Bipolar pozuntular üzrə klinik protokol



Yüklə 288,13 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə7/11
tarix17.09.2017
ölçüsü288,13 Kb.
#291
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11

 

21

Kömək edici terapiya üçün ilkin seçim preparatları olan litium və 



ya valproat (A) [3] əvvəlki müalicəyə verilmiş reaksiyadan, maniakal 

və ya depressiv epizodların üstünlük təşkil etməsindən, somatik 

amillərdən (o cümlədən böyrək çatışmazlığı, piylənmə, diabet), 

həmçinin pasiyentin nəyə üstünlük verməsindən asılı olaraq təyin 

edilir. 

 



Tez-tez kəskinləşmə baş verən pasiyentlərdə seçilmiş preparatı 

dəyişmək və ya ikinci preparat təyin etmək lazımdır. Mümkün 

kombinasiyalar – litium və valproat, litium və 

olanzepin/risperidon, valproat və olanzepin/risperidon. 

 

Antipsixotik preparatların təyini zamanı  bədən çəkisinin 



artması ehtimalını nəzərə almaq lazımdır, ona görə də qanda 

qlükoza və xolesterin səviyyəsi müntəzəm  şəkildə 

yoxlanmalıdır. 

 

Seksual disfunksiya və ya aybaşı dövrünün pozulması, 



ginekomastiya, qalaktoreya müşahidə olunan xəstələrdə 

neyroleptik təyini zamanı prolaktin səviyyəsini yoxlamaq 

lazımdır. 

 

Antipsixotik preparatlar qəbul edən pasiyentlər 1 il ərzində 



hər 3 aydan bir bədən çəkisini ölçməlidirlər (əgər çəkinin 

artması  aşkar edilibsə, daha tez-tez). Müalicənin 

başlamasından sonra hər üç aydan bir qanda şəkər və 

xolesterin səviyyəsi yoxlanmalıdır. 

 

Neyroleptik preparatların qəbulunu tədricən 4 həftə  ərzində 



azaldıb fasiləni 3 aya qədər davam etdirmək lazımdır. 

Neyroleptiklər təyin edən mütəxəssislər diabetin gedişinin 

pisləşməsini, diabetik ketoasidozu və  bədxassəli neyroleptik 

sindromu nəzərə almalıdırlar. 

 

Bipolyar pozuntu epizodundan sonra profilaktik müalicə ən azı 2 



il  ərzində, pasiyentdə yüksək kəskinləşmə riski olduqda isə 

(məsələn, tez-tez baş verən kəskinləşmələr, ağır psixotik 

epizodlar, psixoaktiv maddələrin qəbulu, tez-tez stress keçirmə, 

sosial dəstəyin kifayət qədər olmaması) 5 ilə  qədər davam 

etməlidir. 

 



Preparatın qəbulunu vaxtından  əvvəl dayandırmaq istəyən 

pasiyentlər psixiatrın konsultasiyasına göndərilməlidirlər. 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 




 

22



 

Adi hallarda uzunmüddətli təsirə malik (depo) antipsixotik 

preparatların istifadəsi tövsiyə edilmir. Yalnız neyroleptiklərlə 

müvəffəqiyyətlə müalicə olunmuş, ancaq həkim göstərişlərinə 

əməl etmədiklərinə görə  kəskinləşmə riski olan xəstələrdə bu 

preparatların təyin edilməsi məqsədəuyğundur. 

 

Bipolyar pozuntusu olan və depressiv epizodlar keçirmiş xəstələr 



maniakal epizodun inkişaf etməsinin yüksək riski ilə  əlaqədar 

antidepressantlarla profilaktik müalicə almamalıdırlar.  

 

Tez-tez baş verən dövrləri olan bipolyar pozuntunun profilaktik 



müalicəsi litiumun valproatla, yaxud bu preparatlardan birinin 

neyroleptiklə kombinasiyası vasitəsilə aparılmalıdır (B) [3]. Bu 

zaman antidepressant təyin etmək lazım deyil. 

 



Bipolyar pozuntunun profilaktikası pasiyentin sağlam həyat tərzini 

təmin etməlidir, normal yuxu və istirahət rejiminin vacibliyi, iş 

yerinin dəyişdirilməsi, saat zolaqlarından keçməklə uçuş, gecə 

növbələri ilə bağlı risklər, öz fiziki və psixi vəziyyətinə  nəzarət 

etməyin əhəmiyyəti haqqında pasiyenti məlumatlandırmaq lazımdır. 

 



Həkimlər xəstələrlə birlikdə  xəstəliyin kəskinləşməsinin erkən 

simptomları  və göstəricilərinin müəyyən olunması  və onun 

qarşısının alınması tədbirləri üzrə plan tərtib etməlidirlər. 

 



Profilaktik müalicə prosesində  çəkinin artması  aşkar olunduqda 

pəhriz, müntəzəm fiziki hərəkətlər tövsiyə edilməli, yanaşı bağırsaq 

xəstəlikləri olduqda diyetoloqun konsultasiyası təyin edilməlidir. 

 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 



İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 


 

23

UŞAQ VƏ YENİYETMƏLƏRDƏ BAP-nin    



DİAQNOSTİKA VƏ MÜALİCƏSİ 

Bipolyar pozuntusu olan uşaq və yeniyetmələr üçün 

diaqnostik meyarlar 

Uşaq və yeniyetmələrdə, xüsusilə  də cinsi yetişkənlik dövründə 

bipolyar pozuntu diaqnozunun qoyulması xeyli çətinlik törədir, çünki 

böyüklər üçün tərtib edilmiş diaqnostik meyarları  uşaqlara tətbiq 

edərkən  əhəmiyyətli fərqliliklər meydana çıxır. Uşaq və 

yeniyetmələrə yardım edən mütəxəssislər valideynlərin müalicəyə 

razılıq verməsi ilə bağlı Azərbaycan Respublikası Qanunvericiliyinin 

müddəalarına və  Uşaq Hüquqları Konvensiyası ilə bağlı  məsələlərə 

əməl etməlidirlər. 

Bipolyar Pozuntular üzrə Beynəlxalq Cəmiyyətin təklif etdiyi 

meyarlar 

Uşaqlıq dövründə bipolyar pozuntu 

A.  18 yaşa qədər maniakal, hipomaniakal və ya qarışıq epizodun və 

depressiv epizodların mövcudluğu. 

B.  Maniakal, hipomaniakal və ya qarışıq epizodun müəyyən 

edilməsi böyüklərdə bu növ pozuntular üçün təsbit edilmiş 

meyarlara uyğun gəlir. 

Maniya simptomları ilə və ya onlar olmadan spontan şəkildə yaranan 

həyəcanlı əhval-ruhiyyə (eyforiyasız) epizodları maniakal, 

hipomaniakal və ya qarışıq epizod diaqnozunun qoyulması üçün 

kifayət edir. 

Ailə anamnezində bipolyar pozuntunun erkən başlaması, psixotik 

maniakal epizodların və dərman preparatlarının qəbulu nəticəsində 

yaranmış maniakal/hipomaniakal epizodların mövcudluğu uşaqda 

bipolyar pozuntu diaqnozu qoyulması ehtimalını artırır.

 

 

15 yaşa qədər uşaqlara II tip bipolyar pozuntu diaqnozu 



qoyulmamalıdır. Bu zaman davranış pozuntuları, diqqətin 

çatışmazlığı ilə müşayiət olunan hiperaktivlik, şizofreniya, həmçinin 

müxtəlif növ zorakılıq, psixoaktiv maddələrin qəbulu, təlim 

Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin 

İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 



Yüklə 288,13 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə