9
məskənlərinin divarlarını təşkil etdiyi yerlərdə (Anazağa, Kənizə, Firuz, Ceyranlar,
Qayaarası və s.) aşkar olunmuşdur [167, 99].
Hazırda Qobustan qoruğunda 6000-dən artıq rəsm qeydə alınmışdır. 1969-
cu ildən etibarən C.Rüstəmov Qobustanın tədqiq
olunmuş qayaüstü rəsmlərinin
şəkillərini və öz tədqiqatlarının nəticələrini «Arxeoloji kəşflər» adlı illik jurnalda,
«Qobustan dünyası», «Qobustan qədim mədəniyyət ocağıdır» adlı kitablarında nəşr
etdirmişdir. Tədqiqatlar nəticəsində o, qayaüstü rəsmlərin tarixini dəqiqləşdirmiş,
onların totem əlamətlərini, ayin və ovsun əhəmiyyətini işıqlandırmış [257, 156-
161], Qobustan ərazisinin müqəddəs yerlərini və pirləri tədqiq etmişdir.
Azərbaycanın rənglənmiş qayaüstü təsvirləri haqqında ilk məlumat keçən
əsrin 70-ci illərində meydana çıxmışdır. Böyükdaş dağının yuxarı səkisində 24b
№-li daş üzərində boya ilə çəkilmiş qayaüstü təsvir aşkar olunmuşdur [257. 390].
Qaya üzərində xallı marala hücum edən yırtıcı təsvir olunmuşdur.
Təsvir tünd
qırmızı rəngli boya ilə çəkilmişdir. 1984-cü ildə Kiçikdaş dağının Qayaaltı
kolleksiyası daşlarının birinin üzərində rəngli qayaüstü təsvirlər aşkar olunmuşdur
(öküz və buzov rəsmləri). Arxeoloqların fikrincə, boya ilə həmçinin daş dövrünün
mədəni təbəqələrində mövcud olan oxra ilə çəkilmiş bu təsvir qədim
qobustanlıların rəsmləri boya ilə işləmələrinin mümkünlüyünü sübut edir [158, 8].
Sonrakı illərdə qayaüstü rəsmlərin işlənilmə texnikası və onların həkk olunması
üçün daş alətlərin hazırlanması texnikasına dair fəal tədqiqatlar aparılmışdır [162,
8-11; 160, 4-10; 164, 92-94; 167. 99 103; 261,28-29].
1975-ci ildə Kənizənin mezolitik təbəqəsində iki kiçik qadın heykəli
tapılmışdır [161,504-505]. 1986-cı ildə C.Rüstəmov artıq 5 kiçik qadın heykəlinin
- tilsimin ətraflı təsvirini verir və bunları mezolit dövrünə aid edir. Arxeoloqlar
mezolit dövründə bədii yaradıcılıq
nümunələrinin, xüsusilə kiçik heykəllərin və
naxışlı sümüklərin olmaması barədə fikirləri təkzib edərək, Qobustanın daş dövrü
yaşayış məskənlərində apardıqları arxeoloji qazıntılar zamanı orada mezolit
dövründə qadın heykəllərinin olmasını sübut edir, bundan əvvəl tapılmış qadın və
digər qayaüstü təsvirlərin tarixlərinə yenidən baxılması zərurətini əsaslandırırlar
[166, 92-95].
Arxeoloqların eyni təsvir haqqında fikir ayrılığına tez-tez təsadüf edilir.
İ.Cəfərzadənin fikrincə, Böyükdaş dağının yuxarı səkisindəki 24 №-li daşın
üzərindəki təsvirdə insan mərasim rəqsini icra edir. C.Rüstəmov isə bunu döyüş
səhnəsi hesab edir. O, həmçinin qədim öküz təsvirlərini ətraflı
təsvir edərək
İ.Cəfərzadənin müəyyən etdiyi tarixlə razılaşır, «Ovçular zağası» düşərgəsində
yerləşən 46 №-li daşın üzərindəki iki heyvan təsvirinin ümumi xarakterinə görə
öküz və ya bizon olduğunu ehtimaledir [163,35-44].
2000-ci ildə C.Rüstəmovun «Qobustan Azərbaycanın qədim mədəniyyət
ocağıdır» adlı yeni kitabı işıq üzü görmüşdür. Burada müəllif Qobustan qayaüstü
təsvirlərinin tarixinin müəyyən olunması probleminə toxunaraq ən qədim
petroqlifləri e.ə. XV-XIV minilliyə aid etmişdir.
10
Qobustanın arxeoloji tədqiqatlarında tədqiqatçı F.Muradovanın xüsusi
xidmətləri vardır. «Qobustan tunc dövründə» kitabında o, ilk dəfə olaraq tunc
dövrünə aid materialların tam və dolğun təhlilini vermişdir. Bundan əlavə,
F.Muradova arxeoloji materialların və qayaüstü təsvirlərin tədqiqi
nəticəsində tunc
dövründə qobustanlıların günəşə və oda sitayiş etməsi fikrini də irəli sürür
[246,100]. F.Muradova digər əsərlərində Azərbaycan rayonlarında aşkar olunmuş
günəş, ulduz, svastika işarələrini təsvir edir və bunu qədim azərbaycanlıların dini
əqidələri ilə əlaqələndirir [247, 93-103; 248,185-190].
Qobustan və Naxçıvan qayaüstü təsvirlərindəki işarə və damğaların təsnifatı
arxeoloq N.Müseyibli tərəfindən verilmişdir. O, Azərbaycanın işarə və damğalarını
21 qrupa bölmüşdür [250,18 -22].
Abşeronda qədim qayaüstü təsvirlər haqqında ilk məlumat 1963-cü ildə əldə
edilmişdir [227, 67 72]. Bu təsvirlər arxeoloq Q.Aslanov
tərəfindən Şüvəlan və
Mərdəkanda aparılmış arxeoloji qazıntılar nəticəsində aşkar olunmuşdur. İri
daşlardan hörülmüş divarlarda aşkar olunmuş müxtəlif heyvan təsvirləri və ov
səhnələri real və sxematik üslubda çəkilmişdir. Qazıntı zamanı üzərində təsvirlər
olan ayrı-ayrı daşlar da tapılmışdır.
1948-ci ildə İ.M.Cəfərzadə ilk dəfə olaraq Abşeronda Zirə qəsəbəsi
yaxınlığında üzərində keçi təsvirləri olan ayrı-ayrı daşlar aşkar etmişdir [60, 90-
91]. Bu daşlardan biri hazırda Azərbaycan Tarixi Muzeyində saxlanılır. 1962-ci
ildən 1980-ci ilədək Abşeron yarımadasının şərq hissəsində, Ağdaş düzü adlanan
yerdə apa-rılmış arxeoloji qazıntılar və tədqiqat işləri nəticəsində 100 iri daş
parçası aşkar edilmiş və 200-dən artıq qayaüstü təsvir qeydə alınmışdır.
Q.M.Aslanov və P.A.Hacıyev Abşeron qayaüstü rəsmlərinin bədii-texniki
xüsusiyyətlərinə diqqət yetirmiş [24, 56-62], bu təsvirləri e.ə.
III-II minilliyə aid
etmişlər. Sonralar Q.Aslanov Abşeronda tapılmış qayaüstü rəsmlərə əsaslanaraq
qədim Azərbaycanda insanların qurbankəsmə mərasimlərini təsvir etmişdir [25,
131-134]. Daha sonra Abşeron petroqliflərinin mifoloji izahı haqqında İ.Əliyevin
məqalələri işıq üzü görmüş [17,164] və onun paleolit dövrü Yeni Suraxanı yaşayış
məskəninin aşkar olunması haqqında məqaləsi çapdan çıxmışdır [18,13].
1968-ci ildə Naxçıvan ərazisində yeni qayaüstü təsvirlər aşkar olunmuşdur.
Həmin ildə Azərbaycan EA Tarix İnstitutunun Naxçıvan arxeoloji ekspedisiyası
arxeoloq V.Əliyevin rəhbərliyi ilə Ordubaddan 40 km şimalda yerləşən Gəmiqaya
dağında tədqiqat işləri aparmış, nəticədə yüzlərlə qayaüstü təsvirlər aşkar
olunmuşdur. 1971-ci ildə Naxçıvan petroqlifləri - Ordubad ərazisində Tivi
kəndindən şimalda, Nəbiyurd və Qızgəlinçuxur yaylaqlarında [13,393] aşkar
olunmuş petroqliflər, Gəmiqaya qayaüstü təsvirləri
barədə tədqiqat işləri nəşr
olunmuşdur.
Naxçıvan qayaüstü təsvirləri haqqında daha ətraflı məlumat 1972-ci ildə
[234, 6-10] və XX əsrin 90-cı illərində əldə olunmuşdur. 1990-cı ildə V.Əliyevin
«Gəmiqaya qayaüstü təsvirləri» əsərində 120 daş üzərində olan rəsmlər qeydə