316
və s. satışdan gəlirlər
15,5
15,7
18,6
18,3
16,1
15,8
Digər pul gəlirləri
19,7
18,2
16,2
14,1
12,7
11,8
Cədvəl 11.2-nin məlumatlarına əsasən, 2003-2008-ci illər ərzində
əmək gəlirlərinin payı ev təsərrüfatlarının adambaşına aylıq pul
gəlirlərinin strukturunda qismən artmışdır və 2008-ci ildə bu göstərici
56,8% təşkil etmişdir. Eyni zamanda, sosial transfertlərin (11,6%-dən
15,6%-ə qədər), kənd təsərrüfatı məhsulları və sair satışdan əldə
olunan gəlirlərin xüsusi çəkisi artmışdır (15,5%-dən 15,8%-ə qədər).
Beləliklə, ev təsərrüfatlarının pul gəlirlərinin quruluşuna
baxdıqda 2008-ci ildə məşğulluqdan gələn gəlirlərin üstünlük təşkil
etdiyini qeyd etmək olar, yəni ev təsərrüfatlarının adambaşına aylıq
pul gəlirlərinin strukturunda əsas hissəni əmək gəlirləri təşkil edir.
317
Fəsil 12
ƏHALİNİN GƏLİRLƏR VƏ İSTEHLAK
DİNAMİKASININ PROQNOZLAŞDIRILMASI
12.1. Proqnozlaşdırmanın
mahiyyəti, növləri və mərhələləri
Qısamüddətli (5-7 il) proqnozlaşdırma aparılan zaman həm əvvəl
qəbul olunmuş qərarların nəticələrinin qiymətləndirilməsi zəruriyyəti
meydana çıxır, həm də müxtəlif hesablamalar əsasında sosial-iqtisadi
siyasət sahəsində qoyulmuş məqsədə nail olmaq üçün həyata keçirilən
tədbirlər içərisində ən səmərəli variantların müəyyənləşdirilməsi
problemi yaranır.
Uzunmüddətli proqnozlaşma çərçivəsində sosial-iqtisadi inkişafın
məqsədlərinin müəyyən olunması prinsipial əhəmiyyət kəsb edir.
Məhz, uzunmüddətli proqnozlaşdırmada bu məqsədlərə uyğun
olaraq gəlirlərin və istehlakın dinamikasının formalaşması sahəsində
daha geniş imkanlar yaranır.
Ümumi halda proqnoz hesablamalar əsasən üç mərhələdə aparılır:
318
1. proqnoz müddətindən əvvəl baza dövrünün mühüm
problemlərinin aşkara çıxarılması və kəmiyyət cəhətdən müəyyənləş-
dirilməsilə bağlı analitik proseduraların həyata keçirilməsi;
2. ayrı-ayrı rifahların və xidmətlərin istehlak səviyyəsilə müəyyən
olunan
sosial
sahənin
inkişafının
məqsədli
istiqamətlərinin
dəqiqləşdirilməsi;
3. məhz, mövcud variantlardan ən əlverişlisinin seçilməsi şərtilə
proqnoz hesablamaların aparılması.
Proqnoz tədqiqatların bu mərhələləri bütün iqtisadi proqnozlar
üçün səciyyəvidir. Məsələn, məqsədli istiqamətlərin dəqiqləşdirilməsi
və alternativ variantlardan ən əlverişlisinin seçilməsi ilk növbədə orta
və uzunmüddətli proqnozlaşdırmanın həyata keçirilməsində əsas rol
oynayırlar. Eyni zamanda, bu və ya digər dərəcədə onlardan
qısamüddətli
proqnozların
işlənməsində
də
istifadə
olunur.
Proqnozun işlənməsində əhəmiyyətli məsələlərdən biri gəlirlərin
səviyyəsi üzrə dəyişikliklərin iqtisadiyyatın bütün bölmələri ilə
qarşılıqlı əlaqəsinin nəzərə alınmasıdır. Məsələn, əmək haqqının
səviyyəsi və ona edilən əlavələr istehsal sahəsində istehsal
məsrəflərinin səviyyəsinə və sosial sahədə büdcə xərclərinin həcminə
müəyyən dərəcədə təsir göstərir. Öz növbəsində, istehsal sahəsində
məsrəflər və gəlirlər büdcə gəlirlərindən, istehsalın həcmindən və
qiymətlərin səviyyəsinin dəyişməsindən asılı olaraq formalaşır. Buna
görə də gələcək dövr üçün real əmək haqqının səviyyəsində nəzərdə
tutulmuş
dəyişikliklərin
aparılması
müəyyən
sosial-iqtisadi
göstəricilərin (istehlak dinamikasının, məşğulluğun, qiymətlərin
319
səviyyəsinin) büdcənin gəlirlər hissəsi ilə əlaqələndirilməsinin
nəticəsində mümkündür.
Proqnoz sahəsində təcrübəyə əsasən demək olar ki, istehlakın
səviyyəsi üzrə proqnozun işlənməsi gələcək dövr üçün istehsalın və
qiymətlərin
dinamikasının
kifəyyət
qədər
ümumiləşdirilmiş
göstəricilərinə əsaslanır. Proqnoz müddətinin əvvəlində bu göstəricilər
təxmini olur və sonrakı hesablamalarda ardıcıl qadada dəqiqləşdirilir.
12.2. Əhalinin pul gəlirlərinin və xərclərinin balans
hesablamaları
Proqnoz hesablamalarda istifadə olunan alətlərin əsasını əhalinin
pul gəlirlər, xərclər və yığımlarının balansı təşkil edir.
Gəlirlər və xərclər ayrı-ayrılıqda əhalinin gəlirlər və xərclər
balansında əks olunur. Əhalinin gəlirləri və xərcləri balansı tərtib
edilərkən, əhalinin pul vəsaitlərinin bir hissəsinin mənzil-tikinti
problemlərinin həllinə, sosial sığortaya, vergi və s. kimi ödəmələrə
ayrılması nəzərə alınmalıdır.
Pul gəlirləri və xərcləri balansı bir tərəfdən əhalinin, digər
tərəfdən dövlət və özəl müəssisələrin, ticarət və xidmət sahələrin
arasındakı pul dövriyyəsini xarakterizə edir.
Gəlirlər və xərclər balansı əhalinin bütün təbəqələri üzrə aparılır
və bu balansdan əhalinin bütün qrupları üzrə real gəlirlərin alıcılıq
qabiliyyətinin müəyyən olunmasında əsas hesabat aləti kimi istifadə
edilir. Balans həm də əhali qruplarının öz aralarında apardığı alqı-
satqı prosesində pul dövriyyəsini və xidmət sferasındakı pul
ödənişlərini də əhatə edir.
320
Əhalinin pul gəlirləri və xərcləri üzrə balansın tərtib olunması real
gəlirlər, pərakəndə mal dövriyyəsi, yığım və pullu xidmətin miqdarı
arasındakı nisbəti təyin etmək üçün zərudir. Eyni zamanda balans
əhalinin real gəlirlərinin artım tempini və pul dövriyyəsinin
dayanıqlığının təyin edilməsində mühüm rol oynayır.
Balans tərtib edilərkən əhalinin pul vəsaitlərin bir hissəsi mənzil-
tikinti problemlərin həllinə, dövlət sığortasına, vrgi və s. kimi
ödəmələrə ayrıldığı nəızərə alınmalıdır. Pul gəlirlərin və xərclərin
balansı bir tərəfdən əhalinin, digər tərəfdən dövlət və qeyri-dövlət
müəssisələrinin arasımdakı pul dövriyyəsini xarakterizə edir.
gəlirlərin və xərclərin balansı əhalinin bütün təbəqələri üzrə aparılır və
bu balans əhalinin bütün qrupları üzrə real gəlirlərin hesablanmasında
əsas hesabat aləti kimi istifadə edilir. Balans həm də əhali qruplarının
öz aralında apardığı alqı-satqı prosesində pul dövriyyəsinin və xidmət
sferasında pul ödəniçləri də əhatə edir.
Pul gəlirləri ilə xərclər arasındakı balans istehlak mallarının
istehsalının inkişaf miqyasına, onların çeşidlərin genişlənməsi və
keyfiyyətinin yüksəldilməsinə, əhalinin tələbatının hər tərəfli
ödənilməsinə, mədəni və məişət xidmətlərinin yaxşılaşdırılmasına,
həmçinin bütövlükdə əhalinin və onun ayrı-ayrı qruplarının pul
gəlirlərinin formalaşmasına təsir göstərir.
Balansın gəlir hissəsində əhalinin bütün təbəqələri üzrə mövcud
olan hər növ gəlirlər göstərilir, yəni əhalinin hesabına dövlətdən,
ictimai təşkilatlardan, müəssisə və idarələrdən daxil olan gəlirlər qeyd
olunur. Bu zaman həm pul şəklində nəğd olan, həm də nəğd olmayan
321
köçürmə yolu ilə ödənilən vəsaitlər, işçilərə natural formada verilən
məhsulların qiymətləri və xidmətlərin dəyəri nəzərə alınır.
Balansın gəlir hissəsinə aşağıdakılar daxildir:
- əmək üzrə gəlirlər;
- mülkiyyətdən əldə edilən gəlirlər;
- sahibkarlıq fəaliyyətindən əldə olunan gəlir;
- sosial transfertlər;
- pulsuz xidmətlər və imtiyazlar;
- digər gəlirlər.
Balansın xərclər hissəsinə aşağıdakı istiqamətlər aiddir:
- əmtəələrin alınması və xidmətlərin ödənilməsi;
- vergilərin, yığımların, rüsumların və s. ödənilməsi;
- mənzil və kommunal xidmətlərinin ödənilməsi;
- məişət xidmətinin ödənilməsi;
- təhsilə ayrılan vəsaitlər;
- səhiyyəyə ayrılan vəsaitlər;
- istirahətə və turizmə sərf olunan vəsaitlər;
- nəqliyyət və rabitə xidmətlərinin ödənilməsi;
- digər ödənişlər.
Bir qayda olaraq, gələcək dövrdə nəzərdə tutulan gəlirlər və
əmək haqqı siyasətinin ümumi konseptual maddələrini əsaslandırmaq
üçün əhalinin gəlirlər və xərclər balansını bir qədər də ətraflı
proqnozlaşdırmaq lazımdır. Eyni zamanda, həll olunan vəzifələrin
konkret xüsusiyyətlərındən və gələcək dövr üçün nəzərdə tutulan
məqsədlərdən asılı olaraq gəlirlərin və xərclərin strukturunu nəzərə
almaqla yanaşı, hesablamaya baza dövründə xüsusi çəkisi azlıq təşkil
322
edən göstəriciləri də daxil etmək lazımdır. Belə ki, yaşayış sahəsinin
alınmasına sərf olunan xərclər əhalinin pul xərclərinin cəmi 0,7%-i
təşkil edir. Məlumdur ki, bu göstəricinin hətta bir neçə dəfə artımı
gəlirlərin və xərclərin ümumi balansına praktiki olaraq qismən təsir
göstərir. Buna görə gəlirlər siyasətinin makroiqtisadi nəticələri yaşayış
sahələrinin əldə olunmasına demək olar ki, həll edici təsir göstərmir.
Lakin gəlirlər və xərclər balansında bu cür dəyişikliklər keyfiyyət
cəhətdən mühüm əhəmiyyət kəsb edir, çünki müvafiq dinamikanın
ətraflı xarakteristikası üçün proqnoz hesablamalarda yaşayış
sahələrinin əldə edilməsinə çəkilən xərclərin əks olunması vacib hesab
olunur.
Əhalinin gəlirlər və xərclər balansının gəlir və xərclər hissəsinin
ayrı-ayrı ünsürləri bir-biri ilə tənliklər sistemi vasitəsilə ələqələndirilir.
Bu cür tənliklərin bir hissəsi balans tənliklər, digər hissəsi isə
funksional tənliklər adlanır. Öz növbəsində balans tənliklər bərabərlik
xarakteri daşıyır. Belə ki, əhalinin bütün xərclərin, yığımların və pul
artımının cəmi pul gəlirlərinin ümumi məbləğinə bərabərdir.
Funksional tənliklər bir dəyişənin digər dəyişənlərdən funksional
asıllığını müəyyən edir. Funksional tənliklər iki cür ola bilər:
1. hesablama göstəricilərinin birbaşa öxü ilə bağlı olan
tənliklərdir. Məsələn, əmək haqqından tutulan vergilərin cəmi əmək
haqqı fondunun vergilərin orta dərəcəsinə hasilinə bərabərdir;
2. balansda əks olunan göstəricilər digər göstəricilər sistemi
əsasında qiymətləndirilir. Məsələn, yığımın artım həcminin orta
hesabla adambaşına düşən pul gəlirlərinin vergilər çıxıldıqdan sonra
onun səviyyəsindən asıllığı.
323
Gəlirlər və xərclər balansının bir sıra göstəriciləri istehsalın və
ÜDM-un istifadəsi üzrə makroiqtisadi göstəricilərlə tənliklər sistemi
vasitəsilə əlaqələndirilir.
Proqnoz tədqiqatlarda istifadə olunan sosial diffrensiasiya
göstəriciləri içərisində aşağıdakılar mühüm rol oynayır:
1. Əhalinin gəlirləri və istehlakı üzrə differensiasiyasının
parametrləri. Differensiasiya prosesi ilə bağlı proqnoz hesablamalarda
ən geniş istifadə olunan göstəricilər fond və Cini əmsallarıdır;
2. Yaşayış minimumu göstəricinin əsasında yoxsulluq həddində
yaşayan əhalinin payı müəyyən olunur.
Bununla yanaşı, gəlirlər və xərclər balansında mal və xidmətlərə
çəkilən xərclərin ümumi həcmi mal və xidmətlərin ayrı-ayrı qrupları
üzrə xərclərin göstəriciləri ilə tənliklər sistemi vasitəsilə əlaqələndirilir.
Burada tələbatın strukturunun dəyişikliyinin qanunauyğunluqları
istehsal xərclərinin orta səviyyəsinin dəyişilməsi ilə bağlı xarakterizə
olunur. Bu cür hesablamalar əhalinin istehlakının göstəricilərinin
məqsədli istiqamətlərə yaşınlaşması mövqeyi nəzərindən gəlirlər
siyasətinin nəticələrini qiymətləndirməyə imkan verir.
12.3. Proqnoz hesablamalarda gəlirlərin
dinamikasının nəzərə alınması
Gəlirlər və onların dinamikası (hərəkəti) yalnız maddi rifahların
dəyərlərinin dəyişməsini deyil, həm də istehlak dəyərlərinin
hərəkətlərini də ifadə edir. Ümumi daxili məhsulun həcmi ilə real
gəlirlər arasında birbaşa əlaqə mövcuddur. Həmin birbaşa asıllıq
324
istehlakın maddi-natural tərkibini təyin edir, eyni zamanda əhalinin
pul gəlirlərinin və xərclərinin istiqamətlərinin müəyyənləşdirir.
Qrafik 12.1
Əhalinin adambaşına düşən pul gəlirlərin dinamikası
2343,2
1720,6
1219,2
974,9
1513,9
2241,1
3351,8
4439,9
0
1000
2000
3000
4000
5000
6000
7000
8000
20005
2006
2007
2008
Ə
halinin adambaşına düşən ÜDM-un payı, manat
Ə
halinin adambaşına düşən pul gəlirlər, manat
Cədvəl 12.1
Əhalinin gəlirləri (mln. manat)
2003
2004
2005
2006
2007
2008
Pul gəlirləri-cəmi
5738,1 6595,1
8063,6
10198,5 14305,6
20058,2
O cümlədən:
- Əmək haqqı
1620,4 2122,3
2954,8
3364,5
4564,9
5934,3
- Sahibkarlıq
fəaliyyətindən
2976,3 3217,9
3432,6
4874,1
7215,1
11014,8
- Mülkiyyətdən
3,6
5,2
6,8
61,0
72,1
160,5
- Sosial transfertlər
1137,8 1249,7
1669,4
1898,9
2453,5
2948,6
Cədvəl 12.1-dən göründüyü kimi, 2003-2008-ci illərdə əhalinin
cəmi gəlirlərinin səviyyəsi 3,5 dəfə artmışdır. Əmək gəlirlərində isə 3,7
dəfə artım olunmuşdur. Başqa sözlə, əmək gəlirlərin artımı cəmi
gəlirlərin artımını üstələyirdi. Əhalinin əmək gəlirləri əsasən
məşğulluqdan əldə olunur. Lakin əgər ailənin əksər üzvləri əmək
325
fəaliyyəti ilə məşğuldursa, onda ev təsərrüfatların adam başına düşən
orta aylıq pul gəlirlərin məbləqi yüksəkdir. Əks hallarda isə, bu
məbləq çox aşağıdır və vətəndaşdarın maddi , mənəvi tələbatlarının
ödəmək imkanlarını məhdudlaşdırır.
Sahibkarlıq fəaliyətindən əldə edilən gəlirlərdə müşahidə olunan
tendensiya 2003-2008-ci illərdə əmək haqqı sahəsində də özünü
göstərir. Burada artım 3,7 dəfədir.
Mülkiyyətdən əldə olunan gəlirlərin artımı digər gəlir
mənbələrin artımını əhəmiyyətli dərəcədə üstələyir, bu gəlir mənbəi
həmin müddətdə 44,6 dəfə artmışdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, sosial transfertlər üzrə də artım
dinamikası müşahidə olunur, bu artım 2,6 dəfə olmuşdur.
Əhalinin gəlirlərinin strukturunda sahibkarlıq fəaliyətindən əldə
edilən gəlirlərin və əmək haqqının xüsusi çəkisinin yüksək olduğunu
qeyd etmək olar.
Pul gəlirləri ilə müvafiq olaraq əhalinin əmtəə, mal və xidmətlərə
olan tələbatları təyin edilir. Pərakəndə mal dövriyyəsi və bütün
ödənişli xidmət növləri əhalinin ödəmə qabiliyyəti tələbatına uyğun
olmalıdır.
Cədvəl 12.2
Əhalinin gəlirlərinin strukturu (mln. manat)
2003
2004
2005
2006
2007
2008
Gəlirlər – cəmi
5738,1
6595,1
8063,6 10198,5 14558,2 20058,2
ş
ləyənlərin əmək haqqı
1620,4
2122,3
2954,8
3364,5
4474,8
5934,3
Sahibkarlıq fəaliyyətindən
ə
ldə olunan gəlir
2976,3
3217,9
3432,6
4874,1
7343,2 11014,8
Mülkiyyətdən əldə olunan
gəlir
3,6
5,2
6,8
61,0
81,6
160,5
Alınmış transfertlər
1137,8
1249,7
1669,4
1898,9
2658,6
2948,6
326
Qrafik 12.2
Orta aylıq əmək haqqının artım dinamikası və istehlak
qiymətlərinin indeksi (əvvəlki ilə nisbətən, %-lə)
127,2
144,8
120,6
124,3
128,5
122,7
121,3
117,3
120,2
120,8
116,7
108,3
109,6
106,7
102,2
102,8
101,5
101,8
0
50
100
150
200
250
300
2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008
Ə
vvəlki ilə nisbətən stehlak qiymətlərin indeksi, %
Orta aylıq əmək haqqının əvvəlki ilə nisbətən artımı, %
12.4. Əhalinin pul gəlirlərinin xərclər istiqamətləri
Əhalinin cəmi gəlirinin təhlili zamanı onun istifadə istiqamətlərini
nəzərdən keçirtmək lazımdır. Cəmi gəlirin istifadəsi strukturu aşağıdakı
istiqamətlər üzrə qurulur:
1) istehlak xərcləri:
- qidalanma;
- alkoqol içkilər və tütün məmulatları;
- qeyri-ərzaq məhsulları;
- xidmətlər;
2) vergilər, yığımlar, rüsumlar;
3) digər xərclər;
327
4) yığımlar.
Əhalinin gəlirləri və xərcləri balansının tərtib olunması ümumilikdə
ölkədə həyat səviyyəsinin müəyyən edilməsində xüsusi əhəmiyyətə
malikdir.
Əhalinin xərclər strukturunda qida məhsullarının payı yoxsulluq
səviyyəsinin artım indikatoru kimi çıxış edir. Xərclərin ⅓ hissəsi qida
məhsullarının payına düşən ailələr yoxsul hesab olunurlar. Əgər qida
məhsullarının payına xərclərin 50% düşürsə, bu hal ailələrin həddindən
artıq yoxsul vəziyyətdə yaşamasından xəbər verir. Bu qanunauyğunluq
belçika iqtisadçısı E.Enqel (Enqel qanunu adlanır) tərəfindən müəyyən
olunmuş və digər alimlər tərəfindən dəfələrlə təsdiq olunmuşdur.
Cədvəl 12.3
Əhalinin istehlak xərcləri (%)
2003
2004
2005
2006
2007
2008
Xərclər – cəmi
100
100
100
100
100
100
O cümlədən:
Ərzaq mallarına
54,7
56,1
53,7
53,6
52,9
56,9
Qeyri-ərzaq mallarına
15,8
15,1
15,6
15,1
13,9
12,6
Alkoqollu içkilərə
0,7
0,6
0,6
0,6
0,6
0,6
Xidmətlərə
28,8
28,2
30,1
30,7
32,6
29,9
Cədvəl 12.3-dən göründüyü kimi, ölkədə əhalinin gəlirlərinin demək
olar ki, təqribən 60%-i onların ərzaq mallarının istehlakına sərf olunur.
Qeyri-ərzaq mallarına isə çəkilən xərclərdə ildən-ilə azalma müşahidə
olunur. Belə ki, əgər 2003-ci ildə qeyri-ərzaq mallarının alınmasına əhalinin
istehlak xərclərinin 15,8%-i təşkil etmişdirsə, 2008-ci ildə bu göstərici
12,6%-ə qədər azalmışdır. Xidmətlərdən istifadəyə çəkilən xərclərin xüsusi
çəkisi göstərilən dövr ərzində hiss olunacaq dərəcədə dəyişilməmişdir.
Əhalinin verilmiş illər üzrə istehlak xərclərinin strukturu kifayyət qədər
328
qənaətbəxş şəkildə formalaşmamışdır. Bu əhalinin istehlak mallarından
istifadə səviyyəsindəki qeyri-rasionallığı göstərir.
İstifadə olunmuş ədəbiyyat
1.
Azərbaycan
Respublikasının
Konstitusiyası.
Azərbaycan
Respublikasının Qanunlar Külliyyatı. Bakı, 2001
2.
Azərbaycan Respublikasının Əmək Məcəlləsi. Bakı, 1999
3.
Azərbaycan Respublikasının Vergi Məcəlləsi. Bakı, 2006
4.
Məşğulluq haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu. Məşğulluq
haqqında normativ sənədlər toplusu. Bakı, 2002
5.
Əmək pensiyaları haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu.
Bakı, 2006
6.
Sosial müavinətlər haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu.
Bakı, 2006
7.
Minimum əmək haqqı haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu.
Bakı, 2004
8.
Azərbaycan Respublikasının Məşğulluq Strategiyası (2006-2015-ci illər).
“Azərbaycan” qəzeti, 26 oktyabr 2005-ci il, №184
9.
Azərbaycan Respublikasının Məşğulluq Strategiyasının həyata keçiril-
məsi üzrə Dövlət Proqramı (2007-2010-cu illər). “Respublika” qazeti,
16 may 2007
10.
Yoxsulluğun Azaldılması və İqtisadi İnkişaf üzrə Dövlət Proqramı
(2004-2008-ci illər). Bakı, 2004
11.
Quliyev F.T. Gəlirlər nəzəriyyəsi. Bakı, 2004
12.
Quliyev T.Ə. Əməyin iqtisadiyyatı. Bakı: Nağıl evi, 2003
329
13.
Yusufova T.Q. Əməyin iqtisadiyyatının əsasları: Dərs vəsaiti. Bakı:
“İqtisad Universiteti” nəşriyyatı, 2005
14.
Mehbaliyev S.S., İsgəndərov R.K. Əmək bazarı və əhalinin sosial
müdafiəsi. Bakı: “Çaşıoğlu” nəşriyyatı, 2002
15.
Məmmədov Ə.İ., Yusufova T.Q. Əməyin ödənilməsinin kollektiv
formaları: Dərs vəsaiti. Bakı: “İqtisad Universiteti” nəşriyyatı, 2006
16.
Azərbaycan statistik göstəriciləri. Azərbaycan DSK, Bakı, 2008
17.
Горелов Н.А. Политика доходов и качество жизни нaселения. СПб, 2003
18.
Жеребин В.М. Уровень жизни населения. М., 2002
19.
Кремлев Н.Д. Проблемы оценки уровня жизни населения //Вопросы
статистики
, 2000, № 8
20.
Левашов В.И. Социальная политика доходов и заработной платы. М.,
2000
21.
Мудракова Е. От прожиточного минимума к минимальному
потребительскому
бюджету. //Человек и труд, 2003, №5
22.
Ракоти В.Д. Заработная плата и предпринимательский доход. М., 2001
23.
Роик В. Утверждена новая потребительская корзина. //Человек и труд,
2006, №5
24.
Суринов А.Е. Доходы населения. Опыт количественных измерений. М.,
2000
25.
Щипанова Д. Индексация минимальной заработной платы. //Человек и
труд
, 2003, №12
330
Dostları ilə paylaş: |