kağıdı üzerindeki yerlerinin örneklemin bir kısmı için farklılaş- tırılması önerilebilir. Son olarak, polinomiyal regresyon modelinde ideal örgüt, mevcut örgüt, bunların etkileşimi ve doğrusal olmayan ilişkilerinin de test edilebilmesi için bu değişkenlerin karelerinin de modele katılması gerekmektedir. Değişkenler arasın- daki ilişkilerin polinomiyal regresyon ile incelendiği ikinci araştırmada örneklem büyüklüğünün sınırlı olması (n = 93) , değişken sayısının ise göreli olarak fazla olması değişkenler arasında bir ilişki olsa dahi bunun istatistiksel olarak tespit edilebilmesi olasılığını düşürmüştür (Tip-II hata). Bu kısıta rağmen mevcut veri seti ile hem ideal ve mevcut örgütün, hem de bu iki değişkenin etkileşiminin etki- sini tespit etmek mümkün olmuştur. İlerideki çalışmaların örneklem büyüklüğü- nü belirlerken polinomiyal regresyon yöntemi için gerekli olan değişken sayısını dikkate almaları faydalı olacaktır.
Aiken, L.S. ve West, S.G. 1991. Multipleregression: Testing and interpreting interactions . Newbury Park: Sage. Andrews, M. C. ve Kacmar, K.M. 2001. Discriminating among organizational politics, justice, and support. Journal of Organizational Behavior, 22(4): 347-366. Bacharach, S.B. 1989. Organizational theories: Some criteria for evaluation. Academy of
, 14(4): 496-515. Bliese, P. D. 2000. Within-group agreement, non-independence, and reliability: Implications for data aggregation and analysis. In K. J. Klein ve S. W. Kozlowski (Eds.), Multilevel theory, research, and methods in organizations: 349-381. San Francisco: Jossey-Bass. Block., J. 1961. The Q-sort method in personality assessment and psychiatric research, Charles C Thomas Publisher, Illinois, U.S.A. Cable D.M. ve Edwards J.R. 2004. Complementary and Supplementary Fit: A Theoretical and Empirical Integration. Journal of Applied Psychology, 89(5):822-834. Davranış Araştırmalarında Kuram, Ölçüm ve Analiz Yöntemi Birlikteliğinin Önemi: Birey-Örgüt Uyumu Üzerine Ampirik Bir Çalışma Cilt / Volume 2 Sayı / Issue 1 Nisan / April 2017 43 Cable, D.M. ve Judge, T.A. 1995. The role of person-organization fit in organizational selection decisions (CAHRS Working Paper #95-07). Ithaca, NY. Cable, D.M., ve Judge, T.A. 1996. Person–organization fit, job choice decisions, and organizational entry. Organizational Behavior and Human Decision Processes , 67(3): 294-311. Cable, D.M. ve Judge T.A. 1997. Interviewer’s perceptions of person-organization fit and organizational selection decision. Journal of Applied Psychology, 82(4): 546-561. Cable, D. M. ve DeRue D.S. 2002. the convergent and discriminant validity of subjective fit perceptions. Journal of Applied Psychology, 87(5): 875–884. Caldwell, D. F., O’Reilly, C. A. 1990. Measuring person–job fit using a profile comparison process. Journal of Applied Psychology, 75 (6): 648-657 Chan, D. 1998. Functional relations among constructs in the same content domain at different levels of analysis: A typology of composition models. Journal of Applied Psychology , 83(2): 234-246. Chatman, J.A. 1989. Improving interactional organizational research: A model of person- organization fit. Academy of Management Review, 14(3): 333-349. Chatman, J. A. 1991. Matching people and organizations: Selection and socialization in public accounting firms. Administrative Science Quarterly, 36(3): 459-484. Chen, C.C., Ünal, A. F., Leung, K. ve Xin, K.R. 2016. Group harmony in the workplace: Conception, measurement, and validation. Asia Pacific Journal of Management , 33(4): 903-934. Cording, M., Christmann, P. ve Weigelt, C. 2010. Measuring theoretically complex constructs: The case of acquisition performance. Strategic Organization, 8(1): 11- 41. Daft, R. L. 1985. Why I recommended that your manuscript be rejected and what you can do about it. In L. L. Cummings & P. J. Frost (Eds.), Publishing in the organizational sciences : 164-182. Thousand Oaks, CA: Sage. Denzin, N. K. ve Lincoln, Y. S. 1994. Handbook of qualitative research. Sage publications, Inc. Edwards, J.R. 1993 The problems with the use of profile similarity ındices in the congruence in organizational research. Personnel Psychology, 46: 641-665 Edwards J.R. ve Parry, M.E. 1993. On the use of polynomial regression equations as an alternative to difference scores in organizational research. Academy of Management Journal , 36(6): 1577-1613. Edwards, J.R. ve Van Harrison, R., 1993. Job demands and worker health: Three- dimensional reexamination of the relationship between person-environment fit and strain. Journal of Applied Psychology, 78(4): 628-648.
Ali Fehmi Ünal | Bilçin Tak Meydan Yönetim ve Organizasyon Araştırmaları Dergisi | Journal of Management & Organization Studies 44 Edwards, J.R. 1994. Regression analysis as an alternative to difference scores. Journal of Management , 20(3): 683-689. Edwards, J.R. 1996. An examination of competing versions of the person-environment fit approach to stress. Academy of Management Journal, 39(2): 292-339. Edwards., J.R. 2001. Ten difference score myths. Organizational Research Methods, 4(3): 265-287 Edwards, J. R. 2002. Alternatives to difference scores: Polynomial regression analysis and response surface methodology. In F. Drasgow & N. W. Schmitt (Eds.), Advances in Measurement And Data Analysis (pp. 350-400). San Francisco: Jossey-Bass. Edwards, J. R., Cable, D. M., Williamson, I. O., Lambert, L. S. ve Shipp, A. J. 2006. The phenomenology of fit: linking the person and environment to the subjective experience of person-environment fit. Journal of Applied Psychology, 91(4): 802. Edwards., J.R. ve Bagozzi, R.P. 2000. On the nature and direction of relationships between constructs and measures, psychological methods. The American Psychological
, 5(2): 155-174. Gray, D. E. 2013. Doing research in the real world. Sage. Guba, E.G. ve Lincoln, Y.S. 1994. Competing paradigms in qualitative research. In N.K. Denzin & Y.S. Lincoln (Eds.), Handbook of qualitative research: 105-117. Thousand Oaks, CA: Sage. Hirsch, P.M. ve Levin, D.Z. 1999. Umbrella advocates versus validity police: A life-cycle model. Organization Science, 10(2):199-212. James, L.R., Demaree, R.G. ve Wolf, G. 1984. Estimating within-group interrater reliability with and without response bias. Journal of Applied Psychology, 69(1): 85-98. MacKenzie, S.B. ve Podsakoff, P.M., 2012. Common method bias in marketing: causes, mechanisms, and procedural remedies. Journal of Retailing, 88(4):542-555. Maden, C. 2010. Person-environment fit, social exchange relationships, and employee outcomes in organizations. Unpublished doctoral dissertation, Boğaziçi University, Istanbul, Turkey. Maden, C. ve Kabasakal, H. 2014. The simultaneous effects of fit with organizations, jobs and supervisors on major employee outcomes in Turkish banks: Does organizational support matter?. The International Journal of Human Resource
, 25(3): 341-366. Meglino, B.M. ve Ravlin, E.C., 1998. Individual values in organizations: Concepts, controversies, and research. Journal of Management, 24(3): 351-389. Meyer, J.P., Hecht, T.D., Gill, H. ve Toplonytsky, L. 2010. Person–organization (culture) fit and employee commitment under conditions of organizational change: A longitudinal study. Journal of Vocational Behavior, 76(3): 458-473.
Davranış Araştırmalarında Kuram, Ölçüm ve Analiz Yöntemi Birlikteliğinin Önemi: Birey-Örgüt Uyumu Üzerine Ampirik Bir Çalışma Cilt / Volume 2 Sayı / Issue 1 Nisan / April 2017 45 Klein, K.J. ve Kozlowski, S.W. 2000. From micro to meso: Critical steps in conceptualizing and conducting multilevel research. Organizational Research Methods, 3(3): 211- 236.
Kristof, A.L. 1996. Person‐organization fit: An integrative review of its conceptualizations, measurement, and implications. Personnel Psychology, 49(1): 1-49. Kristof‐Brown, A.L., Zimmerman, R.D. ve Johnson, E.C. 2005. Consequences of individuals’ fit at work: a meta‐analysis of person–job, person–organization, person– group, and person–supervisor fit. Personnel Psychology, 58(2), 281-342. Kristof‐Brown, A.L. 2000. Perceived applicant fit: Distinguishing between recruiters’ perceptions of person‐job and person‐organization fit. Personnel Psychology, 53(3), 643-671. Khun, T.S., 2003. Bilimsel devrimlerin yapısı, Alan Yayıncılık, 6. Baskı,İstanbul McFarlin, D. B. ve Sweeney, P. D. 1992. Research notes. Distributive and procedural justice as predictors of satisfaction with personal and organizational outcomes. Academy of
, 35(3): 626-637. McGrath, J.E. 1981. Dilemmatics: The study of research choices and dilemmas. American
, 25(2): 179-210. Muchinsky, H.A. ve Monahan, C.J. 1987. What is person–environment congruence? supplementary versus complementary models of fit. Journal of Vocational Behavior , 31: 268–77. O’Reilly III, Charles A., Chatman, Jennifer A. ve Caldwell, David F. 1991. People and organizational culture: A profile comparison approach to assessing person organization fit. Academy of Management Journal, 34(3): 467-516. Özen, Ş. 2002. Türkiye’deki örgütler/yönetim araştırmalarında törensel görgülcülük sorunu. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2): 5-31. Pfeffer, J. 1993. Barriers to the advance of organizational science: Paradigm development as a dependent variable. Academy of Management Review, 18(4): 599-620. Piasentin., K.A. ve Chapman, D.S. 2006. Subjective person–organization fit: Bridging the gap between conceptualization and measurement. Journal of Vocational
, 69: 202-221. Podsakoff, P.M. ve Organ, D.W. 1986. Self-reports in organizational research: Problems and prospects. Journal of Management, 12(4): 531-544. Podsakoff, P.M., MacKenzie, S.B., Lee, J.Y. and Podsakoff, N.P., 2003. Common method biases in behavioral research: a critical review of the literature and recommended remedies. Journal Of Applied Psychology, 88(5): 879-903.
Ali Fehmi Ünal | Bilçin Tak Meydan Yönetim ve Organizasyon Araştırmaları Dergisi | Journal of Management & Organization Studies 46 Saraç, M. ve Tak Meydan, B. 2014. Person organization fit approach to recruitment and selection process differences in outcomes between white and blue-collard employees , 29th Workshop On Strategic Human Resource Management, Fransa. Saraç, M. ve Tak Meydan, B. 2013. Birey Örgüt Uyumunun Bireysel Düzeydeki
1. Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı, Sakarya. Sutton, R.I. ve Staw, B.M. (1995). What theory is not. Administrative Science Quarterly , 40(3): 371-384. Tak, B. 2009. Reconceptualization of Organizational Identification Construct:
International Academy of Management and Business, Proceedings of the IAMB 2009 Fall Conference (ISSN 1949-9108). Tak, B. ve Çiftçioğlu A. 2008. Mesleki bağlılık ile çalışanların örgütte kalma niyeti arasındaki ilişkiyi incelemeye yönelik görgül bir çalışma. Ankara Üniversitesi
, 63(4), 156-178. Tisak, J. ve Smith, C. S. 1994. Defending and extending difference score methods.
, 20: 675-682. Uçanok B. ve Karabatı, S. 2013. The effects of work values, work-value congruence and work centrality on organizational citizenship behavior: Evidence from Turkish SMES. Human Resource Development Quarterly, 24(1): 89-129. Ünal, A. F., Warren, D. E. ve Chen, C. C., 2012. The normative foundations of unethical supervision in organizations. Journal of Business Ethics, 107(1): 5-19. Üsdiken, B. 2002. Tarihsel bir bakışla bilim-yönetim birlikteliği. Yönetim Araştırmaları Dergisi , 2(2): 127-154. Yıldırım, E. 2002. “Cogito ergo sum”dan “vivo ergo sum”a örgütsel analiz. Yönetim
, 2(2).
Davranış Araştırmalarında Kuram, Ölçüm ve Analiz Yöntemi Birlikteliğinin Önemi: Birey-Örgüt Uyumu Üzerine Ampirik Bir Çalışma Cilt / Volume 2 Sayı / Issue 1 Nisan / April 2017 47
Tablo 8 : Farklı Ölçüm ve Analiz Yaklaşımları İle Elde Edilen Uyum Değişkenlerinin Bağımlı Değişkenler Üzerindeki Etkilerinin Karşılaştırılması a Analizlere dahil edilen uyum değişkenleri Örgütsel Özdeşleşme Örgütsel Vatandaşlık Örgütten Ayrılma Niyeti 1. Araştırma 2. Araştırma 1. Araştırma 2. Araştırma
: Uyum-korelasyon iad iad iad iad Fark Yöntemi:
Uyum-fark Negatif iad Negatif
iad Fark Yöntemi : Uyum-mutlak fark - Negatif
- Pozitif
Polinomiyal regresyon yöntemi: İdeal örgüt - Pozitif
- iad Polinomiyal regresyon yöntemi : Mevcut örgüt - Pozitif
- Negatif
Polinomiyal regresyon yöntemi : Birey x örgüt -
- Negatif Polinomiyal regresyon yöntemi : Birey²
- iad -
Polinomiyal regresyon yöntemi : Örgüt²
- iad -
Moleküler Uyum iad -
-
- Pozitif Negatif a
Yüklə 272,28 Kb. Dostları ilə paylaş:
|