278
biri də Bakı metrosunun xarici vestibülləri və yeraltı perronlarının memarlıq
quruluşudur. İstər xarici pavilyonlarda, istərsə də metronun yeraltı qurğularında
memarlıq vasitələrindən və bu vasitələrin başqa sənət növləri ilə sintezindən
bacarıqla istifadə edilmişdir.
Bakı metropoliteninin stansiyaları milli Azərbaycan memarlığı
nümunələrindən bacarıqla istifadə olunması, tikintisinin yüksək keyfiyyəti və
zövqlüyü ilə seçilirlər.
"Nərimanov" metro stansiyasının (memar M.Hüseynov) yeraltı vestibülü
tirsiz-sütunlu tiplidir. Yönəldilmiş işıqlar və genişlik yeraltı zala xüsusi əzəmət verir.
Açılmış çiçəyə bənzər qəşəng biçimli sütunlar orta keçid yoluna "Ulduzlu" tavanı
saxlayır.
"Bakı Soveti" metro stansiyası (memarlar Ş.Zeynalova, H.Qədimov, T.
Xanlarov) İçərişəhərə yaxın tarixi hissədə tikilmişdir. Stansiyanın pavilyonu nazik
çərçivələrlə haşiyələnmiş şüşə vestibülü küçədən ayırır. Zərif portal və tava
stansiyaya girişi qeyd edir. Metro stansiyası qarşısındakı meydança Bakının ən qədim
ictimai bağı ilə həmsərhəddir. Tək-tək durmuş Eldar şamları və Vaşinqton palmaları
həm bağın davamı, həm də stansiyanın baxılmasına gözəllik və təkraredilməzlik
verir.
"Nizami" metro stansiyası (memar M.Hüseynov) şəhərin köhnə
hissəsində, üç-dörd mərtəbəli tikintilər əhatəsindədir. Yeraltı stansiyanın
memarlığında milli memarlıq ənənələrindən geniş istifadə olunmuşdur. Stan-
siyanın yeraltı vestibülü dərindədir, pilon tiplidir. Onun memarlığında sıravi tağlar
və sənətdə sintez üçün böyük imkan yaradan dekorativ tağlar, pilonlar aparıcı rol
oynayır.
Bakıda ilk dəfə olaraq, "Nizami" metro stansiyasında mozaikadan geniş
istifadə olunmuşdur.
Xalq rəssamı M.Abdullayev tərəfindən yaradılmış bu rəngarəng
mozaikalar metroya xüsusi gözəllik bəxş edir. Böyük ideya və bədii estetik
əhəmiyyət kəsb edən mozaik lövhələr stansiyanın geniş yeraltı vestibüllərini şəkil
qalereyasına bənzətmiş, buraya muzey ab-havası vermişdir. Bu əsərlərdəki
monumental divar boyakarlığı ilə memarlığın sintezi nəinki təkcə rəssamın,
həmçinin memarın da qarşısında bir sıra mühüm tələblər qoymuşdur. Çünki layihə
müəllifi binanın memarlıq tərtibatında rəssamlıq əsəri üçün hansı guşəni ayıracağı
haqqında aydın təsəvvürə malik olmaqla yanaşı, bu əsərlərin nə kimi məziyyət
daşıdığını da bilmişdir.
M.Abdullayevin "Xəmsə" süjetli bu mozaikalarının məhz tarixi zəmin üzərində
qurulduğu göz qabağındadır. Vestibülün baş divarında şairin portreti ətrafındakı
çatma taxçalarda isə poemalardan müxtəlif süjetlər təsvir edilmişdir.
Stansiyasının vestibülündəki süjetli mozaik lövhələrin üstün cəhətlərindən
biri də onların müəyyən qisminin, məsələn, "Nəqqaş Mani", "Kərpickəsən kişinin
dastanı", "Daranın ölümü", "Məcnun və atası" və s. kimi epizodların Azərbaycan
təsviri sənətində ilk dəfə fırçaya alınmasıdır.
279
Əsrin axırlarında respublikamızda bir neçə yüksək mahiyyət kəsb edən
xatirə abidələri də yaradılmışdır. Bunlardan Naxçıvandakı Hüseyn Cavid (memar
R.Əliyev), Şuşadakı Molla Pənah Vaqifin abidələrini (memarlar Ə.Salamzadə,
E.Xanıkov) göstərmək olar.
Bu xatirə abidələrinin hər ikisini də memarlarımızın yeni nailiyyəti kimi
qiymətləndirmək lazımdır. Onlar müasir memarlığın ən yaxşı nümunəsi olmaqla yanaşı,
həm də Azərbaycan milli memarlığının ənənəvi xüsusiyyətlərindən yaradıcılıqla
istifadə olunmasına parlaq misaldır.
Şəhərimizin estetik simasının formalaşmasında sənaye tikintiləri də
əhəmiyyətli rol oynamağa başlayıblar. Sənaye qurğularının yüksək texnologiya və
təmizlik səviyyəsi onların yaşayış rayonlarında yerləşdirilməsinə imkan vermişdir.
Bunlardan Bakı məişət kondisionerləri zavodunu, Şampan çaxırları zavodunu,
Mərkəzi Şəhər telefon stansiyasını, Azərbaycan nəşriyyatını, Azərbaycan Milli
Bankını, ən müasir tələblərə uyğun şəkildə qurulmuş Avropa zal kompleksini və s.
göstərmək olar.
Son illər memarlıq cəhətdən baxımlı yaşayış, ictimai binalar Naxçıvan,
Quba, Lənkəran, Astara, Şəmkir və s. şəhər və rayonlarda tikilmişdir.
Respublikamızda gedən mədəni quruculuq işləri ilə bərabər, tarix və
mədəniyyət abidələrinin mühafizəsi, bərpası, təbliği və onlardan istifadə edilməsi
də mühüm yerlərdən birini tutur. Abidələrin bərpasını yaxşılaşdırmaq məqsədilə
Naxçıvanda, Gəncədə, Şamaxıda, Şəkidə, Qazaxda və s. bərpa-istehsalat
emalatxanalarının təşkili buna əyani sübutdur.
280
SON SÖZ
"Azərbaycan incəsənəti" kitabında çoxəsrlik incəsənətimizin ən qədim
dövrlərdən başlayaraq inkişaf tarixinin əsas mərhələləri izlənmiş, onun müxtəlif
sahələri, növləri, formaları, janrları təhlil olunmuşdur.
İncəsənət tariximizin öyrənilməsi göstərir ki, orta yüzilliklərdə Əcəmi
Naxçıvani, Soltan Məhəmməd Təbrizi kimi istedadlı sənətkarlar Yaxın Şərq və
dünya mədəniyyətini zənginləşdirən bir sıra qiymətli sənət abidələri yaratmışlar.
Hazırda dünyanın məşhur muzeylərində toplanan, ümumdünya sənət tarixinin
səhifələrində şərəfli yer tutan bir çox nadir əsərlər Azərbaycan incəsənətinin orijinal
simasını, özünəməxsus bədii-estetik mövqeyini müəyyənləşdirir.
XIX-XX yüzilliyin əvvəllərində inqilabi-demokratik ideyaların və estetik
fikrin müsbət təsiri nəticəsində realizm meyilləri genişlənmiş, bir sıra istedadlı
sənətkarlar yetişmiş, yeni peşəkar yaradıcılıq keyfiyyətləri üçün zəmin
yaranmışdır.
Dostları ilə paylaş: |