19
bilmirdi. Vaxt uzandıqca narahatlığı artırdı. Dərindən bir nəfəs aldı.
– Barış əzizim, yaxşısanmı? – deyə Zeynəb xanım soruşdu.
– Yaxşıyam, gözləməkdən bir az yoruldum.
Zeynəb xanım Barış bəyin bir narahatlığının olduğunu bilirdi.
Amma nə olmuşdu? Bax, bunu bilmirdi. Hər nədirsə bunu tez bir
vaxtda müəyyənləşdirib müalicə etdirməliydilər. Vaxtında diaqnozun
qoyulub qısa müddətdə müalicəyə başlamağın nə qədər əhəmiyyətli
olduğunu bilirdi. Beləliklə, daha asan və daha qısa müddətdə nəticə
əldə olunar, bu vəziyyətin ciddi fəsadı olmazdı.
Zeynəb xanım da problemin fərqində idi. Qeyri–müəyyənlik, mə-
lumatsızlıq, tutma baş verən vaxt çarəsizlik təşvişini artırırdı. Hətta
qorxurdu. Səhv diaqnozun qoyulmasından, bunun müalicəsinin
olub-olmamasından narahat idi; pis ehtimallar onu qorxudurdu.
Gözucu Barış bəyə baxdı. Dilxor görünürdü. Öz narahatlığını yol-
daşına bəlli etməməli idi. Barış bəyə dəstək olmaq istədiyini sezdir-
mək üçün əlindən daha möhkəm yapışdı.
– Buyurun, içəri keçə bilərsiniz. Həkim sizi gözləyir, – onlara tərəf
baxan katibənin sözləri ikisini də yüngülcə diksindirdi. Zeynəb xanım
Barış bəyin əlini buraxdı, birlikdə otağa daxil oldular.
***
Barış bəy ilk dəfə idi bir kardioloqun müayinə otağını görürdü.
Otağa daxil olanda diqqətini jalüzlərin yarıaçıq olması çəkdi. Həki-
min masası və stulu, xəstə və onu maşayiət edən şəxs üçün iki kreslo,
onların arasında bir miz, mizin də üzərində jurnallar vardı. Otağın bir
tərəfində müayinə yatağı, qarşısında yığcam pərdə; yatağın yan tərə-
fində rentgenə baxmaq üçün bir lövhə (negatoskop) vardı.
– Xoş gəlmisiniz, buyurun oturun.
Həkim onları dostcasına gülümsəyərək qarşıladı. Bu, Barış bəyin
xoşuna gəldi, dərhal həkimə qanı qaynadı.
– Barış bəy, əvvəl sizi tanıyaq, özünüz barədə məlumat verin. Yaşı-
nız, işiniz, ailəniz barədə?
Barış bəy bu barədə bir az danışdı.
– Buraya gəliş səbəbiniz nədir? Nədən şikayət edirsiniz? – Həkim
bunları səmimi bir şəkildə, mülayim və həlim bir səslə soruşdu. Barış
BARIŞ BƏY VƏ İLK PANİKA TUTMASI
PANİKA POZUNTUSU
20
bəy qərara aldı ki, bu həkim onu başa düşə bilər.
Hər iki tutma haqqında, tutma baş verəndə hiss etdikləri haqda
danışdı. Həkimin dəqiqləşdirici suallarını da cavablandırdı. Sağlam-
lığı haqqında məlumat verdi. Hər hansı ciddi bir xəstəliyi olmadığını,
hansısa ciddi stresli bir hadisə ilə qarşılaşmadığını dedi. Həkim onun
ailəsində ürək və yaxud şəkər xəstəsinin olub-olmadığını soruşanda
dedi ki, belə bir qohumu yoxdur.
Həkim ikinci tutmaya şahid olan Zeynəb xanımdan da bəzi məlu-
matlar aldı.
– Barış bəy, müayinə yatağına keçib paltarınızı çıxarın, sizi müa-
yinə edim.
Həkim ürəyinə, ağciyərlərinə qulaq asdı; qarnını müayinə etdi. Ya-
taqdan endirib müvazinətini qoruyub saxlaması ilə bağlı bəzi hərəkət-
lər etdirdi. Gözlərini bağlatdırıb, bir xətt üzrə hərəkət etməsini istədi,
qücünü yoxladı. Bəzi reflekslərinə baxdı.
Müayinədən sonra həkim masasının arxasına keçdi. Barış bəy də
paltarını geyinib kresloda əyləşdi.
– Barış bəy, müayinənin nəticələrinə görə ürəyinizdə bir narahatlıq
olduğunu deyə bilmərəm. Ürəyiniz çox sağlamdır. Yaxşı olar ki, saydı-
ğınız simptomlarla bağlı bəzi yoxlamalar aparılsın. Beləliklə sizə daha
dəqiq və doğru məlumat verə bilərəm.
Masanın üzərindəki kağızlardan birini görütüb bəzi şeyləri
işarələməyə başladı. Bir tərəfdən də bunlarla əlaqədar ətraflı izahlar
verdi:
– Elektrokardioqramma (EKQ) və ağciyərin rentgeni çəkilməli-
dir, bəzi qan analizləri verilməlidir. Məsələn, ac olanda qanda şəkərin
miqdarı, bəzi elektrolit göstəriciləri, bəzi fermentlər, bəzi hormonlar
kimi. Ac olanda qanda şəkərin miqdarını təyin etmək üçün yemək
yeməzdən əvvəl, bazar ertəsi günü səhər məktəbə gedəndə bu analizi
verə bilərsiniz, axşamçağı da nəticələri alarsınız, danışarıq.
Barış bəy gəldiyi üçün özünü daha rahat hiss edirdi. Beynində-
ki mənfi düşüncələr doğrulmamışdı. Həkim onunla maraqlanmış,
əlamətlərin qəribə olduğunu deməmiş, lağ etməmiş, hətta olduqca
nəzakətli davranmışdı.
21
Təşəkkür edib çıxdılar.
***
Bazar günündən bazar ertəsinə keçən gecə Barış bəy şiddətli bir
ağrıyla yuxudan oyandı.
Sanki boğulurdu, kəsik–kəsik nəfəs alırdı. Pəncərəyə tərəf qaçıb
onu açdı. Yox, yenə də havası çatmırdı. Ürəyi sürətlə döyünürdü, az
qalırdı ölsün. Nə edəcəyini bilmirdi.
Zeynəb xanımı oyandırmaq istəmədi, qanı qaralacaq, narahat
olacaqdı. Yatağın kənarında oturdu, yavaş və dərindən nəfəs almağa
çalışdı. Əvvəl qarşılaşdığı tutmalara bənzəyirdi. Başı hərlənən kimi
oldu, bütün bədənində bir istilik hiss etdi, ürəyi sürətlə döyünürdü;
yatağına uzandı.
Bu narahatlığın neçə dəqiqə davam etdiyini bilmirdi, ancaq nə-
hayət, təsiri azalırdı. Əvvəlkilər kimi bu da keçirdi ... Çarəsizlik, zəif-
lik... Üstəlik, nə edəcəyini də bilmirdi. Divara söykənməyə çalışdı.
Gözlədi, gözlədi ... və keçdi. Nə qədər uzun çəkdi? Bəlkə də ona elə
gəlmişdi, bilmirdi.
Barış bəy yarı yuxulu vəziyyətdə düşünməyə başladı: “Bir xəstəliyi
vardı və artıq bunu qəbul etməli idi. Bunun müzakirəyə ehtiyacı yox
idi. Ona bu qədər problem yaratdığına görə vacib bir xəstəlik olmalıy-
dı. Zeynəb haqlıydı. Dərhal diaqnoz qoyulmalı və müalicə olunma-
lıydı”.
Barış bəy bunları götür-goy edə-edə yuxuya getdi. Səhər yuxudan
oyananda dünənki o xoşa gəlməz hadisədən əsər–əlamət qalmamışdı.
Yenə də qorxurdu. “Yenə də bir tutma olarsa?” – gecə başına gələnlər
barədə Zeynəb xanıma heç nə demədi. Qan analizi vermək üçün ev-
dən yemək yemədən və hər zamankı vaxtdan tez çıxdı.
***
Bazar ertəsi günü məktəbdən çıxıb birbaşa xəstəxanaya getdi.
Zeynəb xanım da gedişatdan xəbərdar olmaq istəyirdi, ona görə də
xəstəxanada görüşmək üçün vədləşmişdilər.
Birlikdə laboratoriyada nəticələri aldılar. Zeynəb xanım nəticələri
diqqətlə gözdən keçirdi. Nəticələrin yanında normal dəyərlər yazıl-
mışdı.
BARIŞ BƏY VƏ İLK PANİKA TUTMASI
Dostları ilə paylaş: |