BiSMİllahir-rəhmanir-rəHİM
Yüklə 1,27 Mb.
|
|
Namazın qılaraq Rəsuli–əkrəm Ən yüksək bir yerdə dayandı Həzrət Yeni müsəlmanlar edirdi beyət Əvvəl beyətlərin etdi kişilər Qadınlar beyətin belə dedilər: – Allaha bir şərik qoşmarıq artıq Qız uşaqlarını qırmayacağıq. Oğurluq ya zina etməyəcəyik İftira böhtandan çəkinəcəyik. Haqq olan hər şeydə Peyğəmbərə düz Olacağıq ona itaətdə biz. Səadət fəlakət zamanlarda da Sadiq qalacağıq ona darda da. Hind də beyət edib evə qayıtmış Bütlərin sındırıb eylədi qarğış: – Heyflər olsun ki indiyə qədər Aldanmışıq sizə biz qureyşilər. Peyğəmbər heç kimə bəsləmirdi kin Şəxsi ədavət də etmədi yəqin. Başda Hind olmaqla düşmənlərini Həmzəni öldürən Həbəş Vəhşini İslama ən qəddar düşmən olanlar Hamısı ümumi əfv oldu nə var. Onlarla xoş rəftar edir Peyğəmbər Onun əxlaqını yüksək görənlər Tərəddüd etmədən olur müsəlman. Sayları gün–gündən artır bu zaman Allahın varlığın kim edirdi dərk Bütləri sındırıb eləyirdi tərk. Evdəki bütlərin öz əllərilə Çırparaq edirlər giləbəgilə. Peyğəmbər on beş gün Məkkədə qaldı Xalqa islam dinin o başa saldı. Həzrətin əmrilə gedən adamlar Bütlərin hamısın sındırıb yıxar. Məkkə ətrafında Lat Üzza Mənat Ərəblər bunları etmiş ziyarət Lat bütü Taifdə Üzza Nahlədə Mənat yerləşirdi Küdey tərəfdə. Ovsla Xəzrəcin allahı Mənat Bu büt yonulmamış daşdan ibarət. Məkkəyə gələnlər ora baş çəkər Ehrama girərək ziyarət edər. Xalid ibni Valid Nahlədə ikən Üzza bütün vurub yıxır yerindən. Oradan yollanıb Cəzimə getdi Onları islama o dəvət etdi. Qəbilə Xalidi gördüyü zaman Silaha əl atdı Xalid durmadan Onlardan öldürdü bir neçə nəfər. Rəsuli–əkrəmə çatdıqda xəbər Həzrəti əlini göndərdi ora Ölənlərin haqqın verdi onlara. Müsəlmanlar əldə etmişdi zəfər Allaha həmd–səna eləyirdilər. Fəth etmiş Məkkəyi–mükərrəməni Hamısı ziyarət etmiş Kəbəni. Bir sevinc içində onlar bəxtiyar Böyük bir arzuya qovuşmuşdular. On beş gün keçmişdi Məkkə fəthindən Acı xəbər çatdı bir neçəsindən Məkkəyə yaxın bir yerdə yaşayan Bütlərə qəlbləri bağlanmış olan Havazin adında bir tayfa yaşar Bütlərin haqqında eşidib coşar: – Mühəmməd Məkkəyə gələndən bəri Müsəlmanlar qırıb çatır bütləri. Özlərinə növbə çatana qədər İyirmi minədək toplamış əsgər. Kömək etmək üçün öz şirk dostuna Səqif qəbiləsi qoşuldu ona. Üç–dörd qəbilədən yığılan ordu Əlverişli yerdə pusquda durdu. Həzrəti Peyğəmbər bunu eşidər On iki minədək yığıldı əsgər. Onlardan iki min məkkəli oldu Bütpərəstlərdən də ona qoşuldu. Hüneynə çatdılar başda Peyğəmbər Düşmən hiyləsindən xəbərsizdilər Sabahın dan yeri sökülən zaman Keçərkən keçidin dar boğazından Hər iki tərəfə düzülən düşmən Onları dövrəyə aldılar birdən. İslam ordusuna göydən ox yağar Əsgərlər bir anlıq çaşıb qaldılar. Mühasirə yeri dar olduğundan Sərbəst döyüşməyə yox idi imkan. Yalnış hədəfə də atanlar oldu Geriyə qaçmağa səbəb oldu bu. Əsas səbəblərdən biri budur ki Ordunun tərkibi yekcins deyildi. Yenicə islamı qəbul edənlər Ürəksiz döyüşür onlar bir təhər. Hətta müşrik vardı yetmişə qədər Sanki bunlar bir növ cəsus idilər. Odur ki pozğunluq baş verdi bu an Geriyə qaçırlar qorxularından. Necə ki əsgərlər geriyə döndü Əbu Süfyan bunu görüb öyündü: – Bu qaçışın önü dənizə qədər Bunun qarşısını kim ala bilər? Mənalı gülüşlə şadyana deyir Təlha oğlu Osman dərhal sevinir: – Bu gün Mühəmməddən aldım intiqam. Əlavə eləyir bir başqa adam: – Bax bu gün necə də sehr pozuldu İslam əsgərləri didərgin oldu. Qarışıq bir səhnə təcəssüm edir Vəziyyət doğrudan çox çətinləşir. Əsgərlər qaçırdı hərə bir yana Həzrəti Peyğəmbər çıxdı meydana. İstəyir dəvəsin irəli sürsün Düşmənin qabağın saxlamaq üçün. Bunu görən kimi əmisi Abbas: – Bu ki təhlükədir belə yaramaz Deyərək gur səslə qışqırdı bar–bar: And içib söz verən ey mühacirlər Qayıdın geriyə görmürsüz məgər. Mühəmməd burdadır hey səsləyirdi Abbasın gur səsi cingildəyirdi. Çağırış onlara verdi cəsarət Hamısı geriyə etdi hərəkət. Dərin bir qəflətdən ayılan zaman Hücuma keçdilər hərə bir yandan. Ənsar mühacirlər qılınc çəkdilər Dinsizlər qorxudan oldu dərbədər. Qarşılarındakı yalın qılınclar Havanı yararaq parladı par–par. Düşmən bu hücuma tab gətirmədən Geri çəkildilər vaxt itirmədən. Onlar bu dönüşü anlamadılar İslam əsgərləri qızışıb coşar: – Haydı Xəzrəclilər haydı ey ənsar Haydı mühacirlər! deyib qışqırar. Həzrət görən kimi bu mənzərəni İslamın ordusu qovur düşməni: – Bax indi gör necə isindi ocaq Düşmənlər içinə düşüb qaça–qaç. Bir ovuc çınqıl daş alaraq yerdən Düşmən arxasınca tulladı birdən. Havazinlər qaçır geri baxmadan Müsəlmanlar hücum edir arxadan. Arvad–uşaqların buraxıb qaçar “Şirin canlarını” aparırdılar. Müsəlmanlar yenə qazanır zəfər Heç bir döyüşlərdə indiyə qədər Qiymətli qənimət ələ keçməmiş Dəvə qoyun vardı bir xeyli gümüş. Necə ki düşməni təslim etdilər Havazin rəisi Malik hiyləgər Taifə qaçmağa tapmışdı imkan. Onunla birləşən Səqif bu zaman Öz qalalarına qorxaraq girir Möhkəm qapılara qıfıl keçirir. Şirkin son yuvası burdadır indi Onu da dağıtmaq lazım bilindi. Müşrikləri təslim etsinlər deyə Taifi aldılar mühasirəyə Müsəlmanlar hər növ tədbir gördülər Ərəblər görməmiş o dövrə qədər Qalanı deşməyə getdi mancanaq Bundan da bir fayda olmadı ancaq. Aramsız hücumlar oldu dalbadal Onlar müqavimət göstərir dərhal Oxların ucunda alovlar atır Taxta mancanaqı vurub yandırır. İçəriyə girmək olmadı mümkün Haram aylara da qalmışdı az gün. Bu aylar hamıya verir bir əsas Mühasirəni çox saxlamaq olmaz. Çünki taiflilər görüb ehtiyat İçəriyə yığıb hər ləvazimat. Onlar bu qalada yatdı tülkütək Çıxmaları üçün gözləmək gərək. Çox uzun müddətə ərzaqları var Çətin bu tezliklə təslim olsunlar. Mühasirə çəkdi bir aya qədər Bu işdən əl çəkib geri döndülər. Ciranəyə tərəf onlar gedərkən Havazin tayfası onu görərkən Ağsaqqallar gəlir bir neçə nəfər Rəsuli–əkrəmdən xahiş edirlər Onları islama qəbul eyləsin Geriyə qaytarsın həm əhli–beytin. Peyğəmbər onların qəlbin etdi şad Bütün əsirləri eylədi azad. Əsirlər içində bir qadın bu dəm Soruşur: – Hardadır Rəsuli–əkrəm? Peyğəmbər tanıdı onu görəntək. Süd bacısı Şeyma yaxın gələrək Həzrət hörmət edib tutdu hal–əhval Əbası üstündə oturtdu dərhal. Uşaqlıq illərin xatırladılar Yamaclarda necə qaçıb oynayar. Həzrəti bir anlıq qəmləndirdi bu Həliməni əri Harisi sordu. Şeyma doluxsunub gözlərin silir: – Rəhmətə gediblər söyləyə bilir Peyğəmbər məhəbbət göstərdi ona Bir neçə baş qoyun pay verdi ona. Əsirlikdən azad edəntək onu Obasına tərəf tutdu yolunu. Peyğəmbər Malikə göndərdi xəbər Gəlib o müsəlman olarsa əgər Əmlakı özünə veriləcəkdir Ailəsi azad ediləcəkdir. Malik bu xəbəri eşidən zaman. Səqifilərdən o xəlvət durmadan Atına minərək yola düzəldi Rəsuli–əkrəmin yanına gəldi. Təslim olduğunu elədi elan Şəhadət verərək oldu müsəlman. Özünə verdilər malın–dövlətin Əhli–əyalını bütün sərvətin. Sonra da göstəriş verdi Peyğəmbər Üstəlik yüz dəvə bəxşiş verdilər. Belə bir ürəyə sahib hünərdi Şirinliklə dinə dəvət edərdi. İnsanlara qəti zor işlətmədən Heç bir qəbiləyə minnət etmədən Müsəlmançılığa edərdi dəvət Bir Haqq tanıyırdı o da ədalət. Alınan qənimət bölünən zaman “Beytülmala” xums ayrıldı ondan. Bərabər bölündü yerdə qalanlar Hərəyə dörd dəvə düşdü qırx davar. Həzrət tərəfindən qureyşililər Qənimət alanda fərqlənmişdilər. Xumsun hesabına əbu Sufyana On nəfər ağsaqqal əşrəf olana Yüz dəvə hədiyyə verdi Peyğəmbər. Odur ki ənsarlar gileyləndilər: – Hünər göstərməyən bu insanlara Bizdən çox qənimət verdi onlara. Ənsarın fikrini hiss etmiş Həzrət: – Qureyşə sizdən çox verdim qənimət. Onlara verdiyim maldan ötrü siz Məndən nahaq yerə gileylənirsiz. Baxmadım dövlətə baxmadım vara Bu dünya malını verdim onlara. Baxın dəvələrin sürürlər çölə Mən isə qalmışam ənsarlar ilə. Deyərək onların gönlünü alır Mütəəssir olub hamı ağlayır: – Biz buna razıyıq ya Rəsulüllah! Sənə hər şey bəlli könüllər agah. Biz öz payımızdan razıyıq artıq Heç bir gileyimiz yoxdur azacıq. Razıyıq sən ilə bir yerdə olmaq Xeyirdə şərdə də birlikdə qalmaq. Səxavət sahibi olmuş Peyğəmbər Hər nəyin bu yolda verib sərf edər. Yeganə arzusu islamı yaymaq Bu dünya malından qaçardı uzaq. Ən qəddar düşmənin o edərdi əfv Qəlblərin çəkərdi islama tərəf. Bütün qənimətlər bölündü tamam. Rəsulüllah ilə əshabi–Kiram Yenidən Məkkəyə geri döndülər. Bir neçə gün keçdi sonra Peyğəmbər Qurani–kərimi təlim etməyə Müsəlmanlara düz yol öyrətməyə Layiq bildi Muaz ibni–Cəbəli Məkkə şəhərinə qoydurdu vali. Gəlib Mədinəyə yetişən zaman Razılıq etdilər böyük tanrıdan. Bütün döyüşlərdə indiyə qədər Qazanılmamışdı belə bir zəfər. Artıq islamiyyət vüsət alırdı Bütün cilvəsiylə parıldayırdı Əmin–amanlıq bir həyat quruldu Mədinə islamın mərkəzi oldu. Kəb adında məşhur bir şair vardı Rəsuli–əkrəmə həcv yazardı. Odur onun qanı halal edildi Ölümü haqqında fərman verildi. İslam sürət ilə yayılan zaman Qaçıb gizlənmişdi o qorxusundan. Kəbin bir qardaşı müsəlman idi Gəlib Peyğəmbərdən o əfv istədi. Həzrət keçir onun günahlarından Sonra da Kəb gəlib oldu müsəlman. Həzrəti mədh edən qəsidə dedi Həzrət qəsidəni bəyənmiş idi Yanında başqa şey olmadığından Əbasın hədiyyə verir bu zaman. Həmin qəsidəni tərif edirlər “Qəsidəyi–bürdə” adın verirlər. Həzrət heç bir kimə kin bəsləmirdi Müsəlman olanlar əfv edilirdi. Tayy qəbiləsindən xristianlar Müsəlmançılığa qarşı vuruşar. Məşhur səxavətli Hatəmin oğlu Adiy də başçıtək tutar bu yolu. Qəddar düşmən idi müsəlmanlara Peyğəmbər əlini göndərir ora. Əli vuruşmağa başlayan zaman Adiy Şam tərəfə qaçır qorxudan. Əli qəbilənin bütlərin qırar Ələ keçənləri əsir aparar. Mədinəyə gələn əsirlər ilə Hatəmin qızı da keçmişdi ələ. Rəsuli–əkrəmi gördüyü zaman Dedi: – Atam ölüb yaxınım olan Qardaşım da qaçdı yoxdur heç nəyim Azadlığım üçün fidyə ödəyim. Bir nicatım sənə sığınmaq ancaq Mərhəmətin ilə azad olunmaq. Səxavətli comərd olubdur atam Kasıblara yardım edərdi müdam. Heç bir tələbləri o rədd etmədən Malını pulunu verərdi həmən. Fağır–füqəraya daim əl tutar Əsir düşənləri gedib qurtarar Belə bir adamın qızıyam baxın. Peyğəmbər hörmətlə gələrək yaxın: – Atan insanpərvər bir adam idi Azaddır Hatəmin qızı! – söylədi. Allah mərhəmətli şəxsləri sevər Əvəzində qat–qat mükafat verər. Yol xərci verdilər həm də pal–paltar Qardaşı yanına yola saldılar. Bu qız Peyğəmbərin mərhəmətini Rəhmkarlığını fəzilətini Qardaşına bir–bir söyləyir nə var. Adiy dinlədikcə tez verir qərar Gedib Mədinəyə gətirsin iman. Həzrəti məsciddə gördüyü zaman Evinə aparır onu Peyğəmbər. Yerdə əyləşərək söhbət edirlər. Adiy sadə evə baxır maraqla Heç bir şey görməyir o təmtaraqla. Bu evin yox aşıb–daşan sərvəti Şahların evinə bənzəmir qəti. Onun rəftarından apaydın görür O adi adamlartək həyat sürür. Bu həyat tərzinə o olub heyran Dini qəbul edib oldu müsəlman. Həzrətin yanına adamlar gəlir Ya heyətlər ilə ya da ki bir–bir. Gələnlərlə söhbət edir Peyğəmbər İslamı gönüllü qəbul edirlər. İslamın günəşi ərəbistana Bütün cilvəsilə düşür hər yana. O nura can atan bütün ərəblər İrəli sürmədən heç bir tələblər Uzaq ölkələrdən axışıb gəlir İslamın şöhrəti artır yüksəlir. İslamın qüdrətin eşidən bilən Heyətlər gəlirdi hər bir tərəfdən. O biri tərəfdən Rəsuli–əkrəm Mürşidlər göndərir ətrafa bu dəm Məktub yazır ərəb rəislərinə Dəvət edir hamın müqəddəs dinə. Yəməndə Ommanda xristianlar Yəhudilər ilə qarışıq yaşar. Zərdüşt dinindən də olan var idi Bu xalqlar haqqında Peyğəmbər dedi: – Onları vergiyə bağlamaq gərək İslama girməyə məcbur etməmək. Bu icazə şirkə məxsus deyildir Əhli–kitablara aid edilir. Başqa adətlərə toxunulmadan Bu ildən sələm də oldu qadağan. Zəkat toplanırdı imkanlılardan Ondan kasıblara edilir ehsan. Bu işi görməyə məmurlar gedir İslam sür ət ilə inkişaf edir. Qaranlıq ruhları aydınladırdı Sərhədləri aşıb kamal tapırdı. İslamın günəşi parlayan zaman Həzrətə həyatda ən əziz olan İki qızlarından birin itirdi Qızı Zeynəbi də torpağa verdi. Ümm Külsüm ilə Ruqiyyə ondan Bir neçə il əvvəl köçmüş dünyadan. Peyğəmbərə hüzn verib uçdular Haqqın rəhmətinə tez qovuşdular. Zeynəbin həyatı faciəliydi O da Mədinəyə köç etməliydi. Müşriklər hicrətə mane oldular Onu dəvəsindən vurub saldılar. Hamilə halında Zeynəb o zaman Nizə zərbəsindən yıxıldığından Yazıq uşağını salmış qorxaraq Aldığı zərbədən qalmışdı axsaq. Qəm–qüssə çəkərək saraldı soldu Yataqlara düşən bir xəstə oldu. Onun əri müşrik olan zamanlar Ərindən ayrılıb evindən çıxar Zeynəb atasının yanına getmiş Əbul–As yığışıb Şama köç etmiş. Ticarət edirdi məkkəlilərlə Müsəlmanlar onu keçirər ələ Bütün mallarını əlindən almış O da Mədinəyə yolunu salmış Öz keçmiş ərinə Zeynəb lütf edir Alınmış malların ona verdirir. Əbul–As malların alır bu ara Minnətdarlıq edir müsəlmanlara. Məkkəyə gedərək bitirdi borcun Halallaşıb sonra yüksəkdən o gün: – Yox Allahdan başqa qeyri bir Allah! Mühəmməd həm quldur həm Rəsulüllah! Mən də haqq dininə gətirdim iman Deyib Mədinəyə dönmüş bu zaman. Ər–arvad yenidən bağlayır ilqar Mehribancasına yaşayırdılar. Zeynəbin mərəzi keçmədi heç cür Cavan yaşlarında dünyadan köçür. Peyğəmbər də həssas atalar kimi Qəlbində bir böyük dərdi var kimi Qızının dərdinə qəlbdən yanardı. O bütün qəmlərə şərik olardı Kənar məhəllədə olsa xəstələr Baş çəkib onlara sağlamlıq dilər. Yoxsullara yardım əli uzadar Hamının dərdinə ürəkdən yanar. O belə vəfalı bir insan olmuş Başqa dərdlərə də o yanan olmuş Məzlumlara qarşı ədalətliydi Qəlbi son dərəcə mərhəmətliydi. Hicrətin altıncı ilində artıq Bu haqda məlumat verdik azacıq. Misir hökmdarı hələ o zaman Məktubla bir yerdə o gözəl insan Həzrətə göndərmiş çoxlu hədiyyə Onların içində iki cariyə. Mariyə və Sirin qızların adı. Birinci Həzrətin oldu arvadı. Sirini hədiyyə etdi Həssana Şairtək çox hörmət edərdi ona. Mədinədən kənar bağlar içində Bir məşhur Aliyə məhəlləsində Mariyə üçün ev aldı orada Peyğəmbərə müjdə gətirdi o da. Bir oğlan övladı bəxş etdi ona İbrahim adını verdi oğluna. Əcdadı İbrahim Peyğəmbər olmuş Tovhidi yaymaqda o öndər olmuş. Ulu əcdadına eyləyib hörmət İbrahim adını qoymuşdu Həzrət. Yerə–göyə sığmır sevinci bu an Onu qucaqlayıb öpür doymadan Çünki Xədicədən sonra Peyğəmbər Özünə bir neçə almış zövcələr. Olmamışdı ona sevinc gətirən Yox idi nəslini davam etdirən. Bu uşaq sonuncu arzu ümidi Onun məhəbbəti ən uca idi. Sədəqə payladı o yoxsullara Süd anaları da tutdu bu ara. Uşağa edirlər xüsusi diqqət. Körpə balasını oynadır Həzrət. Ata məhəbbəti övlad sevgisi Oldu sevgilərin ən sevimlisi. İslamiyyət bütün ərəbistana Yayıldığı zaman o hər bir yana Şam tərəfdən gələn müsəlmanlardan Mədinəyə çatır xəbər bu zaman Bizans zəfər əldə etmiş İranda Fatehlik eşqinə düşmüş bu anda. Məhv etməkçin onlar islamiyyəti Bir yerə toplayıb gücü–qüvvəti. Ona tabe olan xristianlar Bizans ordusuna qoşulmuş nə var. Müsəlmanlar gəldi hiddətə bundan Hicazda bərk qıtlıq vardı o zaman. İstidən od tutub yanır hər tərəf Heyvanlar qırılıb olmuşdu tələf: Bəzisi istidən gileylənərək Orduya qoşulmaq istəməyərək Əssasız bəhanə uydurub deyər Onlara qoşulub tez münafiqlər: – İran üzərində qələbə çalmış Ətraf ölkələri qorxuya salmış Mühəmməd Bizansı nə hesab edir? Deyərək orduda qorxu törədir. Belə şaiyələr yayıb durdular Xalqın əl–ayağın soyudurdular. İslamın düşməni ikiüzlülər Hərbə qoşulmaqdan imtina edər. Hər cür maneçilik edir odur ki Səfərə hazırlıq ağır gedirdi. Ancaq qəlblərində iman olanlar Bu bəhanələrə məhəl qoymayar. Orduya qoşulur belində şəmşir Maddi fədakarlıq hünər göstərir. Əshabi–Kiramdan zəngin olanlar Əlində–ovcunda verdi hər nə var. Bəziləri minik heyvanlarını Qadınlar dar günçün qalanlarını Orduya gönüllü gətirib verər Vətənə məhəbbət hiss etdirirlər. Doğrudan havalar keçirdi isti Gedən yerləri də çox uzaq idi. Münafiqlər bunu bəhanə edir. – “Cəhənnəm atəşi daha istidir”. Onların yadına salaraq Həzrət “Tovbə” surəsindən dedi bir ayət. Peyğəmbər görmüşdü geniş hazırlıq Otuz min silahlı toplamış artıq. Ordu Mədinədən çıxmazdan qabaq Həzrəti əliyə: – Bu yol çox uzaq. Səfərə mən gedib gələnə qədər Sənin himayəndə qalacaq şəhər. Qoşun hərəkətə gəldiyi zaman Göy üzün almışdı qatı bir duman. Görkəmli tədbirdə gedirdi ordu İman sevgisindən qəlblər coşurdu. Münafiqlər o gün çıxanda yola Əksəri orduya qoşuldu zorla. İki gün çıxmışdı qoşun şəhərdən Əbdullah fikrini dəyişdi birdən. Tərəfdarlarıyla geri çəkildi Ordunu tərk edib şəhərə gəldi. Məqsədi bu idi müsəlmanların Arasında nifaq salsın onların. Çox az bir zamanda həmin fitnəkar Əlinin haqqında şayiə yayar. Həzrəti əliyə belə dedilər: – Əmisi oğlunu guya Peyğəmbər Arvad–uşaq üstə qoyub pasiban. Əli bu səbəbdən qalıb ordudan. Ya da ki istidən qorxuduğu üçün Cihaddan imtina edib büsbütün. Mühəmməd də onu istər–istəməz Yerində canişin qoyubdur əvəz. Əli eşidəntək hər işin atdı İki gün at qovub orduya çatdı. Gəlişin mənasın biləndə Həzrət Bir xeyli sükuta dalır nəhayət: – İkiüzlüdürlər həmin adamlar Hər fitnə–fəsada desən əl atar. Düşməni gözündən qaçırsan əgər Hər cürə iğtişaş nifaq törədər. Mən səni şəhərdə saxladım ki sən Məni bir vəzirtək əvəz edəsən. Harunun Musaya yaxınlığıtək Sən də mənə elə nisbətsən bişəkk. Peyğəmbər deyilsən bircə fərq budur. Mən bir yerə getsəm yerimdə otur. Sonra da işarə etdi bir ehkam Peyğəmbərlərin mən sonuncusuyam. Bununla onların söhbəti bitdi Əli Peyğəmbərdən razılıq etdi. Ata suvar oldu uçurmuş kimi Mədinə tərəfə uçdu quş kimi. Təbukə çatanda İslam ordusu Bizanslılar bundan qorxdu doğrusu. Onlar bu gəlişdən tutmuşdu xəbər Girib qalalarda gizlənmişdilər. Görəndə ki gəlir qüvvətli ordu Düşmən qüvvələri geriyə durdu. Bizansın qorxduğun gördüyü zaman Ətrafdakı bəylər tez tapıb imkan Həzrətin yanına elçitək girir Vergi ödəməyə razılıq verir. Xaçpərəstlərdən də elçilər gələr Onlarla bağlanır müqavilələr. Öz məzhəblərində qalsınlar deyə Razılıq verirlər vergi verməyə. Peyğəmbər döyüşsüz qazandı zəfər Müsəlmanlar geri dönmək istəyər. Bir çoxları dedi: – Gəldik buradək Bəlkə Şam tərəfə bir hucum edək. Peyğəmbərsə bunu qəbul etmədi Vəba xəstəliyi Şamda var idi: – “Vəba olan yerə girməyin xeyir”! Geriyə qayıtmaq əmrini verir. Ordu vuruşmadan döndüyü zaman Nə şəhid verdilər nə töküldü qan. Təbuk döyüşündən bir qədər qabaq Münafiq tərəflər əlbir olaraq Quba məscidinin ziddinə çıxar Mədinəyə yaxın bir yerdə onlar Özlərinə ayrı məscid tikdilər Altında zirzəmi düzəltmişdilər. Əslində bu məscid came deyildi Sui–qəsd cinayət yuvası idi “Onlar dildə iman gətirdi aşkar Ürəklərindəsə kafir oldular”. Peyğəmbər Təbukə edərkən səfər Münafiqlər ondan rica etdilər. Peyğəmbər məscidə yolun salaraq Bir dəfə orada namaz qılaraq İstifadəsinə versin icazə Gözəl xütbələrdən söyləsin bizə. Həzrət bu xahişi qəbul etmədi Onlara qəti rədd cavabı dedi. Bu səbəbdən onlar bağırdı bar–bar Hərbə gedənlərə qoşulmadılar. Təbuk döyüşündən dönəndə ordu Peyğəmbər uçurtdu həmin o yurdu. Münafiqlər bunu gördüyü zaman Sakit oturdular qorxularından. Doqquzuncu ili oldu hicrətin Sülh ili başladı islamiyyətin. Həzrəti Peyğəmbər başda dururdu Yeni ictimai həyat qururdu. Ətraf şəhərlərə valilər gedir Qurani–kərimdən oxu öyrədir. Həzrət valiləri göndərdiyi vaxt Onlara verirdi geniş təlimat: – Həlim münasibət xalqa göstərin Sualları izah eyləyin dərin. Çətinləşdirməyin asanlaşdırın Uzaqlaşdırmayın yaxınlışdırın. Tək olan Allaha dəvət eyləyin Mühəmmədi Onun Rəsulu deyin. Bunları tədricən qəbul edəntək Namaza da əməl etsinlər gərək. Allahın əmridir hər bir müsəlman Zəkat verməlidir qazandığından. Onların qəlblərin Tovhidə çəkin Dini ayinləri yaxşı öyrədin. Gedən mürşidlərə təkrarən deyir: – Yaxşı rəftar edin tövsiyə edir. Ətrafa valilər getdiyi zaman Mədinə də sevinc içində bu an İslamın nüfuzu artır günbəgün. Onun ətrafında birləşmək üçün Böyük heyətlərlə elçilər gəlir Müqəddəs islama qəbul edilir. Mədinəyə gələn Taif heyəti Qəbul eyləyərkən islamiyyəti İrəli sürürlər bəzi tələblər Onlara güzəştə gedir Peyğəmbər Zəkatdan cihaddan oldular kənar Yüklə 1,27 Mb. Dostları ilə paylaş:
|