12
etdi və onların hökmdarının başını kəsdi” – deyə Çin
qaynaqlarındа xatırlanan tayfalar qərb ticarət yollarının
Qausudan keçib bütün Çinə girdikləri keçid sahələrində, yəni
Lunqhsi dairələrində yaşayırdılar.
Kiçik sülalələr tərəfindən idarə olunan Çin bu sistemin
birliyinə arxalanan və mərkəzdən idarə olunan böyük dövlətə
çevrildi. Altay tayfaları ilə qərb ticarət yollarının demək olar ki,
əsasını təşkil edən Çinin qərb əraziləri digər Çin ərazilərinə
nisbətən inkişaf edirdi. Çinin mərkəzində və şərqində bir çox
kiçik dövlətlər olduğu halda, Orta Asiyanın sərhəddində
yerləşən Çin sülaləsinin inkişaf edərək böyük bir imperiyaya
çevrilməsinin, əlbəttə ki, səbəblərindən biri də qərblə ticarətin
olması idi. Çin dövləti bugünkü Şensi ilə Qausunun şərq
tərəfində idi. Bura keçid zonası hesab olunurdu. Çinin şimalı
səhra və çöllərlə, cənubu isə keçilməz dağlarla əhatələnmişdi.
Buna görə də, dövlət qərbdən gələn və şərqə gedən yollar üzə-
rində idi. Türküstana gedib-gələn bütün karvanlar Çin dövlətinin
olduğu bu ərazidən keçirdi. Qaynaqlarda olan məlumatlara
istinadən bunu söyləmək olar ki, Çin dövləti ilə Şərqi Türküstan
arasındakı xarici ticarət əlaqələri bu dövrdə başlamışdı. Çin
dövlətinin bundan böyük qazanclar əldə etdiyini də söyləyə
bilərik. Çünki dövlətin tərəqqisində iqtisadiyyatın təsirlərini
danmaq olmaz.
Çin ordusunda atlı dəstələr yaradılmağa başlayanda at
ticarəti də sürətlə dəyər qazanmağa başladı. Orta Asiyada
yaşayan tayfalar Çinlə at ticarətinə üstünlük verirdilər.
Türküstan, Altay və Orxona gedən karvanlar başlanğıcını Çin
ölkəsindən alırdı. Bu ticarət yollarının əhəmiyyəti getdikcə
artırdı. Bu yollar vasitəsilə Çin qonşu dövlətlərlə əlaqələrini
daha sıx qururdu. İpək yolu və yaxud Orta Asiya ticarət yolları
haqqında qədim Çin mənbələrində məlumatlar çoxluq təşkil
edir. Hətta Çinin qədim tarix kitablarında bu yolun keçdiyi
şəhərlər, sərhədlər ayrıca göstərilmişdir. Məlum olduğu kimi,
Tunhuanq regionu Şərqi Türküstanın böyük bir şərq qapısıdır.
13
Qərbə gedən bütün ticarət yolları Tunhuanqdan başlayıb yayılır.
Tunhuanq Türküstan ticarət yollarının birləşdiyi bir yer idi.
Canq - yeh və Ciu-cüan isə Qausunun şövkətli şəhərləri olan
Kau və Su-cuhounun qədim adları idi. Üstəlik bu tanınmış Su
şəhərindən Orta Asiyaya gedən böyük bir yol da var idi. Bu yol
Etsiu-qol vadiləri üstündən bütün Orta Asiyaya yayılırdı.
Türküstanın şərq qapısı o zaman yüecilərin əlində idi.
14
Qərbə açılmış karvan yolu vasitəsilə Çin ölkəsindən Hun
ölkəsinə ipək, qumaş, şərab, çəltik və müxtəlif ərzaq məhsulları
daşınırdı. Bunların nəticəsi olaraq hər iki xaqanlıq arasında
dostluq və sülh münasibətləri mövcud olmuşdu.
Bu dövrdə ticarət yollarına nəzarət Çinin və Hunların ixti-
yarında idi. Hun dövlətinin davamlılığı və taleyi Çinin qərb
şəhərlərinin varlığına bağlı idi. Hunlar ticarət yollarının qərbə
gedən hissəsinə nəzarətə böyük əhəmiyyət verirdilər.
Bu yol Loulandan keçirdi. Loulan Şərqi Türküstanın
şərqində, çöllərin və şor bataqlıqların arasında qalmış yer idi.
Ancaq Çindən qərbə gedən İpək yolu və digər ticarət yolları
Loulanın içərisindən keçmək məcburiyyətində idi. Karvanlar
buradan çıxdıqdan sonra böyük çöllərin içərisindən keçməsi
səbəbli su və ərzağı Loulandan alırdılar. Buradakı bataqlıq və
şor gölə Labnor adı sonradan bu yerə Şauşan adı verilmişdir.
Məşhur Çin elçisi Canq Çien Çin imperatoruna verdiyi
raportunda Loulan şəhərinin əhəmiyyətli mövqeyi haqqında
ətraflı məlumat vermiş, oranı nəzarətə götürməyi tövsiyyə
etmişdi. Canq Çienin səyahəti e. ə. 125-ci ildə sona çatanda Çin-
lə Qərb arasında karvanlar tez-tez gəlib-getməyə başladılar.
Hunlar buna qarşı çıxdılar və mübarizəyə başladılar. E.ə 121-ci
ildə, yəni elçi Canq Çienin səyahətindən 4 il sonra Orta Asiyaya
gedən Çin karvanlarından ilk acı xəbərlər və şikayətlər gəldi.
(Bundan sonra bu şikayətlər yüz illər boyunca kəsilməyəcəkdir).
Çinlilər karvanları elçi-karvan anlayışı ilə nizamlayırdılar.
Elçi karvanları toxunulmazlıq hüququ daşıyırdı. E.ə 121-ci ildə
Loulanda olan Hun xaqanının casus və müşahidəçiləri Çin
karvanlarının yolunu bağladılar. Bu karvan elçi Vanq Kuennin
idi. Elçilər imperatora bu dövlətin müdafiə divarlarının
olduğunu, lakin əsgərlərinin azlığını və Çin tərəfindən asanca
məğlub edilə biləcəyini bildirdilər. Çin imperatoru əmr verib
saray sərkərdəsi Caokunu göndərir. Sərkərdə Loulanı tutur və
Çin sərhədləri ilə o yer arasında - çöllərin ortasında müdafiə
qüllələri tikdirir. Həmin qüvvələr sonralar karvanların yolüstü
15
dayanacaq məntəqələrinə çevrilmişdi. Bu qüllələrin yerini
A.Stein tapmışdı. Böyük ticarət yollarının üzərində yerləşən
Loulan hökmdarlığı Çinlə hunlar arasında bir neçə əsr tarazlıq
siyasətini qorumağa müvəffəq olmuşdu.
Yüecilərin (kuşanların) Qərbə köç etməsi ilə Orta Asiya,
Qərbi Türküstan, Əfqanıstan və Hindistanın şimalında böyük
tayfalar hərəkatı başlanmışdı. Makedoniyalı İsgəndərdən sonra
bu ərazilərdə dövlətlər qurmuş olan yunan müstəmləkəçiləri
buralardan çıxarılmışdı. Çin mənbələrində göstərilir ki, Taure
dağlarının qərb hissələrində yaşayan sakalar yüecilərin
qabağından vahiməli halda cənuba doğru çəkilmişdilər.
Əfqanıstan və Hindistanın şimalında bəzi yeni dövlətlər
quruldu. Yüecilər Toharıstana, yəni Amudərya çayının cənub
hissələrinə enib, orada yeni bir dövlət qurdular. Bu yaranan
kiçik dövlətlər və böyük imperiyalar zamanında daima Çindən
qərbə yol alan karvanların sayı-hesabı olmamışdı. Bunları
qazıntılar zamanı Orta Asiya ərazilərində Çin pullarının, Çin
ərazilərindən isə müxtəlif vaxtlarda Türküstan ərazilərində
mövcud olmuş imperiyaların pullarının tapılması təsdiqləyir.
Dostları ilə paylaş: |