BiSMİllahir-rəhmanir-rəHİM



Yüklə 1,27 Mb.
səhifə2/9
tarix21.06.2018
ölçüsü1,27 Mb.
#50045
1   2   3   4   5   6   7   8   9

Görkəmli yerlərin ziyarət etmiş.

Yaşı iyirmi üç olanda Həzrət

Müstəqil həyata keçdi nəhayət

Ticarət işində oldu çarvadar

Çoxları edərdi ona etibar.

Alqı–satqısında olmazdı qüsur

Əxlaqı dillərdə olmuşdu məşhur.

Düzlükdə paklıqda çıxarmışdı ad

İstərdi hamını görsün qəlbi şad.

Kindən yamanlıqdan riyadan uzaq

İyirmi beş yaşa çatdı bu sayaq.

Xədicə adında bir qadın vardı

İki ərdən sonra tənha yaşardı.

Əlində var idi hər cürə imkan

Karvanları gedib–gəlirdi Şamdan.

Varlı olmağının mənbəyi əsas

Əvvəlki ərlərdən qalmışdı miras.

Böyük bir sərvətə malik bu qadın

Çox uca tutardı Qureyşin adın.

Əsl–nəcabətin bilsək dərindən

Peyğəmbərə qohum sayılır əslən.

Məkkənin ən varlı sanlılarından

Onu almaq üçün gəlir çox zaman.

Bilir dövlətinə görədir bu iş

Odur ki hamını rədd eləyərmiş.

Köləsi Meysərin vasitəsilə

Ticarət işlərin aparır belə.

Bəzi adamlara sərmayə verir

Qazanca özü də ortaqlıq edir.

Evlənmə yaşına çatanda Həzrət

Əbu Talib ona bir gün nəhayət

Evlənmə təklifin saldı yadına

Sonra da məsləhət verərək ona

Xədicədən gedib sərmayə alsın

Növbəti səfərə özünü salsın.

Səfərdən əlinə mənfəət gələr

Onun hesabına evlənə bilər.

Əmi–qardaşoğlu razılaşdılar

Düşünüb verdilər belə bir qərar.

Xədicəni görüb danışmaq üçün

Əbu Talib durub getsin həmin gün.

Əbu Talib gedir Xədicəgilə

Həzrətin təklifin deyəndə belə

Çağırıb evinə dəvət eylədi

Sərmayə verərək belə söylədi:

– Şöhrətin dillərdə olubdu dastan.

Deyirlər əməlisaleh adamsan.

Sən kimi bir şəxsə ehtiyacım var.

Mənim mallarımı Şama sən apar.

Köləsi Meysəri qoşaraq ona

Həzrət də başçılıq edib karvana

Səhəri Məkkədən çıxdılar erkən.

Yolları Busradan yenə keçərkən

Həzrət Bahiranı sordu–aradı

Sağlığından soraq verən olmadı.

Yerində Nəstura adında keşiş

Onun yaxınlarda ölməyin demiş.

Həzrət kədərlənir bundan bir qədər

Sonra rahib ilə söhbət edirlər.

Rahib sual edir ona bu zaman

Dinləri haqqında soruşur ondan.

Bütlərə nifrətin deyəndə Həzrət

Rahibi bir anlıq bürüdü dəhşət.

Dedi: – Oxuduğum dini kitablar

Əlamətlərini köstərir aşkar.

Allah dərgahında ucalacaqsan

Sonuncu Peyğəmbər sən olacaqsan.

Ölməyib görəydim o günü mən də

Səni ümmətinə xütbə deyəndə.

O da Bahiranın dediyin dedi,

Şama getməklərin rəva bilmədi.

Rahibin sözünə qulaq asdılar

Malların burada satdılar nə var.

Malların satışı qazanclı oldu

Yerinə başqa mal alıb vuruldu.

Döndülər geriyə–Məkkəyə sarı

Gələndə uğurlu oldu yolları.

Məkkə şəhərinə çatanda karvan

Xədicə Həzrəti gördü uzaqdan,

Hər çiyni üstündə məlaikə var

Onu qorumağa hazır durublar.

Öz–özünə dedi: – Bu nə sirridir

Yoxsa, bu Allahın sevimlisidir?!

Mallar tez satıldı qazanc bu qədər

Heç bir ticarətdə görməmişdilər.

Xədicə Həzrətdən çox razı qaldı

Ülvi məhəbbətin qəlbinə saldı.

İnanmışdı onun pak olduğuna

Ticarət işlərin tapşırdı ona.

Yolda gördüklərin nökəri Meysər

Söylədi: – ömrümdə indiyə qədər,

Belə bir düz adam görməmişəm mən.

Sonra da danışdı kəramətindən:

– Başının üstündə bulud olardı

Karvan üzərinə kölgə salardı.

Üç aya yaxın biz səfərdə olduq

Nə susuzluq gördük nə də yorulduq.

Rahiblə görüşün deyəndə ona

Gördüyü bir röya düşdü yadına.

Yuxusun yozanlar demiş: – Bir zaman

Peyğəmbər zövcəsi sən olacaqsan.

Odur Mühəmmədə göndərdi xəbər

Məşhur adamlardan gəldi elçilər.

Əsil–nəcabətdən getdi danışıq

Sonra razılığa gəldilər artıq.

Əbu Talib xeyir–dua söylədi

Axırda “oğullu olsunlar!” –dedi.

Vərqa da fikrini eylədi agah

Sonra da onlara bağladı nigah.

Dəvələr kəsilir tələm–tələsik

Çalıb oynadılar başlandı şənlik.

Hamı ziyafətdən çox razı qaldı

Həzrət Xədicəyi–Kübranı aldı.

Onlar bir–birinə edir etibar

Səadət içində yaşayırdılar.

Həzrət ailəyə başçılıq edir

Onlar da dünyaya övlad gətirir.

Dörd qız iki oğlan oldu anadan

Oğlanlar körpəkən köçdü dünyadan.

Qızlar tərbiyəli gözəl mehriban

Ərlik yaşlarına çatdığı zaman

Əbu Ləhəb Həzrət oldular quda

Həzrətə dərd oldu sonralar bu da.

Ümm Külsüm qızın aldı Üteybə

Ütbəyə getmişdi qızı Ruqiyyə.

Qurani–kərimdən bildiyimiz tək

Allahın əmrinə əməl edərək.

Həzrəti İbrahim oğlu İsmail

Kəbəni tikməyə oldular nail.

Ziyarətgah kimi tikilən zaman

Bu evin üstündə yox idi tavan

Üstünə illərlə yağış tökülmüş

Divarlar bir neçə yerdən sökülmüş.

Odur ki yığılıb qureyşilərdən

Kəbəni yenidən təmir edərkən

Divarlar hörülüb möhkəm tikildi

Üstünə taxtadan tavan çəkildi.

Qara daşı qoymaq vaxtı çatanda

Böyük mübahisə oldu bu anda.

Bu müqəddəs daşı ilk kim alacaq

Yerinə qoymağa nail olacaq.

Odur bu ixtilaf çıxdı davaya

Qanla dolu çanaq gəldi araya.

Əllərini qana bir–bir saldılar

Ölüb öldürməyə hazır qaldılar.

Bir ağsaqqal dedi: – Dayanın bir az

Bu işi qan ilə həll etmək olmaz.

Mən təklif edirəm bu məscidə kim

Birinci gələrsə o olsun hakim.

Hamı razılığa gəldi bu zaman

Həzrəti gördülər girdi qapıdan.

Dedilər: – “əl əmin” Mühəmməddi bu!

Məsələdən agah etdilər onu.

Yerə səriləcək parça gətirtdi

Alıb səliqəylə tez yerə sərdi

Həcərül–əsvədi o yavaş–yavaş

Parçanın üstünə qoyanda birbaş

Hamısı heyrətlə baxırdı ona.

Dedi ki: – Dörd nəfər gəlsin yaxına

Hər bir qəbilədən tutdu bir nəfər

Qoyulduğu yerə bir gətirdilər.

Həzrət daşı alıb yerinə qoydu

Hamı sakit olub hirsi soyudu.

Kəbəni təmirə başlayan zaman

Mühüm bir hadisə baş verdi bu an.

Abbas Həzrət ilə daş daşıyarkən

Dedi: – Ehramını çiyninə sal sən.

O zaman çiyninə düşməz əziyyət

Məsləhətə qulaq asaraq Həzrət

Ehramın çiyninə alıb çəkərkən

Bədəni açıldı getdi özündən.

Bu hal keçən kimi ehramın aldı

Bədənin örtərək üstünə saldı.

Əbu Talib sordu maraqlanaraq

Əmisinə cavab verdi bu sayaq:

– Ehramı çiynimə qoyduğum zaman

Bir səs qulağıma gəldi uzaqdan

Ört öz vücudunu söylədi mənə

Sən ki Peyğəmbərsən yaraşmaz sənə.

Eşitcək bu səsi itdi taqətim

Qorxudan yayındı bir an diqqətim.

Həzrətin qorxusu deyildi əbəs

Qeybdən gəlmişdi ilk nida ilk səs!

Otuz beş yaşını keçmişdi Həzrət

Qəlbində Allaha artır məhəbbət.

Gündüzlər Kəbəni ziyarət edər

Gecələr çox zaman ibadət edər.

Allahdan olardı sözü–söhbəti

Cahil adətləri sevməzdi qəti.

Kəbəyə bütləri yığır ərəblər

Ondan ilham alıb coşardı təblər.

Kəbəni lüt–üryan hərlənərdilər

Allahın evində əylənərdilər.

Qumar oynayan kim şərab içən kim

Qarşısın almağa olmazdı hakim.

Ölkədə nə qanun nə qayda vardı

Qəbilə davası tez–tez olardı.

Qolları güclülər gücsüzü soyur

Onları qanun yox tayfa qoruyur.

Ölümə ölümlə təhqirə təhqir

İntiqam alınır qan axıb gedir.

Həzrət ətrafında öz şəhərində

Görür dilənçilər cındır içində.

Mal ölçən mal satan tacir adamlar

Qiymətdə çəkidə alanı xamlar.

Onlarda insafdan olmazdı əsər

Hər dəqiqə günah işlədərdilər.

Yaşı otuz səkkiz olanda Həzrət

Bu iyrənc işlərə dedi qabahət.

Xalqdan üz döndərib uzaqlaşaraq

Tənha yaşamağı üstün tutaraq

Məkkədən yuxarı Hira dağında

Gəlib oturardı mağarasında.

Daim ibadətlə məşğul olardı

Tək–tənha sübhədək oyaq qalardı.

Ramazan ayını orda keçirdər

İbadət eyləyər səhərə qədər.

Sakit məbədində fikrə dalardı

Gördüyü röyalar gerçək olardı.

Həzrət qırx yaşına çatdığı zaman

Qulağına səslər gəldi durmadan.

Qeybdən gəlirdi bu səs bu səda;

– Allahın elçisi sənsən dünyada.

Bacılar qardaşa məhrəm olanda

Qızlar diri–diri basdırılanda,

Pozğunluq baş alıb getdiyi zaman

Ona peyğəmbərlik verdi Yaradan.

Ramazan ayının on səkkizində

Gördü mağarasın o nur içində.

Təkrarən adını çəkirdi kimsə

Diqqət ilə qulaq asdı bu səsə.

Adını eşitcək əsdi qorxudan

Yıxılıb huşunu itirdi bir an.

Haçandan–haçana özünə gəlcək

Başının üstündə gördü bir mələk.

Cənabi Cəbrail gəldi yaxına

İpəkdən bir namə uzatdı ona.

Dedi: – Mən oxumaq bilmirəm axı

Allahın əmridir! dedi: – Al oxu!

Üç dəfə Həzrəti sıxdı bağrına

Cəbrail təkrarən buyurdu ona:

– “Bütün məxluqatı yoxdan yaradan

Rəbbinin ismilə oxu ucadan”.

“ələq” surəsindən oxutdu ona

Allahın sevimli son Rəsuluna.

Bu gəliş Həzrətdə təşviş oyatdı

Səhər məbədindən evinə çatdı.

Üzündən ətrafa yayılırdı nur

Xədicə maraqla sordu: – Nə nurdur?

Peyğəmbər buyurdu: – Üstümü örtün.

Dərin bir yuxuya getdi həmin gün.

Yuxudan oyanıb danışdı bir–bir

Olan hadisəni eylədi təsvir.

Xədicə bunları eşidən kimi

Ərinə söylədi sevinən kimi:

– Sən mənə xoş xəbər gətirmisən ki.

Qanadım çatmayır uçmağa sanki.

Təsəlli verərək dedi: – “Döz bir az

Allah öz qulunu yalqız buraxmaz.

Həqiqət yolunu tutdun hər zaman

Qonşulara qarşı çox xeyirxahsan.

Fəqirə kasıba hörmət edənsən

Yolunu azana yol göstərənsən.

Ya Mühəmməd səndə gördüyüm bu nur

Peyğəmbərliyinə açıq subutdur.

Böyük Yaradana əmin ol ki sən

Artıq bu ümmətin peyğəmbərisən.

Xədicənin doğma əmisi vardı

Onların evində tez–tez olardı.

İncili Tövratı bilirdi əzbər

Bütün elmlərdən verərdi xəbər.

Belə bir rəvayət edirlər o gün

Xədicə həyəcan içində bütün

Tələsik tez gedir onun yanına

Eşitdiklərini danışır ona.

Sonra sual edir: – Deyilsə bu sirr

Mənə izah eylə Cəbrail kimdir?

Vərqə Xədicəyə: – Müjdələr olsun.

Nəhayət Peyğəmbər zövcəsi oldun.

Mühəmmədin sözün təsdiq edərək

Musaya gələndir dedi: – O mələk

Namusi–əkbərdir adı Cəbrail.

Peyğəmbərlərə o vəhy edir nazil.

Ey Xədicə röyan axır oldu çin

Zövci–Kəriminə baxaraq sevin.

Xədicə bunları eşidən zaman

Tələsik evinə dönür durmadan.

Onun dediklərin Həzrətə deyir

İman gətirərək şəhadət edir.

Dedi: – Yox Allahdan qeyri bir Allah!

Mühəmməd həm quldur həm Rəsulüllah!

Birinci vəhydən keçdi tam üç il.

Daha başqa bir vəhy olmadı nazil.

Həzrət məbədinə bir gün gedərkən

Göydən gələn səsi eşitdi birdən.

Yenə də bədəni lərzəyə düşdü

Geriyə qayıdıb evə yetişdi.

Yuxusun almaqa yerinə girdi.

Xədicə libasın üstünə verdi.

Cəbrail gəldigcə yaxınlıqına

Həzrəti səsləyib deyirdi ona:

– “Ey yataq libasın üstünə çəkən

Qalx! Oyan! Xalqına nəsihət et sən!

Rəbbini uca tut! Bütləri tərk et!

Sənə üz verəcək əzaba səbr et!”

Bu surənin adı “əl–Müddəssir”

İslamı yaymağa eylədi təsir.

Məkkədə başladı qıtlıq bir zaman

Əbu Talib üçün olmadı asan.

Həzrət onun yükün azaltmaq üçün

Əmisi Abbasa söylədi bir gün:

– Görürsən qardaşın əziyyətdədir

Günü–güzəranı çox ağır gedir.

Onun oğlanların birin götür sən

Birini də alım övladlığa mən.

Abbas razı olub Cəfəri aldı

Həzrət də əliyə meylini saldı.

Beş yaşında idi əli o zaman

Ona övladıtək baxdı mehriban.

Tərbiyəsinə çox diqqət verərdi

Əli də öyüdün qəbul edərdi.

Ona öyrətdilər yazıb–oxumaq

Əli on yaşına çatdı bu sayaq.

Həzrət nübüvvətə çatdığı zaman

İlk kişi o idi gətirdi iman.

Kiçik yaşlarından qılardı namaz

Böyük Yaradana edərdi niyaz.

İslama ürəkdən bağlandığından

Hədislər öyrənər oxuyar Quran.

Dini söhbətlərə qulaq asardı

Diqqətlə dinləyib heyran olardı.

İslam Peyğəmbəri namaz qılarkən

Üç nəfərdi ona iqtida edən.

Həzrət Xədicədən bir az irəli

Sağında dayanır Həzrəti əli.

Əbu–Talib oğlu Cəfəri Təyyar

Sol tərəfdə durub namaza başlar.

Həzrətin Zeyd adlı bir azad qulu

Görüb bəyənmişdi bu haqq yolunu.

Əvvəli bilinmir kimdir nəçidir

Cəhalət dövründə düşmüşdü əsir.

Onu qul aldılar Xədicə üçün

O da Peyğəmbərə bəxş etdi bir gün.

Zeydin atası da eşitcək bunu

Gəldi azad etsin əsir oğlunu.

Ona təklif etdi Rəsuli–əkrəm:

– Qayıt evinizə! Dedi: – Getmərəm!

Kəbəyə aparmış Zeydi nəhayət

Onu oğulluğa götürmüş Həzrət.

İtaət edərək öz sahibinə

O da daxil oldu islam dininə.

Bu anlar hələlik yalnız dörd nəfər

Həzrətə qoşulub ibadət edər.

Həzrət xalqı dinə çağıran zaman

Əbu Bəkr Osman gətirdi iman.

Çoxu Peyğəmbərə inandığından

Tərəddüd etmədən oldu müsəlman.

Bunlara da yaxın qohum olanlar

Müsəlman olmağa verdilər qərar.

Müsəlman olanlar olsalar da az

Gizli şəraitdə qılırlar namaz.

Üç il davam etdi gizli vəziyyət

Tanrıdan vəhy gəldi–açıqca dəvət.

“Şüəra” surəsi əmr edir bunu:

“Qorxut sən ən yaxın qohum dostunu.

Sənə tabe olan möminləri al

Qanadın altına nəzakətlə sal”.

Vəhyin bu əmrinə əməl edərək

Evində ziyafət o düzəldərək

Əbu Talib Abbas Həmzə nəhayət

Əbu Ləhəbi2 də etmişdi dəvət.

Yeməkdən az keçmiş söhbət edirlər.

Onlara haqq dindən deyən Peyğəmbər

Sonra da Allahın əmrini deyir

Hamını islama dəvət eyləyir.

Əbu Ləhəb bunu eşidən zaman

Sözünü deməyə vermədi imkan.

Məclis əhli durub dağıldı tamam.

Bir neçə gün keçdi qırx–qırx beş adam

Əksəri ağsaqqal haşimilərdən

Yenidən evinə dəvət edərkən

Peyğəmbər onlara edir ehtiram

Süfrələr çəkilir yeyilir təam.

Sonra söhbət gedir dindən–imandan.

Rəsuli–əkrəm də elə bu zaman

“Şüəra”dan ayə edəndə təkrar

Ardıycan buyurdu: – Siz ey qohumlar!

Tanrı tərəfindən mən bir elçiyəm

Xəbərdar etməyə börcumdur deyəm.

Haqq–hesab günündə inanın mənə

Ölənlər dirilib duracaq yenə.

Edilən hər hansı əməllərin siz

Nəticəsini də görəcəksiniz.

Ərəblərdən heç kim indiyə qədər

Qövminə verməmiş xeyirli xəbər.

Sizi bu dünyada axirətdə həm

Xilas edən dini mən gətirmişəm.

Allah buyurubdur–söylədi Həzrət:

– Bu haqq dinə sizi mən edim dəvət.

Kim mənə bu işdə edərsə kömək

O mənə canişin vəlidir demək.

İndi müraciət edirəm sizə

Üz tutub deyirəm hər birinizə

Kim mənə bu işdə köməkçi olar?

Elə bil quyuya bir daş atdılar.

Heç kimdən gəlmədi nə səs nə səmir.

Məclisdə ağır bir sükut hökm edir.

Bu dərin sükutu pozaraq birdən

Həzrəti əli cəld cavab verdi: – Mən!

Peyğəmbər buyurdu: – Sən otur hələ.

Üç dəfə onlardan soruşdu belə:

– Kim mənə qohumtək edəcək kömək?

Yenə də birinci məclisdəki tək

Qonaqlar getməyə hazırlaşarkən

Üçüncü dəfə də əli dedi: – Mən!

Yerindən quş kimi qalxıb ayağa:

– Yolunda hazıram mən vuruşmağa.

Mən sənə arxayam ya Rəsulüllah!

Peyğəmbər onlara: – Olun siz agah

Əlini göstərib dedi: – Bu cavan

Sizdən çox o mənə inandığından

Mənim qardaşımdır–Vəsiydir əli!

Ona tabe olub hörmət etməli!

Bu gizli dəvəti bitirib fəqət

Sonra da başladı ümumi dəvət.

Gün–gündən inkişaf etdigcə islam

Bir müddətdən sonra böyük izdiham

Səfa təpəsinə yığdı nəhayət.

Ey Qureyş tayfası! – buyurdu Həzrət:

– Sizə bu təpənin arxasında mən

Xəbər versəm bura yeriyir düşmən

İnanarsınızmı mənə o sordu.

Bir neçə ağızdan çoxu buyurdu:

– Bəli inanarıq indiyədək biz

Sözlərini qəbul etdik şübhəsiz.

Odur ki adına “əl–əmin” dedik

Yalan dediyini eşitməmişik.

İlk rəvan xutbəsin edərək davam:

– İndi ki belədir gərək hər adam

Allah tərəfindən məni eşitsin

Tək olan Tanrıya ibadət etsin.

Haqq olan Allahı tanımayanlar

Əzaba zillətə olacaq düçar.

Ondan ötrü sizi ayıldıram mən

Qorxun o Allahın siz qəzəbindən.

Onun varlığına inanan ancaq

Bu ağır cəzadan nicat tapacaq.

Çəkinin bütlərə allah deməkdən

Bütlərdən mərhəmət görməmişəm mən.

Öz əllərinizlə düzəltdiyiniz

Bütlərə ibadət bəsdir etdiniz.

Yoxdur başqa məbud Allahdan ulu!

Yaradan Allahdır biz onun qulu!

Həzrətin sözünü kəsərək yenə

Əbu Ləhəb dedi: – Ar olsun sənə.

Bizi bunun üçün yığmısan bura?

Həmin yığıncaqdan keçdi bir ara

Qureyşin bütpərəst ağsaqqalları

Adlı–sanlıları buna oxşarı.

Əbu Talibgilə bir gün getdilər

Şikayətlərini təkrar etdilər.

– Bizim məbədləri təhqir eyləyir

“Bütdən Allah olmaz çəkinin!” –deyir.

Əvvəl sözümüzü demişdik sənə

Son dəfə xəbərdar edirik yenə

Ya qardaşın oğlun yolundan qaytar

Ya da himayəndən çıxart dur kənar.

Sən Mühəmməddən əl çəkməsən əgər

Səndən əl çəkərik–deyib getdilər.

Əbu Talib görür çətinləşir iş

Qardaşı oğlunu çağırıb demiş:

– Xalqın şikayətə gəlmişdi səndən

Hiddətə gəliblər dediklərindən.

İstəyirlər səndən durum aralı.

Eşitcək Həzrətin dəyişdi halı:

Ey atam əvəzi əmim qulaq as

Mənim sözlərimi onlar anlamaz.

Allah elçisiyəm özümdən heç nə

Uydurub demirəm mən özgəsinə.

Əgər bir əlimə Günəşi qoyar

O biri əlimə Ayı qoysalar

Mən bu haqq yolundan dönməyəcəyəm

Borcumu Tanrıma ödəyəcəyəm.

Sən məndən əl çəkə bilərsən əmi.

Mən çəkə bilmərəm Haqdan əlimi.

Ya Allahım mənə qüvvət verəcək

Ya da ki bu yolda fəda edəcək!

Deyərək Həzrətin gözləri doldu...

Əbu Talibə də təsir etdi bu:

– Oğlum arxayın ol ölməmişəm mən.

Onlardan çəkinmə işində ol sən.

Deyərək Həzrətə verdi təminat

Bu onun qüvvətin artırdı qat–qat.

Həzrətdə ilahi bir qüvvə vardı

Müqəddəs sözləri qəlbə yatardı.

Fikri danışığı aydın işıqlı

Geyimi tər–təmiz çox yaraşıqlı

Üzü günəş kimi şəfəqli nurlu

Heç nə görünməyir onda qüsurlu.

Təmizliyi oldu dillərdə əzbər

“əmin” ləqəbini ona verdilər.

Əxlaqının yüksək əmalı ilə

Fitri istedadı kəmalı ilə

İslamiyyətə o gətirdi şərəf

Hamını çəkərdi özünə tərəf.

“Həzrəti Adəmin dürüst əxlaqı

Həzrəti Davudun xeyirxahlığı

Nuhun ağlasığmaz mərd cəsarəti

İbrahimin hikmət həm mərhəməti

Həzrəti İsanın dönməz inadı

Yusifin misilsiz gözəl siması

Yəqubun dərk etmə məharəti də

Musanın sarsılmaz dəyanəti də

İsmailin aydın söz danışığı

Lutun heyrətamiz göz açıqlığı”

Bu əlamətlər ki Həzrətdə vardı

Onu dinləyənlər məftun olardı.

Bir neçə məkkəli Rəsulüllahdan

Bir möcüzə tələb edir bu zaman:

– Peyğəmbər olmağın doğrudur əgər

Musa İsa kimi möcüzə göstər.

Ucalt qarşımızda qızıl saraylar

Ölüləri dirilt ya buna oxşar

Korlara şəfa ver gözlərin aç sən

İnanaq Allahın Peyğəmbərisən.

Həzrət başa saldı o adamlara

Hər zaman möcüzə gəlməyir kara

Görülən möcüzə daim qalarmı?!

Qurandan da böyük möcüzə varmı?!

Bu kitab elə bir dildə yazılmış

Allahın nurundan mayasın almış.

Gətirilən bütün dəlillər elə

Şəksiz şübhəsizdir cinlər də belə

Bunun oxşarını yarada bilməz

Belə bir möcüzə görməyib heç kəs.

Böyük möcüzədir Quranı–kərim.

Allah kəlamıdır qədimdən qədim.

Əbu Ləhəb əbu Cəhl kimilər

Başqa möcüzələr tələb etdilər.

Həzrət barmağını uzatdı Aya

Gördülər bölünüb iki parçaya.

“əl–Qəmər” surəsi sübutkən buna

Bu ki “sehrbazdır” – dedilər ona.

Bunu görə–görə kafirlər yenə

Son qoymadı alçaq əməllərinə.

Əbu Ləhəb əsla çəkinməyirdi

Çirkin niyyətini davam edirdi.

Peyğəmbərə qəddar düşmən olanlar

Bütpərəstlər bir gün çıxartdı qərar

Bütün müsəlmanlar təqib edilsin

Onlara ən ağır cəza verilsin.

Əbu Bəkr Osman kimi şəxslərə

Bir söz demirdilər bu dinə görə.

Kimsəsiz arxası olmayanlara

“Allah təkdir” deyən müsəlmanlara

Ən ağır cəzalar verirdi onlar.

İsti qum üstündə uzadan anlar

Sinəsi üstünə isti daş qoyar

Günəşin altında döyüb saxlayar.

Dözülməz əziyyət zülm verərdilər

Ac susuz saxlayıb incidərdilər.

Yanar od üstünə uzadıb birin

Nizəyə keçirib başqa birisin

Döyərək al qana bürüyərdilər

Dəvəyə bağlayıb sürüyərdilər.

Hər cürə əzaba oldular düçar

Müsəlman olana mal satmazdılar.

Bilalın boynuna ip keçirdərək

Yerlə sürümüşlər onu ilantək.

Ömər də müsəlman olmadan öncə

Müsəlman kənizin döymüş ölüncə.

Həzrət də bu yolda çox əzab çəkir

Bəzən küçələrdə edilir təhqir.

Əbu Ləhəb ilə onun arvadı

Həzrəti görən tək çəkər fəryadı.

Başına kül atıb daşa basardı

Əlinə nə düşsə ona atardı.

Keçdiyi yoluna tikanlar yığar

Həzrətə əziyyət verərdi onlar.

Axırda ədavət o qədər artdı

Həzrətin qızların evdən çıxartdı.

Get–gedə təqibə məruz qalanlar

Bəzisin ibadət etdiyi anlar

Gizlində–aşkarda düşəndə fürsət

Qətiyyən heç kimə etməz mərhəmət

Müsəlman olanı öldürərdilər.

Bu ağır həyatı görür Peyğəmbər.

Məkkədə ibadət deyildi mümkün

Yaşamaq qorxulu olduğu üçün

Müsəlmanlar çəkir çox əziyyəti.

Götür qoy edərkən bu vəziyyəti

Özünün haqqında heç düşünmədən

Belə bir qərara o gəldi həmən.

Nə qədər bu çətin olsa da ona

Həzrət izin verdi Həbəşistana.

Odur ki yığılıb bir on beş nəfər

Həbəş ölkəsinə tərəf getdilər.

Yaxşı qarşılandı orada onlar

Tezliklə qurdular sakin ruzigar.

Həmin qafilənin başçısı Osman

Məkkəyə razılıq göndərdi ordan.

“Rəbbimiz Allahdır” dedikləriçin

Doğma yurdlarından düşüb didərgin

İbadət edəcək yer gəzirdilər

Həbəş ölkəsində oldu müyəssər.

Odur ki təxminən bir il keçərkən

İkinci qafilə yenə gedərkən

Əbu Talib oğlu Cəfəri–Təyyar

Başda olmaq ilə yola çıxdılar.

Gedənlərin sayı səksəni ötdü

Qureyş vəziyyətdən çox təşviş etdi.

İslamın ətrafa yayılmasından

Qorxaraq hiyləyə əl atdı bu an.

İki nəfər dildən dilavər olan

Çox bilmiş həm də ki hiyləgər olan

Onları geriyə alsınlar deyə

Elçitək gəldilər həmin ölkəyə.

Həbəşdə hökmdar Nəcaşi idi

İnsaf–ədalətdə çox yaxşı idi.

Onun hüzuruna girən elçilər

Hədiyyəsin verib belə dedilər:

– Bizim ölkəmizdən bir neçə avam

Başına yığaraq bir dəstə adam

Dinlərin buraxıb eyləmiş hicrət

Onlarda ağıldan yoxdur əlamət.

Nə bizə nə sizə məlum olmayan

Bir din uydurublar hamısı yalan.

Bəzisi cavandır ağlı kəsməyir

Ata–babaları geri istəyir.

Biz də hüzuruna gəldik elçitək

Mümkünsə onları ver bizə gedək.

Nəcaşi ağıllı bir hökmdardı


Yüklə 1,27 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə